جوابیه حسین فریدون به کیهان: به خاطر برادرم زندانی شدم!
حسین فریدون (برادر رئیس جمهور) در پاسخ به اتهامات روزنامه کیهان به او جوابیهای منتشر کرد
به گزارش سایت دیده بان ایران؛ حسین فریدون در پاسخ به اتهامات روزنامه کیهان به او جوابیهای منتشر کرد. متن کامل این جوابیه به شرح زیر است:
مدیرمسئول روزنامه کیهان
سلام علیکم؛
عطف به افترا و تهمت به اینجانب در ستون اخبار ویژه آن روزنامه مورخ شنبه دهم آبان ماه ۱۳۹۹، لازم است جوابیه ذیل وفق قانون مطبوعات، عیناً در همان صفحه، همان ستون و با همان حروف، منتشر شود:
ظاهراً کیهان و دوستان آن، نام حسین فریدون را چون ذکری علی الدوام بر لب دارند و آنرا به عنوان اسم رمز حمله به رئیس جمهمور حتی در دوران زندان وی، از زبان نمیاندازند و در هر پروندهای با ذره بین در جستجوی من هستند! اما خبرنگار ناشی همیشه به کاهدان میزند.
اینجانب حسین فریدون کارگزار چهل ساله جمهوری اسلامی از روزی که برای انقلاب کتک خوردم تا روزی که توسط اشرار برای انتقام از نظام ربوده شدم و از لحظه ای که سفیر انقلاب شدم تا روزی که در دولت برآمده با بیش از ۲۵ میلیون رأی ملت، دستیار ویژه رئیس دولت بودم ذرهای خیانت در امانت و دستدرازی به اموال عمومی نکردم و هم اکنون که نیابتاً دوران حبس خویش را میگذارنم، پیش خدا و تاریخ سربلندم که نه به سبب اتهامات مطروحه که به سبب حسنات و خیراتی که در راه تحقق رأی ملت به خصوص در سالهای ۹۲ و ۹۶ انجام داده ام، در زندان هستم . البته این نیز قسمت ماست که:
جام می و خون دل هر یک به کسی دادند/ در دایره قسمت اوضاع چنین باشد
جستجوی نام من در هر پروندهای نتیجهای نخواهد داشت چراکه من نه امامی را میشناسم و نه طبری را که کنار گوش دوستان کیهان بود و نمیخواستند او را ببینند و جرأت نمی کردند درباره او افشاگری کنند.
من نمی دانم این حس عدالتخواهی دوستان کیهان در ده سال حکومت مطلقه آقای طبری کجا بود که حال که او در بند افتاده، آقایان شیر شدهاند و میکوشند هر شخصی را به ریش او ببندند. هم چنین من برای اولین بار در عمرم، چندی قبل آقای محمد امامی را اتفاقی در زندان دیدم و بس و هیچ مقام قضایی تاکنون نامی از بنده در این پروندهها نبرده است. البته کیهانیان که در تشکیل پروندهها مهارتی فزونتر از قضات شریف دادگستری دارند، شاید از پروندهسازی تازهای خبر دارند که در شرف ساختن است و لاجرم متهم، مطلع و حتی قاضی هم از آن بیخبر هستند اما ملت آگاه می داند که حسین فریدون نه به دلیل خطاهایش که به دلیل خدماتش در زندان است و به وکالت در حبس است نه به اصالت! مردم شریف از یاد نمی برند که در هر انتخاباتی نام حسین فریدون به رمز عملیات تخریب چیهای انتخاباتی بدل می شود. از جمله در سال ۹۶ که پاسخ مردم رأی بالاتر از سال ۹۲ به حسن روحانی بود.
