کشف محققان برای اولینبار: آلزایمر در شرایط خاص از فردی به فرد دیگر منتقل میشود
محققان کالج دانشگاهی لندن اولین شواهد انتقال بیماری آلزایمر از فردی به فرد دیگر را گزارش کردند. محققان نشان دادند افرادی که سالها قبل برای درمان کوتاهیقد، هورمون رشد انسانی به آنها تزریق شده، دچار آلزایمر زودرس شدهاند
به گزارش سایت دیدهبان ایران؛ محققان کالج دانشگاهی لندن اولین شواهد انتقال بیماری آلزایمر از فردی به فرد دیگر را گزارش کردند. محققان نشان دادند افرادی که سالها قبل برای درمان کوتاهیقد، هورمون رشد انسانی به آنها تزریق شده، دچار آلزایمر زودرس شدهاند. البته تمامی این افراد اکنون جان خود را از دست دادهاند و این پژوهش روی نمونههای بافت مغز آنها انجام شده، ازاینرو، نمیتوان با قطعیت نتایج این پژوهش را پذیرفت.
از اواخر دهه 1950 تا 1985، هورمون رشد انسانی برای درمان کودکان مبتلا به مشکلات رشد فیزیکی خاص مورد استفاده قرار میگرفت. این هورمون که به عنوان c-hGH یا هورمون رشد انسانی مشتق از جسد، شناخته میشود، از غدد هیپوفیز افراد متوفی جمعآوری و به کودکان با قد کوتاه غیرمعمول تزریق میشد.
اما کودکانی که تحت درمان با هورمون رشد قرار گرفتند، دچار یک بیماری تخریبکننده عصبی به نام بیماری کروتزفلد-جاکوب شدند. این بیماری توسط پروتئینهای سمی به نام «پریون» ایجاد میشود. اکنون براساس مقاله منتشرشده در نیچر، محققان با بررسی نمونههای بافت مغزی بیماران هورمون رشد که بر اثر بیماری کروتزفلد-جاکوب فوت کردهاند، نشانههای عجیبی از بیماری آلزایمر را کشف کردند.
انتقال آلزایمر از طریق تزریق هورمونهای رشد
حدود 200 کودک که طی سالهای 1959 تا 1985 برای درمان کوتاهی قد تحت درمان قرار گرفتند، چندین دهه بعد به بیماری کروتزفلد-جاکوب مبتلا شدند. انتقال آلزایمر از فردی به فرد دیگر بسیار نادر است، مگر اینکه عوامل این بیماری مثل پریونها تماس مستقیمی با مایع مغزی داشته باشند.
به گفته محققان، ابزارهای مورد استفاده در جراحی مغز و اعصاب باید ضدعفونی شوند تا از انتقال پروتئینهای آلزایمر بین بیماران جلوگیری شود. روشهای استاندارد ضدعفونی مانند جوشاندن، خشککردن یا خیساندن در فرمالدئید، پریونها را از بین نمیبرند.
محققان در پژوهش خود گزارش میدهند که از هر هشت نفری که در دوران کودکی تزریقهای هورمون رشد را دریافت کردهاند، پنج نفر در دهههای 30، 40 و 50 سالگی علائمی مشابه بیماری آلزایمر نشان دادند. از سه نفر باقیمانده در این پژوهش، یک نفر دارای اختلال شناختی خفیف، یکی علائم بیماریهای شناختی و دیگری سالم بود.