وقتی شجریان، شجریان است و گفت من مَزه عرق دیگران نمی شوم!!

به گزارش دیده بان ایران؛ نعمت احمدی، حقوقدان در روزنامه اعتماد نوشت: 9سال پیش وقتی که استاد شجریان در سلامت کامل بودند و دوستداران ایشان که بی‌شمارند از شکایت استاد از رادیو و تلویزیون با اطلاع شدند، فکر نمی‌کردند 9 سال به یک شکایت ساده و به استناد قانونی که در دهه چهل برای حمایت از حقوق مولفان و مصنفان و پدیدآورندگان آثار هنری تصویب شد زمان لازم باشد، قانون حمایت از حقوق مولفان و مصنفان و هنرمندان در ماده 23 خود مقرر داشته است... هرکس تمام یا قسمتی از اثر دیگری را که مورد حمایت این قانون است به نام خود یا به نام پدیدآورنده بدون اجازه او - نشر یا پخش یا عرضه کند - به حبس تادیبی از شش ماه تا سه سال محکوم خواهد شد ماده قانونی که نه تفسیرپذیر است و نه ابهام دارد بلکه صریح و روشن اعلام می‌دارد... هرگاه متخلف از این قانون شخص حقوقی باشد علاوه بر تعقیب جزایی شخص حقیقی مسوول که جرم ناشی از تصمیم او باشد، خسارات شاکی خصوصی از اموال شخص حقوقی جبران خواهد شد و در صورتی که اموال شخص حقوقی به تنهایی تکاپو نکند ما‌به‌التفاوت از اموال مرتکب جرم جبران خواهد شد قانونی صریح و بدون ابهام استاد شجریان هم به استناد همین قانون و با توجه به مالکیت ایشان بر آثار هنری تولید شده روشن و مشخص است و به دفعات نارضایتی خود را از پخش آثارشان اعلام و کتبا مخالفت خود را در خصوص پخش آثارشان جز - بنا- که مالکیت آن را از آن همه می‌دانستند، اعلام کردند مشمول مواد صدرالذکر می‌شدند و صراحتا درخواست کردند که آثارشان از رادیو و تلویزیون پخش نشود، فکر نکنم دانشجوی سال اول حقوق هم ابهامی دراین مورد که استاد شجریان حق دارند از دستور‌دهندگان پخش آثارشان بعد از اعلام عدم رضایت داشته باشند. به رای صادره که بخشی از آن توسط وکیل محترم آقای شجریان رسانه‌ای شد از دو منظر باید نگاه کرد، نخست اینکه یک شکایت ساده در دادگستری 9 سال طول خواهد کشید، این بخش از واقعیت تلخ رای صادره را بیشتر باید مورد توجه قرار داد، شخص شناخته‌شده‌ای مانند استاد شجریان به استناد قانونی که حاکمیت دارد و با ارایه ادله کافی که کتبا اعلام کرده‌اند رضایت ندارد آثارشان از رادیو و تلویزیون پخش شود، مسوولان رادیو و تلویزیون هم در زمان ارسال نامه استاد شجریان و نیز زمان طرح شکایت معلوم و مشخص بودند و ظاهرا با استدلالات و نیز پاسخ‌هایی که وکیل محترم پرونده داده‌اند ابهامی در قضیه نبوده و در رای دادگاه هم نیامده است اشخاص حقیقی که دستور پخش آثار استاد را از رادیو و تلویزیون بعد از اعلام آقای شجریان داده‌‌اند برای دادگاه ناشناس نیست، پس معطل و پشت در دادگاه ماندن شاکی ظرف 9 سال گذشته به چه علت بوده و طی این سال‌ها مرجع قضایی یاد شده دنبال چه نقطه کور و ابهامی بوده است ؟ در این قضیه و پرونده ساده متاسفانه 9 سال وقت لازم بود که به رایی برسیم که در زیر به آن خواهم پرداخت . اما در مورد رای صادره و استناد به این مهم که رادیو و تلویزیون باعث شهرت استاد شجریان شده است، ظاهرا قاضی صادرکننده رای به هر علت به هنر علاقه‌ای ندارد والا اگر به هنر خصوصا آواز و ترانه علاقه داشتند چنین استدلالی نمی‌کردند.