حمله ارزشی ها به همسر شهید هستهای به خاطر ارادت به شجریان
روز گذشته خانم شهره پیرانی؛ همسر شهید داریوش رضایینژاد، یکی از «شهدای هستهای» در صفحه شخصی خود در اینستاگرام با انتشار عکسی از این شهید در زیر تابلوی عکس استاد محمدرضا شجریان با این جملات پست خود را کامل کرد:«چندان که گفتم غم با طبیبان/ درمان نکردند مسکین غریبان...یارب امان ده تا بازبیند/ چشم محبان روی حبیبان...روحش شاد.پ.ن: عکس را خودم از داریوش گرفتهام. آبان ماه ۱۳۸۵. در کنار عکس استاد که سالها زینتبخش خانهمان بود. و به پاس خاطرات خوشی که از آوازها و تصانیف استاد شجریان با هم ساخته بودیم.»
به گزارش دیده بان ایران، محمدرضا شجریان اگرچه از محبوبیت کم نظیری در تاریخ معاصر ایران برخوردار است، اما مخالفانی نیز دارد که در روزهای گذشته از هر فرصتی برای ابراز مخالفت با او و جایگاهش و حتی اهانت به او استفاده کردند.
روز گذشته خانم شهره پیرانی؛ همسر شهید داریوش رضایینژاد، یکی از «شهدای هستهای» در صفحه شخصی خود در اینستاگرام با انتشار عکسی از این شهید در زیر تابلوی عکس استاد محمدرضا شجریان با این جملات پست خود را کامل کرد:«چندان که گفتم غم با طبیبان/ درمان نکردند مسکین غریبان...یارب امان ده تا بازبیند/ چشم محبان روی حبیبان...روحش شاد.پ.ن: عکس را خودم از داریوش گرفتهام. آبان ماه ۱۳۸۵. در کنار عکس استاد که سالها زینتبخش خانهمان بود. و به پاس خاطرات خوشی که از آوازها و تصانیف استاد شجریان با هم ساخته بودیم.»
اما گویی انتشار این تصویر از شهید رضایینژاد و استاد شجریان به مذاق برخی خوش نیامد، آن چنان که هم استاد شجریان و هم همسر شهید را هدف حملات توهینآمیز خود قرار دادند. نگاهی به پیامهای این گروه که با توجیه حمایت از نظام این واکنشها را نشان دادند، جالب توجه است:
«کسی که به رهبری توهین کنه چراااا دیگه.از شما بعید بود بعنوان همسر شهید.ایشون نظام و شهید و رهبری و ولایت رو قبول نداشت.»
«چطوری عکس شهید هستهای، شهیدی که به دست اسرائیل به شهادت رسید با اون وضعی که خودتون بهتر از همه میدونید، کنار کسی گذاشتین که با دوستان اسرائیل دوست بود.»
«خانم پیرانی؛ از شما ناراحتیم و متعجب. چرا برای مرگ اینچنین کسی تسلیت میگید؟»
«باورم نمیشه این پست رو شما گذاشته باشید.»
«خانواده شهدا الگوی جامعه هستند. شاید شهید قبل از شهادت طور دیگهای زندگی میکرده. ولی وظیفه خانواده شهید بعد از شهادت سختتر میشه. سعی کنیم بیراهه نریم.»
«واقعا متاسفم خانم پیرانی بزرگوار...چقدر پیج تونو دوست داشتم و خودتونرو قابل احترام میدونستم ولی دیگه نه.»
«خانم پیرانی اون زمان که شهید طرفدار این آقا بود هنوز شجریان اون مصاحبههای کذایی و موضعگیری علیه انقلاب و اسلام رو داشتند؟؟؟از شما بعید بود حیف...افکارمون نسبت به شما عوض شد...البته چه خوب شد این قضیه پیش اومد و شما چهره واقعیتونو نشون دادین...الان میفهمم آخرالزمان مردم خودِ واقعیشونو نشون میدن یعنی چی.»
«درجریان باشید خانم دکتر که پیج رسمی اسراییل فارسی درگذشت شجریان رو تسلیت عمیق گفته همون که قاتل شهید شماست ...بصیرت در این دوره خیلی مهمه خانم دکتر عزیز..سیاسی نباشید و قواعد سیاست را نشناسید خدای ناکرده میبازید.»
«شاید شما یاد خاطره با همسر شهیدتون شدید اما بدانید عایشه همسر پیامبر گرامی اسلام جنگ جمل را علیه حضرت علی(ع) راه انداخت.»
اینها تنها نمونههایی از این پیامهایی است که گاه به توهین و تحقیر نویسنده که همسر شهید هم بوده، کشید. اما کمی بعد که خبر این واکنش در فضای مجازی منتشر شد، برخی دیگر از کاربران با حضور در صفحه خانم شهره پیرانی واکنشهای تاییدآمیز و دلگرمکنندهای ابراز کردند و حتی از او عذرخواهی کردند. نگاهی به برخی از این پیامها خالی از لطف نیست:
«روح هردو بزرگوار شاد و در جوار رحمت الهی، میدانید خانم دکتر شاید هردو حالا در کنارهم نشستهاند استاد شجریان برای شهید میخواند و هردو به بعضی از این کامنتها میخندند.»
«به نظرم کامنتهای این پست میتونه چندین واحد درس علوم اجتماعی و جامعهشناسی در بالاترین سطوح دانشگاه، در رابطه با مردم ایران باشه، درود به شرفتون سر کار خانم پیرانی که اسیر نظرتنگیها و قالبهای تنگ نظرانه نشدین.»
«بانوی گرامی! درود بر شرف و نجابت شما. روح شهید گرامی در جوار صلحا، شاد است. خداوند به شما عزت و برکت و سلامت دهاد! اگر کامنتها را خواندید، برای همه ما دعاکنید. برای آنها که برای عقیده و شخصیت و منش شما ارزشی قائل نیستند و به خودشان اجازه توهین و تخریب و تذکر میدهند، بیشتر!»
«همون ایرانی که شهیدان ما براش جان دادند را استاد با «ایران ای سرای امید»شون جادوانه خوندند.. کسانی که دم از ولایت میزنید بدانید حتی اگر یکبار.. فقط یکبار با آوای دلنشین ربنای استاد روزه اتون را افطار کرده باشید به لحاظ معنوی نمک گیر هنرشان شدید... دست از خدایی کردن بردارید و برای خدا بندگی کنید.وای بر غرور و تکبر شما و ما...»
«خواهر بزرگوار و شریف ما را ببخشید که اینقدر نامهربانیم ... ما را ببخشیدکه خود را حق میدانیم و مخالفان را کافر.... ما را برای همه این خود برتربینیها ببخشید و حلالمان کنید و دعا کنید روزی به دایره انصاف بازگردیم ...»