چه کسانی نمی خواهند حق زنان را به رسمیت بشناسند؟

به گزارش دیده بان ایران؛ در جلسه مجلس خبرگان در 20 آبان 1358 درباره شرایط رئیس‌جمهوری بحث‌‌هایی انجام شد به نحوی که در این جلسه، ابتدا حسن عضدی نماینده خبرگان از گیلان خواستار حذف شرط مرد بودن نامزد انتخابات ریاست‌جمهوری شد که می‌توان این را از جمله اولین مخالفت یک مرد با کلمه رجل سیاسی دانست. در آن جلسه، قائم‌مقام رئیس جلسه هم با این موضوع مخالفت کرد. بعد از آن نوبت به سخنران جنجالی جواد فاتحی رسید که در سخنان خود با مرد بودن رئیس‌جمهور موافقت کرد و گفت: «بحث از مسئولیت است و این یک بار سنگینی است که اسلام همواره رعایت کرده است چون عاطفه و احساسات در زن قوی و عقل کم است (اعتراض ‌نمایندگان)... روی این اصل خواسته است حکومت و قضاوت در اسلام به زن نرسد و این از مسلمات فقه اسلام است و اصل قیام ما از چهارده قرن قبل روی همین برنامه استوار بوده است. مگر مردم، تاریخ انقلاب را فراموش کرده‌اند، اصل انقلاب پایه‌اش روی این بوده است که در اسلام، حکومت به زن نمی‌رسد.»

نه به ریاست‌جمهوری زنان

شورای نگهبان در یازده دوره گذشته با زن بودن رئیس‌جمهور موافقت نکرده است و برخی استدلال می‌کنند که قانونگذاران قانون‌اساسی، مخالف حضور زنان در انتخابات برای ریاست‌جمهوری بودند. در اصل 115 قانون اساسی به‌صراحت آمده است که «رئیس‌جمهور باید از میان رجال مذهبی و سیاسی که واجد شرایط زیر باشند انتخاب گردد: ایرانی‌الاصل، تابع ایران، مدیر و مدبر، دارای حسن سابقه و امانت و تقوی، مومن و معتقد به مبانی جمهوری اسلامی ایران و مذهب رسمی کشور.» عباسعلی کدخدایی سخنگوی شورای نگهبان درباره امکان حضور زنان در انتخابات گفته است: «بارها این سوال شده و بنده عرض کردم ثبت‌نام و ورود به این عرصه برای کسی ممنوع نیست. قانون اساسی مشخصا بررسی صلاحیت‌ها را یکی از وظایف شورای نگهبان قرار داده است. آنچه در بررسی صلاحیت‌ها انجام می‌شود نظر شورای نگهبان است که در ادوار گذشته هم دیدیم.»

اعظم طالقانی در حصار تعریف رجل

اگر به تاریخ حضور زنان در عرصه انتخابات ریاست‌جمهوری بعد از انقلاب نگاهی بیندازیم، نام «اعظم طالقانی» در آن میان می‌درخشد. اعظم طالقانی، فعال ملی مذهبی و دختر آیت‌ا... طالقانی در سال 96 وقتی با واکر برای ثبت‌نام در انتخابات، از پله‌های وزارت کشور بالا رفت، به خبرنگاران گفت: «آمدم تا تکلیف رجل سیاسی را مشخص کنم.» نماینده دوره اول مجلس و دبیرکل جامعه زنان انقلاب اسلامی از اولین و مشهورترین زنانی است که در ایران داوطلب ریاست‌جمهوری شده است. او در سال 1376 پس از رد صلاحیت در بیانیه‌ای اعتراضی با اشاره به سخنان دبیر شورای نگهبان اعلام کرد که رد صلاحیت زنان نه از باب جنسیت (زن بودن) بلکه از این باب بوده که خانم‌ها رجال به معنای شخصیت‌ها و نخبگان سیاسی و مذهبی نبوده‌اند. لذا این سوال پیش می‌آید آیا کسانی که سوابق مبارزاتی‌شان در رژیم گذشته و تلاش‌شان برای حقوق اجتماعی زنان و مردان بوده است رجال سیاسی مذهبی تلقی نمی‌گردند اما آنها که قبل از انقلاب به خود «جرات بردن نام مبارزه با رژیم شاه یا نام امام (ره) را نداشتند یا بعد از انقلاب با فرصت‌طلبی کامل برای خود جایگاه بهره‌برداری از این زحمات و رنج‌ها و شکنجه‌ها و خون‌های مردم ساختند رجل سیاسی مذهبی تلقی می‌شوند؟»

زنان برای انتخابات 1400 نامزد معرفی می‌کنند؟

فاطمه راکعی، دبیرکل جمعیت زنان مسلمان نواندیش و عضو جبهه شورای هماهنگی اصلاح‌طلبان در رابطه با «نقش زنان در انتخابات 1400» گفت: «در حوزه احزاب، زنان اصلاح‌طلب چهار حزب فراگیر به حالت جبهه‌ای کنار هم قرار گرفتند تا بتوانند در بزنگاه‌ها، تصمیمات مشترک بگیرند. دبیران کل هر چهار حزب در نهادهای فراگیر ملی اصلاح‌طلب حضور دارند، برای مثال در شورای هماهنگی اصلاح‌طلبان بسیار فعالند و به‌طور جدی و تشکیلاتی، کار می‌کنند.» او ادامه داد: «زنده‌یاد اعظم طالقانی با همه وجود و با همه مشکلاتی که در آخرین روزهای عمر خود داشت، هر دوره در انتخابات ثبت‌نام می‌کرد و رجل سیاسی را شخصیت و انسان سیاسی تعریف می‌کرد و دلایل زبان شناختی، حقوقی و شرعی خودش را ارائه می‌داد؛ ما همچنان این راه را ادامه می‌دهیم. در شرایط کنونی کشور و تنگ‌نظری‌های سیاسی موجود، بعید به نظر می‌رسد شاهد یک انتخابات اصولی و دلخواه باشیم. ممکن است انتخابات ریاست‌جمهوری هم مانند مجلس در اختیار طیف خاصی قرار گیرد.» راکعی بیان کرد: «طبق قانون اساسی نباید زنان برای کاندیداتوری در انتخابات ریاست‌جمهوری منعی داشته باشند این یک حق اجتماعی است و آن را دنبال می‌کنیم. کسی حق ندارد این حق را از ما بگیرد. هرچه بیشتر زنان در فضای سیاسی وارد شدند، شاهد بودیم کسانی اصلا بنا ندارند حق زنان را در این حوزه‌ها به رسمیت بشناسند و از توانمندی‌های آنها به‌طور اصولی برای پیشبرد اهداف توسعه در کشور استفاده شود. فارغ از توانمندی‌های آنها، داده نمی‌شود.»/ آرمان