نحوه برخورد والدین با اضطراب نوجوان

به گزارش سایت دیده‌بان ایران؛ دوران نوجوانی با تغییرات گسترده جسمی، روانی و اجتماعی همراه است. این تغییرات می توانند منجر به احساس فشار و استرس در نوجوانان شوند و در برخی موارد، به شکل اضطراب بروز پیدا کنند. اضطراب نوجوان می تواند بر جنبه های مختلف زندگی او مانند تحصیل، روابط اجتماعی و سلامت روان تاثیر بگذارد.

به عنوان یک فرد متخصص در حوزه کار با نوجوانان، درک نحوه برخورد والدین با اضطراب نوجوان و برقراری ارتباط موثر با آن ها، اهمیت ویژه ای دارد. در این مقاله، راهکارهایی برای کمک به والدین در جهت حمایت از فرزندان نوجوان مضطرب را بررسی میکنیم. در صورت مشاهده هر مشکلی، حتما از خدمات مشاوره اضطراب استفاده کنید تا این مشکلات را رفع کنید.

برخورد والدین با اضطراب نوجوانان باید چگونه باشد؟

۱. ایجاد فضایی امن برای برقراری ارتباط

اولین قدم برای کمک به نوجوان مضطرب، ایجاد فضایی امن و بدون قضاوت برای برقراری ارتباط است. نوجوان باید احساس کند که والدینش شنونده ای فعال هستند و به حرف های او با دقت گوش می دهند. والدین می توانند با جملاتی مانند "می‌فهمم که نگران امتحان هستی" یا "اینکه از جمع‌های شلوغ خوشت نمی‌آید، اشکالی ندارد" همدردی خود را نشان دهند.

ایجاد فضایی باز و صمیمانه، به نوجوان این امکان را می‌دهد تا بدون ترس از واکنش منفی والدین، در مورد احساسات و نگرانی‌های خود صحبت کند. این امر به والدین کمک می‌کند تا اضطراب نوجوان را بهتر درک کنند و راهکارهای مناسب‌تری برای حمایت از او در نظر بگیرند.

۲. گوش دادن فعال و همدلی

هنگامی که نوجوان در مورد اضطراب خود صحبت می‌کند، والدین باید با دقت گوش دهند و سعی کنند احساسات او را درک کنند. گوش دادن فعال به این معنی است که والدین نه تنها به کلمات نوجوان، بلکه به زبان بدن و لحن صدای او نیز توجه کنند و برای درک او بکوشند.

از طرفی، همدلی به معنای تایید احساسات نوجوان است، نه لزوما تایید صحت نگرانی های او. برای مثال، والدینی که با همدلی به صحبت‌های فرزند مضطرب خود در مورد امتحان گوش می‌دهد، ممکن است بگوید "می‌فهمم که از امتحان استرس داری، طبیعی است که در چنین موقعیتی نگران باشی."

۳. تایید احساسات و اجتناب از سرزنش

یکی از اشتباهات رایج والدین، سرزنش یا نادیده گرفتن احساسات نوجوان است. جملاتی مانند "این چه حرفیه! چرا انقدر نگرانی؟" یا "همه از امتحان استرس دارن، تو تنها نیستی" نه تنها کمکی به نوجوان نمی‌کنند، بلکه ممکن است باعث شوند او احساس بدتری پیدا کند و تمایل کمتری برای صحبت در مورد اضطراب خود داشته باشد.

در مقابل، والدین می‌توانند با تایید احساسات نوجوان، به او نشان دهند که درکش می کنند. برای مثال، می توان گفت "می‌دانم که نگرانی، اما مطمئنم که با تلاش برای درس خواندن، از پس امتحان برمی‌آیی." این نوع واکنش به نوجوان کمک می‌کند تا احساس امنیت و حمایت بیشتری داشته باشد.

۴. شناسایی عوامل استرس زا و کمک به مدیریت آن ها

کمک به نوجوان برای شناسایی عوامل استرس زا و یافتن راهکارهایی برای مدیریت آنها نیز کار مهمی است که می تواند اضطراب نوجوان را کاهش دهد. والدین می توانند با نوجوان خود در مورد نگرانی هایش صحبت کرده و با هم به راه حل هایی برای کاهش استرس ناشی از آن عوامل برسند.

