سی وسومین سال درگذشت «استاد» محمد تقی شریعتی؛ بغرنجی‌های یک بنیان‌گذاری/ پس از انقلاب اسلامی هیچ گاه کسی قدر استاد شریعتی را ندانست
احسان شریعتی درباره سالگرد درگذشت استاد محمد تقی شریعتی نوشت: « ... برغم شناخت کامل دست‌اندرکاران تغییر-و-تحولات سیاسی و اعتقادی دهه‌های گذشته از نقش تاریخی استاد محمدتقی شریعتی، منزلت این شخصیت، به‌مثابهٔ یکی از پیشگامان سپهر نوزایی فرهنگ دینی و تلاشگران جنبش ملی معاصر، به‌گونه‌ٔ شایسته و بایسته، بازشناخته نشده است. از فردای انقلاب ۵۷ تا کنون، بجز سمیناری که به همت دوستان ارج‌شناس در اسفند ۱۳۸۴ در دانشگاه تهران برگزار شد و به بازنشر بخشی از آثار استاد انجامید، و نیز بزرگداشت سال گذشته در مشهد ، شاید بتوان گفت کار درخوری در جهت بازشناسی این چهره و میراث به سامان و سرانجام نرسیده است...»
به گزارش سایت دیده بان ایران ؛ « ... دکتر شریعتی در کویر به سنت آبا-اجدادی خود اشاره دارد که همه از عالمان دین اما نه فقیه که حکیم بوده‌اند، مانند علامه بهمن‌آبادی که با حاج ملاهادی سبزواری معاصر بوده و مباحثه و مکاتبه داشته است. استاد محمدتقی شریعتی اسلام‌شناس(تاریخ، سنت و سیره، قرآن و حدیث و منابع روایی، تفسیری و فقه‌الغة و...)، قرآن‌پژوه، و مدرس علوم و معارف اسلامی در دانشکده الهیات (معقول و منقول سابق) بوده‌اند. ایشان به خلاف آنچه برخی گفته‌اند نه مخالف فلسفه که از دوستان و در گفتگوی مستمر با امثال استاد سیدجلال‌الدین آشتیانی بوده‌اند و باز به‌خلاف آنچه برخی شنیده یا گفته‌اند، خراسان، پس از غزالی یکسره سرزمینی ضدفلسفی نبوده و از سبزواری تا آشتیانی، سنت فلسفی در این خطه همچنان زنده مانده است... »
« ... برغم شناخت کامل دست‌اندرکاران تغییر-و-تحولات سیاسی و اعتقادی دهه‌های گذشته از نقش تاریخی استاد محمدتقی شریعتی، منزلت این شخصیت، به‌مثابهٔ یکی از پیشگامان سپهر نوزایی فرهنگ دینی و تلاشگران جنبش ملی معاصر، به‌گونه‌ٔ شایسته و بایسته، بازشناخته نشده است. از فردای انقلاب ۵۷ تا کنون، بجز سمیناری که به همت دوستان ارج‌شناس در اسفند ۱۳۸۴ در دانشگاه تهران برگزار شد و به بازنشر بخشی از آثار استاد انجامید، و نیز بزرگداشت سال گذشته در مشهد ، شاید بتوان گفت کار درخوری در جهت بازشناسی این چهره و میراث به سامان و سرانجام نرسیده است...»
« ... دین اما برای او فراتر از لباس و سلسله‌مراتب و نهاد و قشر و طبقه بود، لذا ترجیح می‌داد مخاطبان خود را در میان مردم و محصلان و روشنفکران بجوید. از این‌رو وارد فرهنگ شد. هرچند در دفاع از آزادی وجدان و عقیده و استقلال ملی و عدالت اجتماعی و توسعهٔ اقتصادی، با هرگونه استبداد سیاسی و دینی سخت مخالف بود و به‌همین جرم نیز در همۀ بزنگاه‌های تاریخ معاصر به زندان و اسارت می‌افتاد. و بر همین محور نیز رویکرد اصولی-انتقادی خود را، با الهام از اصل شیعی «اجتناب از قدرت» تا پایان عمر حفظ کرد ... »
* منتشر شده در کانال تلگرام نویسنده . ۳۱ فروردین ۱۳۹۹
