نظر فضانوردان در مورد قرنطینه چیست؟
پیش از شیوع کرونا و قرنطینه در جهان، شماری از شغل‌ها و فعالیت‌ها خود به خود حالت قرنطینه داشته و همچنان هم به همین شکل است.
به گزارش سایت دیده بان ایران؛ یورونیوز خبر داده که تدابیر لازم برای فاصله‌گذاری اجتماعی و قرنطینه که به دلیل شیوع جهانی ویروس کووید19 انجام می‌شود، شباهت زیادی با زندگی فضانوردان یا پرسنل زیردریایی‌ها دارد.
اسکات کلی (Scott Joseph Kelly) فضانورد بازنشسته سازمان فضایی آمریکا (ناسا) که حدود یک سال را در ایستگاه فضایی بین‌المللی گذرانده بود، تجارب خود را در دوره قرنطینه در اختیار مردم قرار داده و در این رابطه تاکید می‌کند مهم‌ترین مساله تدوین جدول زمانی خواب و بیداری و تلاش برای پایبندی به آن است.
به گفته اسکات یکی از مسائل سرنوشت‌ساز در این شرایط آن است که مردم تصور صحیحی از شرایط خود داشتند باشند، چرا که مشخص نیست این شرایط چه زمانی به پایان خواهد رسید. از این رو هر فردی باید به خود بگوید که در یک سال قرار است در فضا زندگی کند.
«ونسنان ایول» فرمانده سابق زیردریایی هسته‌ای هم در رابطه با دوره قرنطینه می‌گوید: باید برای این دوره هدف‌گذاری خاصی داشته باشیم و در نقش و وظیفه خود غوطه‌ور شویم.
به گفته این افسر سابق زیردریایی فرانسه: ما در دوره انجام ماموریت در اتاقک‌های خود محبوس بودیم اما در یک ماموریت و وظیفه واحد با یکدیگر مشارکت داشتیم و ماموریت ما حمایت از دیگران بود. اکنون نیز ما در یک وظیفه جمعی حمایت از کادر پزشکی مشارکت داریم و باید از این مشکل با موفقیت خارج شویم.
به اعتقاد او تدوین یک برنامه روتین روزانه و پایبندی به انجام آن مساله بسیار حایز اهمیتی است و نباید تسلیم شد.
او در این رابطه می گوید: ما در دوره ماموریت خود که در زیردریایی حضور داشتیم در اوقات فراغت به کاشت و نگهداری از گیاهان زیر نور مصنوعی می‌پرداختیم.
«ایزابل اوتیسه» اولین زنی که به تنهایی دور دنیا را دریانوردی کرده هم در مورد تجربیات تنهایی خود می‌گوید: هرگز احساس تنهایی نکردم، زیرا انتخاب خودم بود که تنها باشم.
او به مردم در قرنطینه توصیه کرد در این فرصت به دست آمده تلاش کنند تا امور تازه و جدیدی را تجربه کرده و به خواندن، گوش دادن به موسیقی و نوشتن خاطرات خود بپردازند.
اوتیسه در مورد تجربه دوره تنهایی خود گفت: اصلی ترین تجربه من آن است که در چنین دوره‌هایی نباید روزها را شمرد.
«سیبرین ویرسو» اخترشناس دانشگاه برمن آلمان هم که برای شبیه‌سازی زندگی در مریخ و فراگیری نحوه انجام ماموریت روی این سیاره یک سال کامل را به همراه پنج داوطلب دیگر در یک اتاق کوچک سپری کرده بود در این ر ابطه گفت: طبیعی است که روحیه و راندمان کاری افراد در چنین شرایطی پایین بیاید. این یک علامت ضعف نیست. هرگز خود را به خاطر کاری که خودتان مسبب آن نیستید سرزنش نکنید.
«فرانک دی فین» که در سال 2009 به عنوان اولین اروپایی فرماندهی ایستگاه فضایی بین‌المللی را عهده‌دار شده از داخل قرنطینه خانگی‌اش در زمین معتقد است بهترین راهکار در این شرایط جایگزین کردن ارتباط الکترونیکی به جای فیزیکی آن است.
او تاکید کرد که هر روز با مادرش مکالمه ویدئویی دارد.
