نجفقلی حبیبی: کسی را بین زنان نداریم که بخواهد برای انتخابات ریاست جمهوری بیاید/ اکنون زمان حال گیری نیست
فعال سیاسی اصلاح طلب: طبق دستور رهبری، آنچه که مهم است، همکاری سه قوه است. اگر هر یک از سه قوه بخواهند از این اصل سرپیچی کنند، با فرموده مقام معظم رهبری مخالفت کرده و در مقابل آن ایستاده‌اند، در حالی که ادعای پیرو بودن دارند. مسأله دوم هم اینکه بسیار مهم است، بحث کرونا و بحث تحریم‌هاست. کدام آدم عاقلی در این شرایط دعوای سیاسی راه می اندازد؟ اکنون همه باید عقلشان را روی هم بگذارند و برای یافتن بهترین راه حل‌ها تلاش کنند.
به گزارش دیده بان ایران؛ تقابل بین قوا، مساله‌ای است که از آغاز وجود داشته و تا کنون هم ادامه یافته است. مسأله‌ای که با انتخاب شدن رئیسی، روحانی و قالیباف به مسند فعلی‌شان، رنگ و بویی تازه به خودش گرفته است. هنگامی که در اوایل سال ۹۹، قالیباف به عنوان رئیس مجلس انتخاب شد، موضوع کشمکش بین قوا شدت گرفت، به نوعی که خودشان هم به این موضوع اذعان کردند. در همین راستا، «آرمان‌ملی» با نجفقلی حبیبی، فعال سیاسی اصلاح‌طلب به گفت وگو پرداخته که متن آن را در ادامه می‌خوانید.
آیا منظور از رجل سیاسی جنسیت است و مراد مرد سیاسی است؟
آن موقع که در متن مذاکرات قانون اساسی بحث بوده است، گفته شد که منظور از رجل سیاسی، شخصیت سیاسی است و نه مرد و زن اما برخی نظری مخالف داشتند و گفتند که منظور فقط مرد است. بنابراین، این بحث، بحثی جدی نیست و اصلا حتی معلوم نیست که زنان پا به عرصه انتخابات بگذارند یا خیر. همچنین بنابر اظهارات سخنگوی شورای نگهبان، مشخص نیست که زن‌ها به خودشان رای بدهند یا خیر. بنابراین، بحثی جدی در این مورد نداریم. بهتر است که این بحث را باز نکنیم. باز کردن این بحث چه فایده‌ای دارد؟ امروز زنی هست که بخواهد رئیس‌جمهور شود، اما قانون مانع او شده باشد زیرا در مذاکرات اولیه قانون اساسی، مطرح شد که منظور «مرد سیاسی» است اما برخی چنین نظری نداشتند و می‌گفتند که منظور از «رجل سیاسی» شخصیت سیاسی است، بنابراین بحث مهمی نیست. کسی را هم از بین زنان نداریم که بخواهد بیاید.
برخی اعــتقاد دارند که مردم بی‌اعتماد شده‌اند و در این میان، بی اعتمادی‌شان به اصلاح‌طلبان در رده نخست قرار دارد. آیا این بی‌اعتمادی را ناشی از عملکرد دولت می‌دانید؟
اثبات اینکه مردم به اصلاح‌طلبان بی‌اعتماد شده‌اند، خودش یک مسأله بسیار مهم است.
برخی به عدم مشارکت مردم در انتخابات مجلس اشاره می‌کنند ...
خیر، در انتخابات گذشته که اصلا اصلاح‌طلبان به میدان نیامدند. شورای عالی سیاست‌گذاری اصلاح‌طلبان به دلایلی تصمیم گرفت که بهتر است در این دور، اصلاح‌طلبان به میدان نیایند. برخی خودشان برای انتخابات ثبت‌نام کردند. من مطمئن نیستم که بی اعتمادی مردم ناشی از عملکرد روحانی باشد.
با توجه به سیاست حذفی که نسبت به اصلاح‌طلبان در پیش گرفته شد، فکر می‌کنید اگر کاندیدای اصلاح‌طلبان ردصلاحیت شود، اصلاح‌طلبان از انتخابات کناره‌گیری می‌کنند یا اینکه کاندیدای دیگری معرفی می‌کنند؟
ظاهرا هنوز در این مورد هیچ بحثی شکل نگرفته است و فکر می‌کنم هنوز برای داغ شدن فضای سیاسی برای انتخابات پیش رو زود است. بهتر است که این بحث ها کم کم از اسفند ماه آغاز شود. بهتر است که کمی صبر کنیم. به دلیل شیوع کرونا در کشور، فضای سیاسی کشور به شکلی است که نمی توان به این بحث‌ها وارد شد و باید صبر کرد تا به انتخابات ریاست جمهوری نزدیک تر شویم.
