روح الله حسینیان با نام اطلاعاتی "خسرو خوبان" که بود؟ روحانیِ که با حمایت از خاتمی شروع کرد، دلباخته سعید امامی و احمدی نژاد بود و وکیل مدافع سعید مرتضوی در مجلس شد

به گزارش دیده بان ایران، روح الله حسینیان مشهور به «خسرو خوبان» یکی از جنجالی ترین شخصیت های سیاسی چند سال اخیر بود که هر از چندگاهی با اظهارنظر های مختلف نظرها را به خودش جلب می کرد. از شهید خواندن متهم اصلی قتل های زنجیره ای یعنی سعید امامی گرفته تا دفن کردن علی اکبر صالحی در رآکتور اراک! 

عضو سابق جبهه پایداری انقلاب اسلامی صبح امروز در حالی در 65 سالگی درگذشت که برخی مرگ او را بر اثر ابتلا به کرونا دانسته و همفکران او ناراحتی قلبی اش را علت مرگش معرفی کرده اند.

حسینیان، متولد ۱۳۳۴ در شیراز است و از ابتدای دهه ۶۰ وارد دستگاه قضائی- اطلاعاتی شده. خبرگزاری تسنیم در گفت‌وگویی که سال 93 با او داشت، او را این‌گونه معرفی کرده: «مشاور امنیتی رئیس‌جمهور در دولت اول احمدی‌نژاد، جانشین نماینده دادگاه انقلاب در وزارت اطلاعات و قائم‌مقام دادستان انقلاب اسلامی در وزارت اطلاعات در دورانی که حجت‌الاسلام ری‌شهری مسئولیت دادستانی انقلاب اسلامی را به‌عهده داشت». او البته دادستان دادگاه ویژه روحانیت و از اعضای هیأت‌منصفه دادگاه عبدالله نوری نیز بوده و البته دراین‌میان تا آخر عمرش بر مسند ریاست مرکز اسناد انقلاب اسلامی نیز تکیه زده بود.

او در انتخابات ریاست‌جمهوری ایران (۱۳۷۶) از حامیان سید محمد خاتمی بود. او بعدها طی یک سخنرانی که در دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران در اردیبهشت سال 87  انجام داده بود درباره این موضوع گفت: «من ایشان را روحانی روشنفکری می‌دانستم که البته با ایشان اختلاف هم داشتم اما آن زمان به دلیل اینکه جناح حاکم نوعی فضای بسته به‌وجود آورده بود و در جامعه انحصارطلبی احساس می‌شد گمان کردم که وظیفه است این انحصار و بسته بودن جامعه شکسته شود لذا تنها راه رسیدن به این اهداف را حمایت از خاتمی می‌دانستم اما نمی‌دانستم که این باز شدن فضا به سوی جاری شدن سیلی می‌رود که نزدیک بود همه چیز را از بین ببرد. متأسفانه در این دوران از چاله درآمده و به چاه افتادیم، گفت: من بعد از آن دوران رسماً عذرخواهی کردم و گفتم که حمایت من از خاتمی اشتباه است.»

حسینیان اضافه کرد: شبی که آقای خاتمی پیروز شد بسیاری از دوم خردادی‌ها در تماس با من، این پیروزی را تبریک گفتند، اما در همین زمینه فردی به من گفت که خود آقای خاتمی خوب است اما مطمئن باشید که اطرافیان وی معتقد به نظام نبوده و خواهان به خطر انداختن امنیت نظام هستند.

وی در ادامه در خصوص نقش سعید امامی در جریان قتل‌های زنجیره‌ای، با بیان اینکه دشمنی‌ها نسبت به سعید امامی مربوط به قبل از انتخابات دوم خرداد 76 بود، خاطرنشان ساخت: بنده بعد از برنامه چراغ نیز گفتم که عامل قتل‌های زنجیره‌ای وابسته به جریان دوم خرداد بوده و کسی است که قبل و بعد از آقای خاتمی در وزارت اطلاع مورد حمایت دوم خرداد است. ‌سعید امامی در این دوران کاره‌ای نبود و پستی در اختیار نداشت.

اشاره حسینیان به برنامه چراغ در آن گفت‌وگو بی‌دلیل نیست. برنامه چراغ یکی از مهم‌ترین مقاطع حضور او در مقابل جریان اصلاحات بود. صداوسیما در روز ۲۱ دی سال ۷۷، یعنی شش روز پس از آنکه وزارت اطلاعات دولت اصلاحات، با انتشار اطلاعیه‌ای  تاریخی، نیروهای خودسر این وزراتخانه را عامل قتل‌های زنجیره‌ای اعلام کرد. روح‌الله حسینیان را به برنامه شبانگاهی «چراغ» دعوت کرد. او در آن برنامه اتهاماتی را متوجه دولتمردان اصلاحات کرد و قتل‌های زنجیره‌ای را به آنان نسبت داد.