گام بعدی، در آستانه تحلیف رئیس جمهور بود تا به مردم ثابت کنند رئیس جمهور حتی از برادر خود نیز نمی تواند حمایت کند و اینک که رئیس جمهور از خواست ملت حرف می زند چه در مجلس و چه در رسانهها، باید طرح اعدام او را پیش کشند و از دختر و برادرش بگویند تا حرفهای حساب روحانی در بیان ریشههای سختی زندگی و معیشت ملت، فراموش شود و او با ۲۵ میلیون رأی به عقب رانده شود. این تکنیکی لو رفته است اما حکایت کیهان و این انبان اتهامات داستان آن شحنه است که با چوب بر بار شیشه و آبگینه مردی می زد و دو بار که با چوب بر آن کوفت که «چه داری؟»؛ پاسخ شنید: «اگر یک بار دیگر بزنی، هیچ!»
اینکه متهمی دست و زبان بسته نشسته به کنجی صٌم بکم را مجسمه اتهامات بدانید، نزد خدا و خلق نه تنها هیچ اعتباری ندارد که اعتبار انقلاب را در رعایت حقوق متهم نیز بر باد می دهد. مگر نه اینکه امام خمینی(ره) فرمود: «اگر در خانه متهمی که به قصد تشخیص اتهام خانهاش را تفتیش می کنید، آلت اتهام دیگری یافتید، حق ندارید او را بدان اتهام متهم کنید؟!» پس حال چگونه مرا به اتهامی که در پروندهام نیست، متهم بلکه محکوم می کنید؟!
مگر نه اینکه نام متهمان را از پروندههای اقتصادی و پرونده فلان بانک تا پرونده شهرداری تهران، با حروف اختصاری «ب. خ» و «ع.ش» و چشمان بسته در سیما نشان می دهید اما در پرونده «ح. ف»، در کنفرانس خبری سخنگوی سابق قوه قضائیه در دوران اقتدار باند طبری، همواره خبرنگاران نزدیک به حلقه کیهان، همیشه از ایشان درباره حسین فریدون می پرسیدند و ایشان هم با تقوای خاصی، بدون نام بردن از من به پرونده «برادر رئیسجمهور» اشاراتی می کردند و کیهان هم آن را تیتر یک می کرد!
این نه سنت خبرنگاری که روش خبرسازی است. همان خبرسازانی که دادگاه فقط با حضورر آنان علنی می شد و صندلی برای خبرنگاران رسانههای مستقل نداشت! زندان هیچ فایده ای نداشته باشد این نکته را به من آموخته که طبق ماده ۳۵۳ قانون آئین دادرسی کیفری «انتشار جریان رسیدگی و گزارش پرونده که متضمن بیان مشخصات شاکی، متهم و هویت فردی یا موقعیت اداری و اجتماعی آنان باشد» در رسانهها ممنوع است و برای این تخلف که در حکم افتراست، در ماده ۶۹۷ قانون مجازات اسلامی، مجازات حبس و شلاق پیشبینی شده است که البته ساحت کیهان از مجازات دور است!
از آن بالاتر، اطلاع کیهان از پرونده ای که وجود ندارد و اتهامی که قرار است، زده شود، یادآور روزنامه «پراودا» در اتحاد شوروی است که غیبگویی می کرد و از خبر، پیش از وقوع آن آگاه بود! و همه آن را نه برای مطالعه اخبار رخ داده دیروز بلکه برای اخبار روی داده در فردا می خواندند تا بدانند چه کسی عزل یا اعدام یا حبس میشود! بر همین اساس و قیاس، روشن است که پروندههای گذشته و آینده من همه به مدد قدرت پیشگویی کیهانیان ساخته شده تا دوستان در هیچ انتخاباتی بی توش و توان نباشند و البته در قوه قضائیه مستقل، چنین پروندهسازیهایی باید از اساس بی اساس باشد انشاءا...؛
گرچه به چاپ این جوابیه به اتهامات تازه کیهان باور ندارم اما به امید التزام به قانون مطبوعات برای تنویر افکار عمومی و پیشبینی درباره پیشگویی کیهان آنرا می فرستم و البته حق پیگیری این اتهامات واهی، در مراجع قضایی برای بنده محفوظ خواهد بود.
با احترام
حسین فریدون