اکسیژن قمر مشتری، «اروپا»، می‌تواند روزانه تا یک میلیون نفر را زنده نگه دارد
به گفته ناسا، «اروپا»، قمر یخی سیاره مشتری، هر ۲۴ ساعت ۱۰۰۰ تُن اکسیژن تولید می‌کند. این میزان اکسیژن، برای زنده نگه‌داشتن حدود یک میلیون نفر در روز کفایت می‌کند. البته دانشمندان پیش‌ازاین تصور می‌کردند میزان اکسیژن تولیدی این قمر باید بیشتر از این مقدار باشد
به گزارش سایت دیده بان ایران؛ به گفته ناسا، «اروپا»، قمر یخی سیاره مشتری، هر 24 ساعت 1000 تُن اکسیژن تولید می‌کند. این میزان اکسیژن، برای زنده‌‌نگه‌داشتن حدود یک میلیون نفر در روز کفایت می‌کند. البته دانشمندان پیش‌ازاین تصور می‌کردند میزان اکسیژن تولیدی این قمر باید بیشتر از این مقدار باشد. به‌طورکلی یافته‌های جدید، تصورات قدیمی دانشمندان درباره این قمر یخ‌زده را تغییر داده است.
براساس مقاله منتشرشده در نیچر، سطح یخی قمر اروپا کمتر از آنچه دانشمندان تصور می‌کردند، اکسیژن تولید می‌کند. بااین‌حال، اروپا از محتمل‌ترین مکان‌ها برای یافتن حیات بیرون از سیاره زمین است. شواهد مأموریت گالیله نشان داده است که این قمر در زیر سطح یخی خود دارای اقیانوسی است که تقریباً دو برابر اقیانوس‌های زمین آب دارد. همچنین کف این اقیانوس با سنگ در تماس است و فعل و انفعالات شیمیایی آب و سنگ، باعث تولید انرژی می‌شود و آن را به کاندیدای اصلی میزبانی از حیات تبدیل می‌کند.
اکسیژن در قمر اروپا سیاره مشتری
به‌گفته ناسا، اگر حیات در اروپا وجود داشته باشد، ممکن است شبیه به میکروب‌ها یا شاید چیزی پیچیده‌تر باشد؛ بااین‌حال بعید است چنین میکروبی روی سطح یخی این قمر زندگی کند و احتمالاً باید در اقیانوس زیرین آن باشد.
اگرچه آب یک عنصر کلیدی برای زندگی است، اما تنها عنصر لازم برای حیات نیست. لیستی از مواد شیمیایی دیگر وجود دارد که دانشمندان به دنبال آن هستند و اکسیژن یکی از آن‌هاست. اکنون فضاپیمای جونو ناسا که در‌حال‌حاضر در اطراف مشتری و قمرهای آن درحال پرواز است، دقیق‌ترین تخمین تولید اکسیژن اروپا را تا به امروز انجام داده است. طبق داده‌های این فضاپیما، میزان اکسیژن این قمر حدود 86 برابر کمتر از آن چیزی است که دانشمندان قبلاً فکر می‌کردند.
تولید اکسیژن در قمر اروپا فرایندی بسیار متفاوت از زمین دارد. درحالی که روی زمین فتوسنتز گیاهان باعث تولید اکسیژن می‌شود، اروپا اکسیژن را از طریق کنش‌های سیاره مشتری تولید می‌کند. مشتری تشعشعات قدرتمندی از خود ساطع می‌کند که اروپا را در معرض ذرات پرانرژی قرار می‌دهد. سپس برهم‌کنش این ذرات با یخ‌آب منجمد (H2O) روی سطح قمر، باعث ایجاد اکسیژن می‌شود.
هنوز دانشمندان نمی‌دانند که این اکسیژن به کجا می‌رود و چرا کمتر از آن چیزی است که پیش‌تر گمان می‌کردند.