دو هفته بعد از حضور حسینیان در برنامه چراغ، سعید امامی از سوی سازمان قضائی بازداشت و به‌عنوان «عامل اصلی قتل‌های زنجیره‌ای» معرفی شد. چندی بعد و با اعلام خبر خودکشی سعید امامی در زندان، حسینیان از او با نام شهید سعید اسلامی یاد کرد، در مجلس ختم او سخنرانی کرد و در سخنرانی مفصلی که در مدرسه حقانی داشت، بار دیگر نیروهای امنیتی دولت اصلاحات را عامل قتل‌های زنجیره‌ای و همچنین قتل سعید امامی معرفی کرد.

حسینیان در گفت‌وگوی سال93  درباره برنامه چراغ توضیحات دیگری نیز داده و گفته بود: «من یادم هست بعد از برنامه چراغ، آقای خاتمی خیلی عصبانی شده بود و در شب ماه رمضان که همه مسئولان به دعوت آقا بودند، عصبانیت آقای خاتمی در آن جلسه ترکید و نسبت به بنده توهین‌آمیز صحبت کردند. رهبری بحثی را که معلوم بود بداهه به نظرشان رسید و لازم بود را به نام «سکینه» مطرح کردند که مسئولان جمهوری اسلامی باید دارای آرامش باشند. نباید عصبانی شوند و از کوره در برویم. وقتی که آقا این صحبت را تمام کردند آرامش بر جلسه حکم‌فرما شد».

او البته در گفت‌وگوی سال قبل موارد دیگری از تذکرات مقام معظم رهبری به خود را نیز بازخوانی کرده است. او در بخشی از گفت‌وگو می‌گوید: «در آن زمان من دادستان ویژه روحانیت بودم که مقام معظم رهبری توسط آقای حجازی پیغام دادند، مثلا گفتند که سطح فشارها نسبت به دولت را کم کنید. من به همین خاطر حدود یک سال سکوت کردم».

حسینیان اگرچه با آغاز دوران اصلاحات به صورت آشکار به صحنه آمد، اما پایان دوران دولت اصلاحات به معنای پایان کار او نبود. او با احمدی‌نژاد به دولت آمد و مشاور امنیتی رئیس دولت نهم شد، پس از آن نیز در انتخابات مجلس هشتم به عنوان نماینده تهران به مجلس رفت و فراکسیونی به نام فراکسیون انقلاب اسلامی را راه‌اندازی کرد. فراکسیونی که شاکله و گفتمانش، کپی برابر اصل آبادگران جوان بود. «آبادگران جوان» نام تیمی بود که با دردست‌گرفتن شورای شهر تهران، احمدی‌نژاد را بر مسند شهرداری پایتخت نشاندند و در ادامه او را تا پاستور همراهی کردند و بازتولید این تیم در دل مجلس هشتم، باعث شد نام وکیل‌الدوله تا پایان عمر این مجلس روی حسینیان و دوستانش نظیر رسایی و کوچک‌زاده بماند. آن روزها مجلس یک فراکسیون اکثریت اصولگرا و یک فراکسیون اقلیت اصلاح‌طلب داشت و فراکسیون حسینیان به صورت جزیره‌ای در دل فراکسیون اصولگرایان عمل می‌کرد. جزیره‌ای خودمختار که همواره با لاریجانی که ریاست هم‌زمان مجلس و فراکسیون اصولگرایان را به عهده داشت، اختلاف داشتند. این اختلافات در سال پایانی عمر مجلس هشتم وارد مرحله‌ای جدید شد. اگر تا سال ٩٠ هویت حمایت از دولت و مخالفت با اصولگرایان میانه‌‌رو برای فراکسیون حسینیان و دوستانش کافی به نظر می‌رسید، اما بعد از وقایع فروردین ٩٠ و خانه‌نشینی احمدی‌نژاد، حمایت از آن دولت دیگر به صلاح نبود. این‌گونه بود که حامیان دولت احمدی‌نژاد بنیان‌گذار جبهه پایداری شدند و بازهم حسینیان در هیأت‌رئیسه این تشکیلات نقش برجسته‌ای داشت. او با فهرست همین تشکیلات به همراه دیگر هم‌قطارانش وارد مجلس نهم شد.

