دختران امروز؛ نسل بی توجهی ها و سرخوردگی ها

دیده بان ایران: موضوع دختران دانش آموز و توجه و رسیدگی ویژه به وضعیت جسمی و روحی آنها همیشه یکی از مواردی بوده که طی سالهای اخیر بارها مورد توجه کارشناسان و مسئولان مربوطه قرار گرفته است. از کمبود انواع و اقسام ویتامین ها گرفته تا اجازه محدود دادن به این "مادران فردا" جهت انجام ورزش و تحرکات لازم برای کسب آمادگی های مناسب با سن و سال انها.

اما با این حال طی این سالها همواره بودند کسانی که با شدت هر چه تمام تر ضمن مخالفت با انجام چنین برنامه هایی در مدارس دخترانه، سنگ اندازی های فراوانی را سر راه برنامه های آموزش و پروش انداخته اند.

به طور مثال ویتامین D، یکی از ویتامین‌هایی است که نقش موثری در رشد و تکامل استخوان‌های بدن، ناحیه سر و البته مغز دارد. همچنین این ویتامین نقش عمده ای در کاهش مشکلات روحی و روانی به ویژه افسردگی دارد اما متاسفانه امروزه دختران سرزمین ما متاسفانه با این ویتامین به نوعی بیگانه هستند. دلیل این مسئله نیز می تواند حاکی از عدم دریافت نور آفتاب باشد.

از همین روی؛ فرحناز مینایی پور مدیر کل امور زنان وزارت آموزش و پرورش، روز شنبه از یک پیشنهاد به جهت کاستن برخی از مشکلات از این قبیل خبر داد. وی گفت: پیشنهاد دادیم دختران دانش آموز اول تا سوم دبستان مجبور نباشند مقنعه بپوشند یا حداقل روسری سر کنند. ( البته شاید این موضوع مرهم کوچکی باشد برای رفع این ویتامین و مزایای بزرگ آن)

اما این تنها ویتامین D  و کمبود آن در دختران دانش آموز ما نیست که با رفع آن مشکل این قشر از دانش آموزان حل شود. صبح امروز سید محمد بطحائی، در نشست ستاد عالی تشکیلاتی گسترش و ارتقای فعالیت‌های تربیت بدنی و ورزش دانش آموزان دختر گفت که در زمینه تجهیزات و اماکن ورزشی به شدت با مشکل مواجهیم  به طورری که به ازای هر ۳۰ کلاس یک معلم تربیت بدنی متخصص داریم و ۳۶ درصد شاخص توده بدنی دانش آموزان ما بالاتر از حد طبیعی است.

وزیر آموزش و پروش ضمن انتقاد از محیط آموزشی که دختران در آن قرار دارند گفت: برج ها اجازه نمی‌دهند دختران ما در حیاط مدرسه ورزش کنند. در جایی که معلم مرد در مدرسه دخترانه داریم ازحیث اجرای درس تربیت بدنی با مشکل مواجهیم. به ازای هر ۳۰ کلاس یک معلم تربیت بدنی متخصص داریم و ۳۶ درصد شاخص توده بدنی دانش آموزان ما بالاتر از حد طبیعی است. این چاقی مفرط و کم تحرکی تبعات و مشکلاتی دارد که گوشه گیری و منزوی شدن از جمله آنهاست.

این وضعیت دانش آموزان دختر در کلانشهر تهران در پایتخت است که به مراتب وضعیت مدارس در شهرستان ها بدتر است.

مدیر یکی از دبیرستان های دخترانه "خانم م.س" هم در همین رابطه و با اشاره به اینکه فضاهای ورزشی برای پسران همواره بیشتر از دختران بوده است ابراز داشت : دختران همیشه باید منتظر باشند تا شاید طرحی مثل استتار حریم مدارس که نیمه کاره رها شده است به وضعیت ورزشی مدارس کمک کند.

وی با طرح این مسئله که فراهم کردن امکانات ورزشی برای مدارس دخترانه سخت تر است گفت: طبیعی است که از حیث امکانات ورزشی طبق معمول دختران در مضیقه بیشتری قرار دارند؛ چرا که دختران به فضای سرپوشیده نیاز دارند.

وی با اشاره به اینکه سرانه ورزشی اختتصاص یافته به مدارس دخترانه خیلی ناچیز است افزود: تا زمانی که میزان سرانه ورزشی جوابگوی نیاز مدارس نباشد، زنگ ورزش بیشتر به سمت تفریح و خنده گرایش داشته و  آموزش مهارت های ورزشی نادیده گرفته می شود.

مدیر یکی از دبیرستان های حومه تهران "خانم ش. ب" گفت : تدریس درس تربیت بدنی به وسیله افراد غیر متخصص نه تنها  آموزش های نادرستی را به دانش آموزان منتقل  می کند، بلکه اصولاً اثری که از زنگ ورزش انتظار می رود، نظیر تقویت عضلات و بهبود وضع اسکلت بدن را به جا نمی گذارد.

وی به تفاوت سرانه در مدارس شهرستان ها اشاره کرد و افزود: ما در مباحث آموزشی با کمبود های فراوانی مواجه هستیم و ترجیح می دهیم در صورت تامین بودجه به ارتقای سطح علمی دانش آموزان بپردازیم.

بی توجهی آموزش و پروورش نسبت به مسائل روحی و پروشی و مشاوره ای در چند سال اخیر به اوج خود رسیده است. امروزه مدارس دخترانه با مشکلات عدیدی همچون  خودکشی، خون بازی و نظیر آن مواجه است. عدم وجود مشاور در مدارس دخترانه، مسئله آسیب های اجتماعی و نظیر آن  از امور مهمی است که متاسفانه به آن کمتر پرداخته می شود.

در حال حاضر تنها مسئله ای که برای وزارت اموزش و پرورش و مدارس کشور حائز اهمیت است، تنها مسئله آموزش از طریق کتب درسی است. متاسفانه در حیطه مشکلات روحی، روانی و پرورشی دانش آموزان رشد و پیشرفت چشمگیری تاکنون به وفور مشاهده نشده است.