برخی از راهکارهای مدیریت استرس برای نوجوانان شامل موارد زیر هستند:

• تمرینات آرامش بخش: تکنیک های تنفس عمیق، مدیتیشن و یوگا می توانند به نوجوان برای کاهش استرس و اضطراب کمک کنند.
• فعالیت بدنی منظم: ورزش منظم، علاوه بر فواید جسمی، می تواند به کاهش استرس و بهبود خلق و خو در نوجوانان کمک کند.
• خواب کافی: داشتن خواب کافی برای سلامت روان نوجوان ضروری است. والدین می توانند با ایجاد یک برنامه منظم برای خواب به نوجوان خود کمک کنند.
• تقویت مهارت های حل مسئله: آموزش مهارت های حل مسئله به نوجوانان به آن‌ها کمک می‌کند تا با چالش ها و مشکلات به طور موثر برخورد کنند و استرس خود را کاهش دهند.

۵. تشویق به برقراری روابط سالم با همسالان

کمک به برقراری روابط اجتماعی سالم با همسالان، نه تنها به نوجوان احساس تعلق و حمایت می‌دهد، بلکه می تواند مهارت های ارتباطی و اعتماد به نفس او را نیز تقویت کند. در صورتی که نوجوان در برقراری ارتباط با همسالان خود دچار مشکل است، والدین می توانند با تشویق او به شرکت در فعالیت های گروهی یا کلاس های آموزشی مرتبط با علایق او، زمینه را برای برقراری روابط جدید فراهم کنند.

۶. حمایت از استقلال و مسئولیت پذیری نوجوان

دوران نوجوانی، دوره حساسی برای شکل گیری استقلال و هویت نوجوان است. در عین حال، نوجوانان همچنان به حمایت و راهنمایی والدین نیاز دارند. والدین می توانند با واگذاری مسئولیت های مناسب به نوجوان و تشویق او به تصمیم گیری های مستقل، ضمن حمایت از استقلال او، کمک کنند که مهارت های زندگی جدیدی نیز کسب کند.

ایجاد توازن بین استقلال و مسئولیت پذیری، به نوجوان این امکان را می دهد تا اعتماد به نفس خود را افزایش دهد و احساس ارزشمندی بیشتری داشته باشد. این امر می تواند به کاهش اضطراب و نگرانی های او نیز کمک کند.

دریافت راهنمایی از یک متخصص

در برخی موارد، شدت اضطراب نوجوان به حدی است که با راهکارهای خانگی قابل کنترل نیست. در چنین شرایطی، مراجعه به یک کلینیک روانشناسی نوجوانان و دریافت راهنمایی از یک فرد متخصص، ضروری است.

روانشناس با استفاده از روش‌های درمانی مختلف مانند رفتاردرمانی شناختی (CBT) به نوجوان کمک می کند تا با الگوهای فکری منفی که زمینه‌ساز اضطراب هستند، مقابله کند و مهارت‌هایی را برای مدیریت استرس و اضطراب بیاموزد.

نقش الگوی والدین در کاهش اضطراب نوجوان

کودکان و نوجوانان، رفتار والدین خود را به دقت زیر نظر دارند و از آن ها الگو می گیرند. بنابراین، والدین مضطرب به احتمال بیشتری فرزندان مضطرب تربیت می‌کنند. برای کمک به کاهش اضطراب نوجوان، والدین باید روی مدیریت استرس خود نیز کار کنند.

با به کار بستن راهکارهای مدیریت استرس مانند ورزش، مدیتیشن یا گذراندن اوقات فراغت با دوستان، والدین می توانند به الگوی مثبتی برای فرزندان خود تبدیل شوند و به آن ها نشان دهند که چگونه می توان با استرس و اضطراب به طور موثر مقابله کرد.

اضطراب نوجوان، مشکلی شایع است که می تواند بر جنبه های مختلف زندگی او تاثیر بگذارد. با درک نحوه برخورد والدین با اضطراب نوجوان، ایجاد فضایی امن برای برقراری ارتباط، گوش دادن فعال و همدلی، تایید احساسات و اجتناب از سرزنش، و کمک به مدیریت عوامل استرس زا، والدین می توانند به فرزندان خود در جهت کنترل اضطراب و داشتن زندگی شادتر و سالم تر کمک کنند. در صورت نیاز به حمایت های تخصصی، مراجعه به روانشناس یا مشاور نیز می تواند بسیار موثر باشد.