دفاع از مرتضوی و حوادث ٢٢ بهمن قم

در مجلس نهم که دیگر در آن خبری از فراکسیون اصلاح‌طلبان نبود، اعضای جبهه پایداری فراکسیون اقلیت تندرو را تشکیل دادند و در اولین سال نیز مجالی برای عرض‌اندام یافتند. یکشنبه پانزدهم بهمن سال ٩١، جلسه استیضاح وزیر کار احمدی‌نژاد به دلیل عزل‌نکردن مرتضوی برگزار شد. در آن جلسه بود که حسینیان بار دیگر خودی نشان داد، پشت تریبون رفت و به جای دفاع از شیخ‌الاسلام، به دفاع از سعید مرتضوی پرداخت و گفت: «مرتضوی کیست و چه گناهی را مرتکب شده است؟ آقای مرتضوی یکی از قضات انقلابی است که در مدت هشت سال حاکمیت اصلاح‌طلبان، مردانه در مقابل توطئه‌گران و روزنامه‌های زنجیره‌ای ایستاد، مرتضوی مردی است که در فتنه ٨٨ مقتدرانه و با بصیرت تمام، ایستادگی کرد و بدون هیچ محافظه‌کاری با اخلالگران و اشرار برخورد کرد. مرتضوی باید چوب ایستادگی خود را بخورد، همان‌گونه که سوریه باید تاوان حمایت از مقاومت را بدهد، اتهام مرتضوی این است که در دوران دادستانی وی مردم مظلوم، بسیجیان عاشق و جوانان دل‌داده رهبری در یک طرف و در طرف دیگر آمریکا، غرب، منافقان، بهائیان و دنیا‌طلبان بوده‌‌اند و تعدادی از بسیجیان که هیچ ادعایی ندارند، شهید شده‌اند و نباید در نظام جمهوری اسلامی ایران به یک زندانی و متهم و حتی مجرم یک سیلی هم زده شود».

اما این یکشنبه تاریخی سرفصل یکی دیگر از نزاع‌های حسینیان و دوستانش با لاریجانی و یارانش شد. چند روز بعد از این استیضاح که به صحنه افشاگری احمدی‌نژاد  و پاسخ لاریجانی به او تبدیل شد، رئیس مجلس در مراسم ٢٢ بهمن شهر قم در حرم حضرت معصومه(س) هدف حمله کسانی قرار گرفت که او را مقصر ماجرای روز یکشنبه می‌دانستند.

پس از آن ماجرا از سوی مجلس، هیأتی برای تحقیق درباره ماجرا انتخاب شد که در گزارش نهایی این هیأت، حلقه پرتو (نشریه متعلق به دفتر آیت‌الله مصباح) به عنوان عوامل این حمله معرفی شدند. حسینیان در گفت‌وگویی پس از آن ماجرا ضمن تأیید وجود نام برخی از اعضای دفتر قم جبهه پایداری در گزارش کمیته تحقیق گفته بود: «کسانی که به عنوان داور انتخاب می‌شوند باید بی‌طرف باشند. ولی متأسفانه همه اعضای این کمیته از وابستگان آقای لاریجانی بوده‌اند».

او همچنین در دفاع از عواملی که به‌عنوان حمله‌کنندگان به لاریجانی معرفی شده بودند، گفته بود: «اگر اتفاقی بعد از یک حادثه پیش آمد، دلیل نمی‌شود براساس اینکه کسانی از یک حادثه ابراز خوشحالی کرده‌‌اند، بگوییم این حادثه را سازماندهی کرده بودند. یعنی پیامک‌هایی که افراد به هم داده‌‌اند و اظهار خوشحالی کرده‌اند. ممکن است بنده از یک حادثه‌ای خوشحال شوم، اما هیچ نقشی در به‌وجودآوردن آن حادثه نداشته باشم. همه اینها مبتنی بر اظهارات یک نفر است. یک فردی گفته افرادی که در این گزارش از آنها نام برده شده، به من پلاکارد داده‌‌اند و گفته‌‌اند چکار کن. اظهارات این فرد در حالی مورد استناد قرار گرفته که خود این فرد، این موارد را تکذیب می‌کند. او در دادگاه هم گفته که من را تحت فشار قرار دادند و ٢٤ ساعت من را در دستشویی نگه داشتند و من نمازم را هم در دستشویی خوانده‌ام. بنابراین گزارش مورد قبول نیست».