واکنش رسانه‌های خارجی و داخلی به نامه احمدی نژاد به بن‌سلمان چه بود؟
رسانه‌هایی مانند نشنال، نیویورک تایمز، العربیه، میدل ایست آی و چند رسانه دیگر به تحلیل‌ها نامه اخیر احمدی نژاد پرداختند. در این گزارش به برخی از مهم ترین تحلیل‌ها و برداشت‌های رسانه‌های خارجی اشاره می کنیم.
به گزارش دیده بان ایران؛ نامه محمود احمدی نژاد به محمد بن سلمان باعث شده جنجال‌ها در مورد او و اقدامش بیشتر و بیشتر شود.
این نامه هم در رسانه‌های داخل و هم در بین خارجی‌ها بازتاب وسیعی داشته است. بازتاب نامه رئیس جمهور سابق ایران به ولیعهد جوان عربستان سعودی در بین رسانه‌های داخلی نسبتا تند بوده و نامه او فقط توسط رسانه‌های نزدیک به او مورد حمایت قرار گرفته است.
احمدی‌نژاد مخالف حمایت از اسد بود؟
در این بین رسانه ای مثل جهان نیوز بیشترین انتقادات را از احمدی نژاد کرده و نامه او را پایمال کردن خون بسیاری از اطفال یمنی دانست. این وبسایت خبری، در گزارش خود احمدی نژاد را کسی می‌داند که بر خلاف ظواهر، هیچگاه در مسائل بین‌المللی تدبیر مناسبی نداشته و حتی در ابتدای جنگ با سوریه، حمایت از بشار اسد را اتلاف وقت و هزینه می‌دانسته است.
بازتاب نامه در رسانه‌های خارجی
اما جدا از رسانه های داخل، خارجی ها با دقت بیشتری به بررسی نامه عربی احمدی نژاد به ولیعهد عربستان پرداختند. با بررسی مقاله رسانه‌هایی مانند نشنال، نیویورک تایمز، العربیه، میدل ایست آی و چند رسانه دیگر به تحلیل‌ها و برداشت‌های جالبی می‌رسیم. بد نیست در این گزارش به برخی از مهم ترین این تحلیل‌ها و برداشت‌های رسانه‌های خارجی اشاره کنیم:
نامه ای که به دست نیویورک تایمز رسید
نکته ای که بسیاری از رسانه‌های به آن اشاره می‌کنند این است که اطرافیان رئیس جمهور سابق، یکی از اولین نسخه های نامه را به نیویورک تایمز دادند. این در حالی است که متن و ترجمه نامه تا ساعاتی بعد از انتشار نیویورک تایمز، هنوز به دست وبگاه‌ها و روزنامه های ایرانی نرسیده بود. این نشان می‌دهد که احمدی نژاد قصد داشته پیامش را به رسانه های خارجی برساند و بیشتر آنها را وارد بازی خود کند.
"عالیجناب"، "برادر" و سایر عبارات بی‌سابقه
آنچه بیش از همه چیز باعث تعجب برخی رسانه ها به خصوص نیویورک تایمز شده، عبارات به کار رفته در این نامه است. همه می‌دانند که ایران و عربستان رابطه زیاد خوبی با هم ندارند و به خصوص محمد بن سلمان که جنگ در یمن را شعله ور کرد؛ دشمن سرسخت مقامات کشورمان است. با این حال، در نامه احمدی نژاد عباراتی مانند "عالیجناب" خطاب به بن سلمان آورده شده که در نامه های پیشین احمدی نژاد هم سابقه نداشته است.
عبارتی که نیویورک تایمز در همان ابتدای گزارشش بر آن تاکید بسیاری می‌کند "مرد صلح" است. احمدی نژاد در حالی بن سلمان را "مرد صلح" می‌نامد که او و رژیم آل‌سعود عامل اصلی نسل کشی در یمن هستند.
عبارت مهم دیگری که نیویورک تایمز بر آن تاکید دارد واژه "برادر" است. احمدی نژاد در پایان نامه اش نوشته: "برادر شما محمود احمدی نژاد." این چیزی است که معمولا در نامه های مقامات ایرانی به عربستانی ها سابقه ندارد و از این جهت هم این نامه می‌تواند کم سابقه تلقی شود.
نامه ای در جهت بازگشت به پاستور؟
از علت نگارش این نامه برداشت های بسیاری شده است. نشنال معتقد است علت نگارش چنین نامه ای، ورود احمدی نژاد به سطح اول سیاست در ایران است.
