هوش‌مصنوعی المپیکی‌های آینده را شناسایی می‌کند
طرفداران در المپیک در حال آزمایش یک سیستم جدید استعدادیابی با استفاده از هوش مصنوعی هستند که امیدوار است مدال آوران طلا در المپیک‌های بعدی را پیدا کند.
به گزارش سایت دیده بان ایران؛ طرفداران در المپیک در حال آزمایش یک سیستم جدید استعدادیابی با استفاده از هوش مصنوعی هستند که امیدوار است مدال آوران طلا در المپیک‌های بعدی را پیدا کند. هدف توسعه‌دهندگان آن استفاده از نسخه قابل حمل این فناوری برای بردن علوم ورزشی پیشرفته به مناطق دور افتاده در سراسر جهان است.
با به صدا در آمدن زنگ هشدار، تاکتو دیوانه‌وار تلاش می‌کند به حسگر‌های مادون قرمزی که در برابرش قرار دارد ضربه بزند در حالی که برخی از آنها ناگهان آبی می‌شوند.
کمی آن‌طرف‌تر برادر کوچک‌ترش تومو، در حالی که حرکاتش را چندین دوربین ثبت می‌کنند، در مسیری کوتاه می‌دود.
دو برادر ۴ و ۷ ساله از شهر یوکوهاما در ژاپن در مجموعه‌ای از آزمون‌های هوش مصنوعی شرکت می‌کنند که در نزدیکی استادیوم المپیک در پاریس انجام می‌شود.
هدف این سامانه یافتن استعداد‌های مدال‌آور آینده المپیک است.
داده‌های مورد‌نظر از پنج آزمون گرد‌آوری می‌شود که شامل فعالیت‌هایی مانند دویدن، پریدن و سنجش قدرت پنجه است.
این داده‌ها آنالیز می‌شود تا توانایی، استعداد، استقامت، مدت زمان واکنش و قدرت و چالاکی فرد را ارزیابی کند.
نتایج با داده‌های به دست آمده از قهرمانان و ورزشکاران المپیک مقایسه می‌شود.
سارا ویکرز، مدیر برنامه‌های المپیک و پارالمپیک اینتل می‌گوید: «ما از بینش رایانه‌ای و داده‌های تاریخی استفاده می‌کنیم و هر فرد معمولی می‌تواند خودش را با ورزشکاران برگزیده مقایسه کند و دریابد در چه ورزشی بیشترین توانایی و استعداد را دارد».
پس از انجام آزمون‌ها به هر شرکت‌کننده اعلام می‌شود که از یک فهرست ده‌تایی کدام ورزش برای او مناسب‌تر است.
اینتل می‌گوید تمام اطلاعات گرد‌آوری‌شده از افراد پس از پایان آزمون به طور کامل پاک می‌شود.
فارغ از فناوری دو برادر کوچک از انجام این آزمون‌ها لذت می‌برند.
تاکتو می‌گوید: «من از آن خوشم آمد. آن قسمت که باید به سرعت می‌دویدیم را خیلی دوست داشتم».
هوش مصنوعی قابل‌حمل
سامانه هوش مصنوعی که در المپیک ۲۰۲۴ برای طرفداران استفاده شد نسخه بسیار کوچک‌تر و قابل‌حملی دارد که در بیشتر ابزار‌ها قابل استفاده و دارای دوربین و قدرت محاسبه کامپیوتری است.
سارا می‌گوید: «فقط با تلفن همراه، تبلت یا کامپیوتر این امکان را پیدا می‌کنید که به جاهایی بروید که پیش از این نمی‌توانستید بروید».
این فناوری هوش مصنوعی می‌تواند عملکرد افراد را فقط با تحلیل ویدیویی که دوربین می‌گیرد، و بدون نیاز به حسگر‌های بدنی، محاسبه کند.
کمیته بین‌المللی المپیک به تازگی این سامانه را به پنج روستای مختلف در سنگال برده است و توانایی‌های ورزشی بیش از هزار کودک را محاسبه کرده است.
