آیا دنیا پس از اوباما ناامن‌تر می‌شود؟

امیر علی ابوالفتح کارشناس مسائل آمریکا در گفت و گو با پایگاه خبری تحلیلی دیده بان ایران، در پاسخ به این سوال که آیا جهان با رفتن اوباما و روی کارآمدن ترامپ ناامن تر خواهد، شد؛ اظهار داشت: در عرصه سیاست بین الملل چندان نمی توان به داده های مبتنی بر آینده پژوهی و قاطعیت فعلیت یافتن رفتار کنشگران، اتکاء کرد؛ البته شاید برمبنای روندهای طی شده بتوان چشم اندازی را از آینده ترسیم کرد.

وی در ادامه با بیان اینکه جهان در شرایط کنونی هم به اندازه کافی ناامن است، گفت: اگر چه اوباما در دوره نخست ریاست جمهوری اش، جایزه صلح نوبل را دریافت کرد و نسبت به سلفش یعنی جورج بوش پسر، تصمیمات معقولانه‌تری را اتخاذ کرد، اما این امر بدان معنا نیست که جهان در دوران زمامداری وی، روی صلح و امنیت را به خود دیده باشد.

ابوالفتح تصریح کرد: در دوران اوباما هم در رسانه‌های متکثر اقصی نقاط دنیا اخباری زیادی مبنی بر رفتار و رویکرد تهاجمی آمریکایی‌ها مخابره شد؛ در همین دوره اوباما حملات پهپادی آمریکا برای شکار سرکردگان تروریسم بین‌المللی و منطقه‌ای بعضا به کشتار غیرنظامیان منتهی می‌شد؛ این امری نیست که پنهان و مکتوم باشد؛ اگر چه آمریکا در دوران اوباما، این قبیل رفتار را متعادل تر و معقولانه‌تر انجام می‌داد. 

وی بیان داشت: بنابراین نمی‌توانیم بگوییم که جهان در عصر پسااوباما ناامن تر می شود، چرا که در همین شرایط فعلی هم ناامنی دنیا در اوج قرار دارد.

ابوالفتح در ادامه ضمن تایید این گزاره که اوباما نسبت به سلفش یعنی جورج بوش پسر، خردمندانه تر رفتار می کرد؛ این رفتار را تابعی از رویکرد شخصی اوباما ندانست و افزود: سیاست ها و استراتژی های هر کشوری در عرصه بین الملل تابعی از قدرت ملی آن کشور است، بر همین مبنا باید گفت که نقش و قدرت تاثیرگذاری جهانی و هژمونی ایالات متحده در یک دهه اخیر افول پیدا کرده است؛ فلذا هر فردی که زمام امور را در این کشور در دست گیرد ناچار است تا در قبال بحران های بین المللی رویکردی مشارکت جویانه اتخاذ کند.

این کارشناس مسائل آمریکا در ادامه با اشاره به علل استنکاف اوباما در دوران ریاست جمهوریش از صدور حکم لشکرکشی به نقاط بحرانی دنیا، گفت: بی‌تردید راه‌اندازی جنگ و لشکرکشی به نقاط بحران‌خیز جهان که عمدتا در فواصل بسیار دور از سرزمین آمریکا قرار دارند، هزینه‌های سرسام آوری را به آمریکایی‌ها تحمیل می کرد و این امر منطبق با اقتضائات و شرایط مالی و اقتصادی جهان بویژه آمریکا نبود و نیست؛ از اینرو اوباما در قبال تحولات و بحران‌های جهانی، رویکرد ائتلاف و مشارکت با سایر کشورها را در پیش گرفت و از مداخلات مستقیم اجتناب کرد.   

ابوالفتح تصریح کرد: بنابراین تصمیمات اوباما در دوران 8 ساله ریاست جمهوریش که برخی از آن با عناوینی چون خردمندانه و مبتنی بر مصالح عام بشریت، یاد می‌کنند، تصمیماتی ارادی و داوطلبانه نبود بلکه تابعی از شرایط و اقتضائات بود.

این کارشناس مسائل آمریکا در پایان خاطرنشان کرد: فارغ از لفاظی های ترامپ و مشاورانش، مسیری که آمریکایی ها در آینده در عرصه سیاست بین الملل در پیش خواهند گرفت با مسیر کنونی تفاوت راهبردی چندانی نخواهد کرد و ایده های استراتژیست های دوران ریاست جمهوری ترامپ هم تسلیم واقعیت‌های روز دنیا خواهند بود.