این گمانه به‌ویژه وقتی بیشتر مطرح می‌شود که بدانیم محمود احمدی‌نژاد در انتخابات جنجالی ۸۸ رقیب خود را متهم کرد که با استفاده از پول ولیعهد وقت سعودی، برای حذف احمدی‌نژاد تلاش می‌کند. بنابراین گویی ۱۱ سال قبل احمدی‌نژاد خبر از ورود دلارهای سعودی به جریان انتخابات در ایران داشت!
از نظر نشنال، هر چند رئیس جمهور سابق عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام است اما او به این حد راضی نیست و به شدت دنبال این است که مجددا به عنوان رئیس جمهور ایران وارد پاستور شود.
نشنال مدعی است احمدی نژاد در داخل، با موانع بسیاری مواجه است و مخالفان بسیار زیادی دارد؛ به همین دلیل می‌خواهد با تمرکز بر خارج، راهش را به سیاست ایران باز کند.
سعودی‌ها به طرز عجیبی ساکتند
نکته مهم دیگری که اکثر رسانه های خارجی به آن پرداختند، این است که نامه احمدی‌نژاد به طرز عجیبی توسط سعودی ها بایکوت شده و به رسانه های رسمی سعودی و مقامات این کشور هنوز هیچ واکنشی به این نامه نشان ندادند.
این عدم واکنش یا به علت بی توجهی شخص بن سلمان به احمدی نژاد است و یا به علت یکه خوردن از تغییر ادبیات نامه یکی از مقامات کشورمان. هر چه باشد، پاسخ ندادن به نامه رئیس جمهور سابق نمی‌تواند نشانه خوبی تلقی شود.
شنا بر خلاف جهت آب برای بار سوم
آنچه بیش از همه مهم است این است که احمدی نژاد در مدت یک سال اخیر به شدت تفکر دیپلماتیک خود را تغییر داده است.
او روزگاری نماینده تفکر مقاومت در عرصه بین المللی بود اما امروز در حال تغییر سیاست و دیدگاه خود است. در یک سال اخیر، او حداقل در سه مورد در مقابل دیدگاه رسمی مقامات کشورمان موضع گرفت.
اولین موضع مربوط به دیدار با ترامپ است. احمدی نژاد کسی است که در مصاحبه اش با نیویورک تایمز از گفتگوی مستقیم با ترامپ دفاع کرد؛ احمدی نژاد زمانی از گفتگو سخن گفت که هیچ یک از مقامات رسمی ایران و حتی شخص حسن روحانی و محمد جواد ظریف از این اتفاق استقبال نمی‌کردند.
دومین رویداد، مربوط به انتقاد تند احمدی نژاد از قرارداد 25 ساله ایران و چین است. رئیس جمهور سابق، از اولین اشخاصی بود که به این اتفاق اشاره کرد و در مقابل آن موضع گیری کرد. این در حالی است که بسیاری از رسانه‌های رسمی ایران و مقامات کشور، از این قرارداد حمایت کرده و می‌کنند.
سومین و مهم ترین اقدام خارجی احمدی نژاد که ضربه نهایی را زد هم همین نامه جنجالی بود. او در حالی دم از صلح و دوستی با بن سلمان می‌زند که ایران هنوز هم رابطه خوبی با عربستان و به خصوص شخص بن سلمان ندارد.
نتیجه؛ چرخش محمود
همه این اتفاقات نشان می‌دهد که رئیس جمهور سابق ایران در حال تبدیل شدن به بزرگترین اپوزیسیون دولت در سیاست خارجی است.
نکته عجیب این است که روحانی دقیقا با همین تاکتیک علیه احمدی نژاد دست به کار شد و توانست در انتخابات 92 پیروز شود. حسن روحانی در تبلیغات پیش از انتخابات از به هم خوردن روابط ایران و عربستان انتقاد کرد و یکی از سیاست های فراموش شده دولت هاشمی رفسنجانی را ایجاد رابطه خوب با همسایگان به خصوص عربستان دانست.
حالا ورق برگشته و احمدی نژاد سیاست های اخیر ایران در قبال عربستان را به باد انتقاد گرفته و با ارسال نامه ای به بن سلمان سعی در این دارد که حداقل در عرصه بین المللی بتواند مجددا به عنوان یک چهره شاخص اما متفاوت قلمداد شود.
در هر سه موضع خارجی احمدی‌نژاد او سعی می‌کند به کشورهای غربی و متحدان غرب نزدیک و علیه دولت‌های شرقی موضع بگیرد. گویی در زمانه نگاه به شرق روحانی، احمدی‌نژاد هوس نگاه به غرب کرده است.
منبع: خبر فوری