با این اوصاف، فکر نمی‌کنید که دقیقه نودی تصمیم گرفتن، به ضرر کشور باشد؟
چرا مسلما به ضرر کشور است اما منظور من از دیرتر آماده شدن برای انتخابات، حدودا ماه‌های بهمن و اسفند است. باید صبر کرد و دید که فضای سیاسی کشور با شرایط کرونایی، به چه اوضاعی می‌رسد. آن وقت می‌توان تصمیم گرفت. چرا؟ زیرا اگر آن موقع اصلاح‌طلبان به میدان بیایند، سریعا می‌توانند جای خود را در فضای سیاسی کشور پیدا کنند. الان با ورود فضای مجازی، امکان ای که صداها به گوش مردم برسد وجود دارد. باید دید که فضای سیاسی آن موقع به چه صورتی درمی‌آید. اکنون زود است. این را هم به دلیل وجود کرونا در کشور می‌گویم وگرنه اگر وضع عادی بود که اکنون زمان مناسبی برای این صحبت‌ها بود.
برخی اعتقاد دارند که عملکرد مجلس یازدهم بسیار روی نتیجه انتخابات ریاست جمهوری 1400 تاثیر می‌گذارد ...
بله می‌تواند تاثیرگذار باشد.
به نفع اصلاح‌طلبان تاثیرگذار است یا به نفع اصولگرایان؟
اصولگرایان که برایشان نفعی ندارد. اصلاح‌طلبان هم به دلیل برخی مشکلاتی که پیش پایشان قرار گرفت، نتوانستند عملکرد خوبی در مجلس دهم داشته باشند، برای همین هم در انتخابات مجلس یازدهم حضور پیدا نکردند. بهتر است بگذاریم مجلس به اصولگرایان مزه بدهد، بعد راجع به اینها صحبت کنیم.
رقبای انتخاباتی سال 96، هر کدام ریاست یک قوه را به دست گرفته‌اند. با این اوصاف، یک سری تقابل بین‌شان اتفاق افتاده است که خودشان هم به این تقابل اذعان کردند. این تقابل ها چه ضرری برای کشور دراد و آیا اساسا بر اساس اصل تفکیک قوا، نباید با یکدیگر همکاری داشته باشند؟ این همکاری چطور میسر می‌شود؟
طبق دستور رهبری، آنچه که مهم است، همکاری سه قوه است. اگر هر یک از سه قوه بخواهند از این اصل سرپیچی کنند، با فرموده مقام معظم رهبری مخالفت کرده و در مقابل آن ایستاده‌اند، در حالی که ادعای پیرو بودن دارند. مسأله دوم هم اینکه بسیار مهم است، بحث کرونا و بحث تحریم‌هاست. کدام آدم عاقلی در این شرایط دعوای سیاسی راه می اندازد؟ اکنون همه باید عقلشان را روی هم بگذارند و برای یافتن بهترین راه حل‌ها تلاش کنند. طبق دستور رهبری، سران قوا باید با یکدیگر جلسه برگزار کنند. برای چه؟ برای یافتن راه‌حل‌ها، نه برای اینکه یکی در مجلس علیه دیگری صحبت کند و دیگری علیه او. اصلا چنین کاری نه مقبول نظام است و نه مقبول جامعه. اکنون کشور با بحران‌های اقتصادی، تحریم، کرونا و... روبه‌رو است. در این شرایط اگر کسی دعوای سیاسی راه می‌اندازد، در واقع ناآشکارا به مملکت ظلم می‌کند. اکنون زمان حال گیری نیست. اگر قرار به همچین کاری باشد، هر کسی می‌تواند مچ بگیرد. حتی اگر مقام معظم رهبری برایشان وظیفه‌ای مشخص نمی‌کرد هم باز وظیفه‌شان همکاری برای یافتن بهترین راه‌حل‌ها بود. اکنون باید بیندیشند که با معضلاتی که در کشور هست، چه کاری می‌شود کرد. اگر واقعا می‌گویند که خدمتگزارند، این کار را انجام بدهند؛ نه که دعوا کنند. دعوای سیاسی به معنای ضربه به کشور است.
