فردین قبل از ملاقات با وزیر ارشاد درگذشت

جیرانی خاطره‌ای از دیدار با فردین پیش از انقلاب نقل کرده است: «انجمن سینماداران از ابتدای سال ۵۷ اعتراضاتش را نسبت به قیمت پایین بلیت و شرایط بد اقتصادی سینماهای درجه یک و دو علنی کرد، فضا از نظر سیاسی برای شنیدن اعتراضات کمی باز شده بود. سال ۵۶ در همایش حزب رستاخیز همه سینماگران از فیلمساز روشنفکر گرفته تا فیلمنامه‌نویس فیلم‌فارسی و سینمادار و تهیه‌کننده تند و تیز حرف زده بودند و حالا در آغاز سال ۵۷ انجمن سینماداران با علنی کردن اعتراضاتشان می‌خواستند از فرهنگ و هنر امتیاز بگیرند. آن‌ها تا جایی پیش رفتند که سینماها را به نشانه اعتراض تعطیل کردند. فردین که تا آن زمان سهامدار سینما نیاگارا (جمهوری) بود، در انجمن فعال بود. اعتراضات سینمادارها بقیه صنوف را وارد میدان کرد. قبل از اینکه انجمن سینمادارها در اعتراضاتشان به نتیجه برسند سینما رکس آبادان در آتش هنگام نمایش نسخه سانسور شده گوزنها با کلی تماشاچی سوخت. با روی کار آمدن شریف‌امامی و باز شدن بیشتر فضا و آزادی بیشتر روزنامه‌ها، نوشته‌ها و حرف‌های مخالفان سیاسی به داخل روزنامه‌ها آمد، مخالفانی که سال‌ها بود روزنامه‌ها اجازه بردن اسمشان را هم نداشتند. در چنین شرایطی من میزگردی در روزنامه اطلاعات گذاشتم، فردین یکی از افراد این میزگرد بود. ظهر بعد از میزگرد وقتی جمعی رفتیم به رستوران روزنامه که ناهار بخوریم فردین در سلف سرویس در صحبتی که با من داشت از رشد اعتراضات خوشحال بود و معتقد بود جبهه ملی سر کار می‌آید و به او و همکارانش احتیاج خواهند داشت. برای من و همکارم سعید ویس‌زاده این پیش‌بینی عجیب بود. پارامترهای سیاسی نشان نمی‌داد که این جبهه قدرت سیاسی را به دست گیرد حتی در آن تاریخ که تازه فضای سیاسی کاملاً تغییر کرده بود. هنوز خوشحالی فردین و این جمله‌اش در خاطرم مانده است. بعد از این میزگرد من دیگر فردین را تا سال ۷۵ ندیدم.»