درِ تلویزیون شُل شده و هر کسی مجری میشود/ تلویزیون نمیتواند از یک هنرپیشه بهجای مجری استفاده کند
اسماعیل میرفخرایی تهیهکننده و مجری قدیمی و باسابقه تلویزیون معتقد است استفاده از بازیگران در قالب مجری برنامههای تلویزیونی با استانداردهای حرفهای مغایرت دارد. میرفخرایی : «در تلویزیون متاسفانه شل شده و به روی هر کسی که فک و فامیل دارد باز است نه کسانی که از طریق درست انتخاب شدند و این موضوع حالا به یک فاجعه رسیده است.»
چند سالی است حضور بازیگران در عرصه اجرای تلویزیونی رواج پیدا کرده و نمونههای زیادی را نیز در این مورد شاهد بودهایم. در موارد زیادی فارغ از بحثهای کارشناسی که ایرادهای زیادی را به اجرای بازیگرانی که در قامت مجری قرار گرفتند شامل میشود مخاطبان نیز از این حضور رضایت ندارند.
در هفتهها و ماههای اخیر برای چندمین بار شاهد این اتفاق در صداوسیما بودیم، محمدرضا گلزار، حمید گودرزی، کامران تفتی، دانیال عبادی و ... از چهرههای سینمایی بودند که به اجرای برنامهها و مسابقات در تلویزیون میپردازند و البته که تعداد مخالفان آنها به نظر بیشتر از موافقانشان است.
اسماعیل میرفخرایی مجری و تهیهکننده باسابقه تلویزیون یکی از منتقدان این موضوع است، او البته در این بحث تصمیمگیرندگان و مدیران و البته برخی از تهیهکنندگان تلویزیون را بیشتر مقصر می داند و معتقد است اساسا صداوسیما در سالهای اخیر در این زمینه و در بحث انتخاب مجریانش برای برنامهها موفق عمل نکرده است. او در گفتوگو باخبرآنلاین نکات خواندنی را در اینباره مطرح کرده است که در ادامه میخوانید.
میرفخرایی که خود از قدیمیهای تلویزیون به حساب میآید و تجربه تهیهکنندگی و اجرا در این رسانه را دارد گفت: «هر دو- سه ماه یکبار تعدادی سی دی که فیلم اجراست را برای من میفرستند تا من نظر دهم، متاسفانه هیچکدام از آنها استانداردهای لازم این عرصه را ندارد. اجرا در تلویزیون تبدیل به مقولهای شده که هر کسی از مادرش قهر میکند به عرصه اجرا میآید.»
او ادامه داد: «البته من بیشتر در این زمینه تقصیر را بر دوش تهیهکننده برنامهها میبینم، وقتی تهیهکنندهای که مسئولیت تولید یک برنامه را برعهده دارد بر اصول برنامهسازی و اجرا پایبند نباشد، تکلیف مجری که انتخاب میکند و میآورد هم مشخص است.»
این مجری و تهیهکننده با انتقاد از شیوه اجرای مجریان تلویزیون نیز گفت: «این روزها اغلب مجریها با پرروی و بیسوادی اجرا میکنند، همه هم ادای همدیگر را درمیآورند، ادای لس آنجلسی ها را در میآورند. البته این موضوع در تلویزیون از ۴۰ سال پیش شروع شده و حالا به نهایتش رسیده است.»
میرفخرایی همچنین با اشاره به اینکه مدیران تلویزیون هم در این مسئله تصمیم درستی نمیگیرند افزود: «من با رویکرد فعلی برنامهسازی در صدا و سیما مخالف هستم. من به عنوام یک آدم قدیمی در جلساتی که با مدیران سازمان دارم متوجه شدم که خودشان نیز پیوسته شکایتهای درباره این مجری ها دارند ولی به نظر کنترل این موضوع از دستشان در رفته است. این مسئله هم به اعتقاد من به این دلیل است که تهیه کنندگی برنامهها را به آدمی که خارج از سازمان است سپردهاند. درحال حاضر اسپانسر در همه برنامهها حرف اول را میزند، وقتی اوضاع اینگونه است معلوم است که تهیهکننده هم در خارج از سازمان در یک مهمانی پسرعمو جانش را مجری می کند. او چه تعهدی به تلویزیون و برنامه سازی دارد؟ پس این اتفاقها هم طبیعی است و تاسفبار.»
او در ادامه با بیان اینکه برای ورود مجریها باید یک گزینش اساسی صورت بگیرد گفت: « برای انتخاب یک مجری برای یک برنامه باید بر اساس هنجارهای اجتماعی در تلویزیون گزینش انجام شود تا افرادی که لیاقت این کار را ندارند و آبروی کشور را درماهوارهها و رسانه های جمعی میبرند راهی برای کار نداشته باشند.»
مجری پیشکسوت تلویزیون همچنین بیان کرد: «خرابی مجری در تلویزیون مربوط میشود به خرابی روند تولید چون مجری در حقیقت به مثابه فروشنده است، شما اگر یک شرکتی بزنی و مدیریتی درست نداشته باشد و نداند که چه جنسی بیاورد و چطور آن را عرضه کند یک فروشنده الکی هم میگیرد و او هم به جای اینکه با مراجعهکننده محترمانه برخورد کند به او میگوید حالت چطوره امروز این جنس ما را میخری؟ اصلاح اجرا در تلویزیون یعنی اصلاح تولید و لجام گسیختگی برنامهسازی با تهیهکنندههای خارج از سازمان.»
میرفخرایی اضافه کرد: «خود من از سال ۱۳۴۵ تهیهکننده و مجری بودم، درسش را خواندم و تجربه کسب کردم اما به خودم اجازه نمیدهم در یک برنامه تلویزیونی از خودم تعریف کنم، حتی اگر در برنامهای به اشتباه از خودم تعریف کنم شب توی سر خودم میزنم که چرا حرفی را زدم. صحنه تلویزیون برای فروش خودمان نیست، برای پرزنت کردم خودمان نیست که بعد برویم فلان کار فنی و تجاری را انجام دهیم.»
او در بخش دیگری از صحبتهایش توضیح داد: «به عقیده من در تلویزیون نمیتواند از یک هنرپیشه در قالب یک مجری استفاده کند. البته ما هنرپیشه-مجری داریم که یک نقشی را بازی میکند اما نه اینکه یک بازیگر مجری یک برنامه شود. این اساسا اشتباه است. متاسفانه ما در برنامهریزی تلویزیون برای اینکه محبوب مردم شویم آدمها را از سطح جامعه پایینتر انتخاب میکنیم.»
میرفخرایی بیان کرد: «توصیه من این است که به هیچوجه از چهرهها و هنرپیشهها برای اجرا استفاده نکنیم زیرا هنرپیشه نقش دیگری را ایفا میکند که شایسته آن برنامه نیست، مخاطب انتظار دارد مجری نقش خودش را که یک شخص با شخصیت است در اداره برنامه داشته باشد. هنرپیشهها با پیشفرض قبلی و نقشهای تصنعی اجرا میکنند و این موضوع برای مخاطب قابل پذیرش نیست و به لحاظ حرفهای نیز درست نیست.»
میرفخرایی در پایان نیز گفت: «در تلویزیون متاسفانه شل شده و به روی هر کسی که فک و فامیل دارد باز است نه کسانی که از طریق درست انتخاب شدند و این موضوع حالا به یک فاجعه رسیده است.»