روزنامه اصولگرا: تشکیل کابینه حزب‌اللهی مهمتر از رئیس جمهور جوان است/ اصولگرایان نباید از اکنون خودشان را پیروز انتخابات بدانند
جوان نوشت: «دولت جوان حزب‌اللهی» لزوماً به معنای «رئیس جمهور جوان» نیست بلکه کابینه جوان انقلابی و حزب‌اللهی به مراتب مهمتر از آن است.
به گزارش دیده بان ایران؛ روزنامه جوان با اشاره به تشکیل دولت آینده نوشت: آنچه امروز به عنوان یک خطر اساسی جبهه انقلاب را تهدید می‌کند، این نکته است که گویا نامزد‌های این جبهه از هم اکنون خود را برنده انتخابات فرض کرده‌اند، که این تلقی ممکن است ناشی از عملکرد غیرقابل دفاع دولت برآمده از اصلاحات و دولتمردان تدبیر و امید و روگردانی مردم از این جریان سیاسی در انتخابات آینده باشد.
به نظر نگارنده وقتی در فرمایش‌های طبیب انقلاب در تفسیر «دولت جوان انقلابی» دو بار نام حاج قاسم عزیز قید می‌شود، می‌توان برگرفته از ویژگی‌های ذاتی و شخصیتی آن شهید عزیز، در مورد رئیس دولت آینده چند نکته مهم را به عنوان اولویت فعالان انتخاباتی انقلابی برای تمرکز و اجماع روی یک فرد (با قید ضرورت تسریع در اجماع) متذکر شد.
«دولت جوان حزب‌اللهی» لزوماً به معنای «رئیس جمهور جوان» نیست بلکه کابینه جوان انقلابی و حزب‌اللهی به مراتب مهمتر از آن است.
رئیس دولت آینده با ورود انقلاب اسلامی به چهل ساله دوم و آغاز گام دوم انقلاب، نباید برای نظام ریسک انتخاب داشته باشد و باید مراقب بود تجربه رؤسایی که شعارهایشان پس از انتخاب در عمل تغییر کرده است، تکرار نشود.
با توجه به روحیات حاج قاسم که رئیس جمهور قلب‌های یک ملت شده، رئیس دولت آتی باید اعتقاد به کار شبانه‌روزی، کار جهادی و عمل انقلابی و بی واهمه، مخصوصاً برای مستضعفین داشته باشد و در گذشته مدیریتی خود این روحیه را ثابت کرده باشد یا نشانه‌هایی از این روحیه داشته باشد.
اطرافیان و نزدیکان نامزد‌های ریاست جمهوری باید پاکدست، با سابقه عمل انقلابی و درستکاری باشند و سابقه مفسده مدیریتی و اقتصادی یا اقدامات مشکوک نداشته باشند.
رئیس دولت آینده باید قادر باشد ضمن دارا بودن گفتمان مقتدرانه و حفظ عزت ملی، مانع دشمن تراشی شود و اولویت خود را تقویت روابط با کشور‌های همسایه و تعمیق ارتباط با دولت‌ها و ملت‌های همسو با انقلاب اسلامی قرار دهد.
بالاخره اینکه رئیس دولت آینده باید در قول و فعل خدمتگزار مردم باشد و خود را فدایی انقلاب و مردم بداند و ضمن دوری از قبیله‌گرایی سیاسی و حزبی، یک ملت را کابینه خود بداند که البته جوان‌ها جایگاه ویژه‌ای در آن داشته باشند.