همراه با کمیته ملی المپیک سنگال و پس از انجام آزمون‌های پیشرفته‌تر، آنها توانستند ۴۸ کودک با «توانایی‌های خارق‌العاده» شناسایی کنند که یکی از آنها «توانایی استثنایی» دارد.
زمینه‌ها و امکانات ورزشی در اختیار آنها قرار گرفته است تا اگر بخواهند بتوانند توانایی‌های ورزشی خود را گسترش دهند.
امید است که این سامانه بتواند گسترش پیدا کند و پیش برود تا مردم در مناطقی که در آنها امکان دسترسی به سامانه‌های ارزیابی کلان وجود ندارد، بتوانند از آن بهره ببرند.
پروفسور جان بروئر، استاد مهمان دانشگاه سافک که با اتحادیه فوتبال انگلستان در زمینه استعدادیابی فعالیت می‌کند، می‌گوید که یافتن استعداد‌ها در سن پایین «هدف عالی و غایی» در صنعت ورزش است.
او هشدار می‌دهد که سامانه‌های ابتدایی که فقط برخی جنبه‌ها را می‌سنجند، وقتی پای ورزش‌های تکنیکی مانند فوتبال و بسکتبال یا ورزش‌هایی که نیاز به استقامت دارد به میان می‌آید، محدودیت‌هایی دارند.
او می‌گوید: «اگر بخواهید در مسابقه ماراتن ۱۰ کیلومتری برنده شوید، باید توانایی هوازی بالایی داشته باشید، و این گنجایش اکسیژن را هیچ فیلمی نمی‌تواند نشان دهد و ارزیابی کند».
پروفسور بروئر از فواید سامانه هوش مصنوعی برای ارزیابی‌های ابتدایی و یافتن استعداد‌های ورزشی آگاه است.
او می‌گوید: «اگر مشخص شود که چنان توانایی و چالاکی دارند که می‌توانند در ورزش‌های خاصی مهارت پیدا کنند، باید آنها را تشویق کرد. اگر این سامانه قابل‌حمل باشد و بتواند به مناطقی برده شود که به طور معمول روش‌ها و ابزار‌های ارزیابی و سنجش با فناوری بالا در اختیار ندارند، می‌تواند کار خوبی باشد».
«اما این تنها بخشی از سامانه استعدادیابی و مهارت‌سنجی بسیار عظیم‌تری خواهد بود».
نتایج نهایی
در استادیوم المپیک تاکتو جوان، نتایج خود را دریافت می‌کند. توانایی او به عنوان یک دونده سرعت تشخیص داده شده است.
او خوشحال است اما می‌گوید در‌حال حاضر فوتبال و تنیس را ترجیح می‌دهد.
دو ورزشکار با تجربه دیگر بروک و هانک هستند که هر دو در مسابقات شنای بین‌دانشگاهی در آمریکا شرکت می‌کنند. چنین استانداردی می‌تواند امکانات جهانی را در اختیار افراد بگذارد و قهرمانان المپیک تازه‌ای پیدا کند.
هانک می‌گوید: «ما ورزشکاران قدیم هستیم که همچنان حس رقابت داریم. به نظرمان سرگرم‌کننده بود».
بروک هم اضافه می‌کند: «حدود ده تا پانزده سال پیش که ما ورزش شنا را شروع کردیم چنین فناوری‌هایی وجود نداشت».
و نتایج آنها چه بود؟
هانک می‌گوید: «برای من راگبی در آمد» و بروک پاسخ می‌دهد:«برای من بسکتبال در آمد و راستش را بخواهید من در تمام عمرم بسکتبال بازی نکرده‌ام».
هانک می‌گوید: «راستش او یک بار بسکتبال بازی کرد اما دیگر هرگز اجازه ندادیم وارد زمین شود».
انگار حتی با فناوری هوش مصنوعی هم همیشه حق با کامپیوتر‌ها نیست.
منبع: بی بی سی
