آیت الله موسوی تبریزی: اعتماد به روس ها به ضرر ما تمام می‌شود/ آقایان و مسئولان چگونه با مشکلاتی که مردم دارند، خوابشان می‌برد/ توقع یک مسلمان ایرانی بیشتر از یک انسان عادی نیست

به گزارش سایت دیده‌بان ایران؛ دبیر مجمع محققین و مدرسین حوزه علمیه قم در مصاحبه‌ای به بیان انتقاداتی پرداخت که اهم آن به شرح زیر است:

* من معتقدم که یک برنامه‌ریزی صحیح، وجود ندارد. اگر یک گروه اقتصاددان عاقل، عادل و دلسوز وجود داشته باشند و به فکر مردم زحمتکش ایران بوده و فقط مسائل اقتصادی را دنبال و پیگیری کنند، آن وقت ممکن است بگوییم که گروه خوب و دلسوزی است که باید از آنها اطاعت و به پیشنهادهای آنان عمل کرد و کارها این‌گونه پیش می‌رود.

الان مسأله اقتصاد با بسیاری از مسائل دیگر مثل مریضی‌ها، پیش‌آمدها و اتفاقات طبیعی فرق می‌کند و مسأله فردی نیست، بلکه مسئله اجتماعی و کشوری است.

* روس‌ها به ایران خیانت می‌کنند واز ایران سوء استفاده می‌کنند. در ظاهر با دوستی با ایران می‌خواهند معاملات خارجی خود را انجام دهند یعنی از دیگران باج بگیرند، ولی ما نه از روس استفاده می‌کنیم بلکه از ضرر اختلافات‌ با کشورهای دیگر هم استفاده می‌کنیم. باید سیاست خارجی خود را اصلاح کنیم تا از این همه نعمت‌های خدادادی بدون دردسر استفاده کنیم و گرنه همین روس‌ها نعمت‌های ما را می‎برند و در آخر با دیگران سر و سر دارند.

*در حکومت معلوم نیست کارهای اقتصادی دست کیست؟! کارهای زراعی دست کیست؟! معلوم نیست مصالح مردم را چه کسی بیان و رعایت می‌کند؟! کسی که برنامه‌ای می‌آورد باید در مجلس بررسی کنند که این برنامه به مصلحت کشور است یا نه؟ اگر برنامه اجرا می‌شود چه مقدار ضرر یا سود دارد؟ و نفع مردم چه مقدار است؟ باید هیئت‌های قوی اقتصادی باشند و برنامه‌ها بررسی کنند.

* هر سال یک‌سری وعده‌هایی داده می‌شود و در ادامه پول ما روز به روز بی‌ارزش تر می‌شود و پول اجنبی و دیگران با ارزش می‌شود؛ با خراب کردن پول خودمان، پولِ همان‌هایی که فحش می‌دهیم را باارزش می‌کنیم و اقتصاد آنان را بالا می‌بریم. مرگ بر آمریکا می‌گوییم، ولی به نفع اقتصاد آمریکایی‌ها و طرفداران آمریکا کار می‌کنیم. ما در منطقه هم حتی می‌توانستیم کار درستی کنیم به گونه‌ای که لااقل کشورهای منطقه با ما صادقانه رفتار کنند؛ در زمان آقای هاشمی نمونه‌هایی از رفتار خوب با کشورهای منطقه را دیدیم و خیلی خوب بود، در زمان آقای خاتمی همین طور بود، در زمان آقای روحانی هم مقداری این گونه بود، اما متأسفانه الان مشکلات به گونه‌ای است که هر کسی در رابطه با مسائل اقتصادی و سیاست خارجی حرف‌هایی می‌زند، یک نفر سنگی می‌اندازد و ده‌ها و هزاران نفر نمی‌تواند آن سنگ را بردارند و مشکلات مردم را حل کنند.

* من تعجب می‌کنم آقایان و مسئولان چگونه با مشکلاتی که مردم دارد، خوابشان می‌برد. آنها حتماً اطلاعات قوی و آمار دارند؛ گرسنه‌ها و عدم پیشرفت را می‌دانند و می‌بینند حقوق کارمندان تا نیمه ماه نمی‌رسد. خیلی وقت‌ها خودم به بازار می‌روم و مایحتاج خانه را می‌خرم، می‌بینم که مردم جور دیگری نگاه می‌کنند و جور دیگری حرف می‌زنند و حق هم دارند. فکر می‌کنند که ما پول مردم را خوردیم و مردم را گرسنه کردیم.

