روایت مجید مجیدی از دیدارش با «بهروز وثوقی»/ به بهروز وثوقی گفتم چرا به ایران بر نمی گردی؟
مجیدی درباره دیدار با بهروز وثوقی گفته: «زمانی که برای نمایش فیلم باران به آمریکا رفته بودم، کمپانی «میراماکس» پخش کننده فیلم در هر ایالت نمایش خصوصی را برای فیلم برگزار می کرد و در یکی از این نمایش ها بهروز وثوقی دعوت شده بود.»
به گزارش دیده بان ایران؛ مجید مجیدی، کارگردان مطرح سینما که با آخرین فیلمش یعنی خورشید سروصدای زیادی را به پا کرد چند سال پیش زمان اکران فیلم «بید مجنون» گفت و گوی مفصلی با رضا درستکار، منتقد سینما انجام داده است که شرح این گفت و گو در کتابی منتشر شده است. در این کتاب که با عنوان «قلمرو دیدار» منتشر شده و گویا قرار است به تازگی به همراه مصاحبه درستکار درباره فیلم «آواز گنجشک ها» تجدید چاپ شود، مجیدی روایتی را از دیدار با بهروز وثوقی، شهره آغداشلو، ناصر ملک مطیعی و حتی پرویز صیاد ارائه کرده است…
مجیدی درباره دیدار با بهروز وثوقی گفته: «زمانی که برای نمایش فیلم باران به آمریکا رفته بودم، کمپانی «میراماکس» پخش کننده فیلم در هر ایالت نمایش خصوصی را برای فیلم برگزار می کرد و در یکی از این نمایش ها بهروز وثوقی دعوت شده بود.» مجیدی در این مصاحبه می گوید: «به هر حال سینمای متفکر و بالنده ما با حضور بهروز وثوقی در چند فیلم شاخص خود راه خود را پیدا کرد و ما به نوعی مدیون او و برخی از کارگردان ها و سینماگران متفکر سینمای ایران هستیم. بعد از یک مصاحبه مطبوعاتی با بهروز وثوقی، دیداری پیش آمد».
مجیدی :به بهروز وثوقی گفتم چرا به ایران بر نمی گردی؟
وقتی من را دید، به قدری صمیمیت به خرج داد که گویی سال هاست من را می شناسد. به محض اینکه همدیگر را در آغوش گرفتیم، بهروز وثوقی شروع کرد به گریه کردن و من را هم تحت تاثیر قرار داد، سر میز شام از او پرسیدم چرا با این همه علاقه ای که مردم به تو دارند، به ایران بر نمی گردی؟ پاسخی که داد گویای یک حس علاقه مندی آمیخته با ترس و شک بود، فکر می کرد اگر برگردد و از طرف مردم و جامعه هنری پذیرفته نشود، خیلی بد می شود و آرمان هایش زیر سوال می رود! درواقع به طور غیرمستقیم توقع داشت که مسوولان و متولیان سینما از او دعوت کنند.
در سخنرانی هم که قبل از نمایش فیلم راجع به سینمای شاخص قبل از انقلاب حرف زدم، از بهروز وثوقی به عنوان نمادی از سینمای موج نو نام بردم که بهروز بلند شد و مردم او را خیلی تشویق کردند. راستش را بگویم که غربت، بهروز وثوقی و سایر هنرمندان برجسته مهاجر ایرانی را شکننده کرده است.
اما چیزی که در این دیدار ویژه برای من جالب بود، خویشی و پیوندنی بود که به رغم فاصله های روحی، جغرافیایی و زمانی میان من و او به وجود آمد. من و بهروز وثوقی هیچ فصل مشترکی نداشتیم، اما رابطه ای که در همان یکی دو ساعت شکل گرفت، مثل یک رابطه دوستی سی چهل ساله بود».