کد خبر: 96897
A

واکنش هوشنگ مرادی کرمانی به تغییر متن کتابش توسط آموزش و پرورش/ مجید در هیچ‌کدام از داستان‌ها نماز خوان نبوده است/ در داستان دست می‌برند و می‌خواهند بچه‌ها را نمازخوان کنند

این نویسنده پیشکسوت سپس با آوردن مثالی، می‌گوید: این داستان مانند خانه من است، انگار که آمده‌اند و بدون اجازه من در بخشی از خانه‌ام اتاق ساخته‌اند. آیا این کار درست است که بدون اجازه چنین کاری کنند؟ باید از من دو خط اجازه می‌گرفتند که با تغییر منتشر می‌کنیم.

واکنش هوشنگ مرادی کرمانی به تغییر متن کتابش توسط آموزش و پرورش/ مجید در هیچ‌کدام از داستان‌ها نماز خوان نبوده است/ در داستان دست می‌برند و می‌خواهند بچه‌ها را نمازخوان کنند

به گزارش دیده بان ایران؛  پس از ماجرای تغییر داستان نادر ابراهیمی در کتاب درسی، این‌بار در داستانی از «قصه‌های مجید» تغییراتی ایجاد کرده‌اند. هوشنگ مرادی کرمانی، نویسنده کتاب می‌گوید این موضوع بدون اطلاع و رضایت او بوده است.

 او می‌گوید: بله در متن اصلی این‌طور نیست که مجید نماز بخواند؛ به هر حال بدون مجوز نویسنده و بدون اطلاع من دست به چنین کاری زده‌اند. من رضایت ندارم و اطلاع هم نداده‌اند.  
 
او سپس اظهار می‌کند: هر شخصیتی که نویسنده‌ای می‌نویسد، طبیعتا برای او کارهایی می‌گذارد که در حد توان و سوابق آن شخصیت است. نمی‌دانم با این کار چه هدفی را دنبال می‌کنند. به نظر من این موضوع بیشتر ضرر می‌زند زیرا معلمان و بچه‌ها اصل قصه را می‌خوانند. در متنی که نویسنده‌اش زنده است، دست می‌برند و اطلاع نمی‌دهند؛ این کار درستی نیست.
 
مرادی کرمانی خاطرنشان می‌کند: مجید به سنی نرسیده که نماز بخواند. در هیچ‌کدام از داستان‌ها هم نماز نخوانده است اما بی‌بی نماز می‌خواند و چندجای داستان سر سجاده است که کار خیلی خوبی هم هست. اما مجید یک بچه ۱۰-۱۲ ساله است و به سنی نرسیده که نماز بخواند؛ در این داستان این بچه می‌خواهد به اصفهان برود و جاهای دیدنی‌اش را ببیند. 
 
 
او با تاکید بر این‌که تغییر در شخصیت‌ها و داستان به ضرر مخاطبان است، به تغییراتی که چند سال قبل هم بر این داستان اعمال شده بود اشاره و بیان می‌کند: می‌توانند داستان را بردارند و داستان دیگری بگذارند. ««قصه‌های مجید» ۳۸ داستان است و زمانی که مخاطب این داستان را به همراه داستان‌های دیگر می‌خواند متوجه می‌شود با شخصیت داستان متضاد است.
 
این نویسنده پیشکسوت سپس با آوردن مثالی، می‌گوید: این داستان مانند خانه من است، انگار که آمده‌اند و بدون اجازه من در بخشی از خانه‌ام اتاق ساخته‌اند. آیا این کار درست است که بدون اجازه چنین کاری کنند؟ باید از من دو خط اجازه می‌گرفتند که با تغییر منتشر می‌کنیم. این تغییرات باعث می‌شود شخصیت داستان به شخصیتی غیرقابل باور تبدیل شود و توی ذوق معلم و دانش‌آموز می‌زند. در داستان دست می‌برند و می‌خواهند از این راه بچه‌ها را نمازخوان کنند اما این کار تاثیر آموزشی و تربیتی برای بچه‌ها ندارد. این داستان، داستانی ادبی است
 
منبع: ایسنا

 

کانال رسمی دیدبان ایران در تلگرام

اخبار مرتبط

ارسال نظر