* جوانان باید نسبت به آینده امید داشته باشند. جوانان باید کار داشته باشند و امید داشته باشند که اگر مدرک داشتند وِل و بی‌کار نمی‌مانند. اگر جوان امید داشته باشد که اگر ابتکاری به دست آورد و اعلام کرد، کسی باشد که به آن ابتکار و تخصص، ارج و ارزش قائل شود؛ مسلماً وضعیت بهتر از این می‌شود

* وی در پاسخ به این سوال که آیا در آن زمان، هر منافقی محارب بود و او را اعدام می‌کردند یا نه گفت خدا شاهد است، اگر اسلحه‌ای را می‌دزدیدند و از آن استفاده نمی‌کردند حتی یک سال در انبار نگه می‌داشتند و می‌گفتند که من یک سال اسلحه را در انبار نگه داشتم و استفاده بدی نکردم، یک روز هم زندان نمی‌دادیم. امام (ره) فرمود که برگردید توبه کنید. مصاحبه‌های من در زمان دادستانی موجود است، خبرنگاران کشورهای خارجی از آمریکا و ... می‌آمدند و گفت و گو می‌کردند، ما می‌گفتیم، افرادی که اسلحه‌ها را از پادگان دزدیدند، بیاورند و تحویل دهند هیچ مجازاتی نخواهیم کرد. اما وقتی با بمب افرادی را می‌کشتند یا ائمه جمعه را در محراب یا منبر، ترور می‌کردند، دیگر محارب بودند و قضیه فرق می‌کرد.

* «دفاع مشروع از خود» باید واقعیت داشته باشد و شخص به دروغ ادعا نکند که من از خود دفاع می‌کردم؛ در دفاع مشروع مقدمات حمله باید کامل باشد یا حمله شروع شود و فرد از خود دفاع کند. دفاع مشروع آن است که کسی مورد حمله و ضرب و شتم و کشتن قرار ‌گیرد، در اینجا نه تنها شخص می‌تواند از خود دفاع کند، بلکه دفاع واجب است. ولی حال، شخص با چه چیزی از خود دفاع کند؟ برخی از بزرگان گفته‌اند و حرف درستی هم است که باید بین حمله مهاجم و شیوه دفاع‌، تناسب باشد. اگر کسی با سنگ‌ریزه یا چوب کوچک حمله کند به سوی او نمی‌شود تیراندازی کرد چون سنگ‌ریزه یا چوب کوچک موجب کشته شدن نمی‌شود، در اینجا دفاع با چوب بلندتر محقق می‌شود تا دفاع‌کننده ضرر نبیند.

*درباره کسانی که امروز اسلحه گرم به دست می‌گیرند و تیراندازی می‌کنند، دفاع مشروع است؛ بالاخره در حد اینکه در دفاع از خود به میزانی که بالاتر نرود، مسلماً «دفاع مشروع» می‌گویند. ولی مطلبی که برخی آقایان می‌گویند -ان شاءالله دروغ است- که دست طرف مقابل سنگ و چوب بود و احتمال داشت مسلح باشد، به همین خاطر تیراندازی کردیم و کشتیم؛ این‌ها را عرف باید بپذیرد یا نپذیرد، اما فعلاً من این فرض را طرح کردم که این دفاع مشروع نیست، بلکه کشتن نامشروع است. چون طرف مقابل نه اسلحۀ کشنده‌ای داشته و نه عملی انجام است.

*برای نمونه کسی اسلحه‌ای زیر سرش گذاشته تا از خود دفاع کند، فرد دیگری اسلحه برداشته، رفته و طرف مقابل را در عالم خواب کشته و ادعا کند من فکر می‌کردم شاید وی از خواب بیدار شود و من را بزند، لذا او را زدم و کشتم؛ به این دفاع مشروع نمی‌گویند.

* وی در پاسخ به سوال آیا کسی که که به مأمور حمله می‌کند، حکم محاربه دارد یا نه بیان داشت: نه، اگر دفاع باشد که اصلا محارب نیست و مجازات هم نمی‌شود. محارب جایی است که مأمور به خیابان رفته دزد بگیرد، یا امنیت مردم را حفظ ‌کند و یا افرادی آماده شده‌اند بروند و با دشمنان دین و اسلام بجنگند و مهاجمین به این‌ها حمله می‌کند، اینجا حمله کننده محارب است.

*اخافه ناس از بزرگترین افساد فی الارض است. امنیت از اصولی‌ترین مبانی زندگی مردم است. وقتی کسی امنیت مردم را از بین می‌برد یعنی مبنای زندگی‌شان را از بین برده است؛ با اخافه، امنیت مردم ساقط ‌می‌شود، مردم به ترس و وحشت می‌افتند شاید شخص مهاجم هنوز فرصت نکرده تیراندازی کند یا احتمال دارد تیراندازی هوایی کند و مردم را به وحشت بیاندازد؛ این جهت خیلی فرق نمی‌کند.

* اگر در برابر مأموران باشد هم همین حکم را دارد؟بله مأموران را اخافه کند هم، این گونه است. مگر اینکه مأموری اسلحه در دست دارد، اول بدون قانون به سوی مردم تیراندازی کند و مردم برای دفاع از خود مقابله ‌کنند، این دیگر دفاع است، محاربه نیست و دفاع واجب است.

منبع: جماران