خودتان میدانید و مملکت‌تان!
امیرحسین مصلی: در ذهنتان مرور کنید که طی سال ۹۸ چندین و چند بار این چرخه معیوب با وجود انتقادات و هشدارهای متعدد کارشناسان در لایه‌های مختلف مدیریتی کشور تکرار شده است؟!
به گزارش دیده بان ایران؛ امیر حسین مصلی، روزنامه نگار در یادداشتی که در اختیار تحریریه سایت دیده بان ایران قرار داد نوشت: عملکردی نسنجیده که در مواقعی بجای پیشگیری از بلایای طبیعی خسارت های ناشی از آن را هم دو چندان کرد! از لایروبی نکردن به موقع سدهای استان های شمالی توسط متصدیان امر در همان سیل آغاز سال، تا یک بام و دو هوای تصمیم گیران در خصوص قرنطینه کردن یا نکردن شهرهای کشور در پی شیوع بیماری کرونا در آخر سال! خطاهای انسانی مانند گران کردن شبانه بنزین و سقوط هواپیمای اوکراینی هم که تراژدی پاییز و زمستان ۹۸ را رقم زد به جای خود! قطعا می‌توان برای سال آینده این بخش از آسیب‌های وارده به کشور را متوقف کرد! اما به چه شکل؟ پاسخ ساده است! گام نخست پذیرفتن وجود بحران در کشور است؛ اما متاسفانه مسئولان در رده های مختلف مدیریتی طی سال ۹۸ بسان سالیان گذشته در اکثر مواقع علاقه‌ای به پذیرفتن وجود بحران در حوزه های مختلف کشور نداشته و تا همین واپسین روزهای سال کهنه نیز ندارند! مادامی هم که وجود بحران از سوی آنان به رسمیت شناخته نشود نه تنها راهکاری برای حل و فصل آن ارائه نخواهد شد بلکه طبق معمول با کوبیدن بر طبل تئوری توطئه به وسیله رسانه‌های رسمی، هر هشدار و نقدی در باب وجود بحران به عنوان دسیسه و سیاه‌نمایی معرفی میشود تا صورت مسئله بدون هیچ مشکلی پاک شود!
و همین چرخه معیوب با تشدید بحران مذکور زنجیره ای از بحران های بعدی را با خود به همراه می آورد که نتیجه ای جز بی اثر شدن راهکارهای ساده قبلی در پی نخواهد داشت! در این مرحله نیز غالبا شاهد بحران مدیریت و موازی کاری هستیم که با اخذ تصمیمات خلق الساعه و غیر کارشناسی که در بیشتر فرای قانون و به شکل سلیقه ای اجرا میشود و از آن مهم‌تر بدون پیش بینی نتایج این اقدامات غیر اصولی در بلند مدت و حتی کوتاه مدت بجای مشاهده رفع مشکلات، تنها این شعر از گلستان سعدی در اذهان متبادر میشود:
“سر چشمه شاید گرفتن به بیل، چو پر شد نشاید گرفتن به پیل”!
دست آخر نیز بجای اقناع افکار عمومی در خصوص این رشته بحران‌های پدید آمده در کشور، تنها سیاست پنهان‌کاری و عدم شفافیت از سوی مسئولان دنبال میشود که خود بحران بزرگتری را به دنبال دارد به نام بی اعتمادی افکار عمومی به مراجع رسمی کشور و رجوع مردم به منابعی غیر رسمی که گاه برخی از این منابع غیر رسمی به شکل سازمان یافته‌ای تشکیل شده‌اند برای تولید بحرانی جدید در کشور! یعنی مسئولان به دست خود مردم را به سمت همان چیزی که از آن بیم دارند سوق می‌دهند!
در ذهنتان مرور کنید که طی سال ۹۸ چندین و چند بار این چرخه معیوب با وجود انتقادات و هشدارهای متعدد کارشناسان در لایه‌های مختلف مدیریتی کشور تکرار شده است؟!
چنان که از شواهد امر پیداست قطعا در سال نو نیز مسئولان امر بی‌توجه به چنین انتقادات و هشدار هایی از سوی دلسوزان کشور و همچنین بی‌اعتنا به پرسش های افکار عمومی، همان سیاست امتحان پس داده و مردود خود طی سالیان گذشته را ادامه خواهند داد! شاید به این سبب در کوتاه مدت بار دیگر شاهد تلخ شدن کام ملت باشیم و سیاه شدن روزگارشان اما همانطور که آن کشاورد روستایی در ویدیویی معروف در شبکه‌های اجتماعی به شانه یکی از وزرای وقت زد و گفت “خودتان میدانید و مملکت‌تان”! بی شک سیاستمداران در هر پست و مقامی که باشند رفته رفته در بلند مدت تنها خواهند ماند با بحران از پی بحران! و دیگر “میزان” که همانا پشتوانه رای و حمایت مردم است را با خود به همراه نخواهند داشت! چنانکه مشارکت زیر ۵۰ درصد واجدین شرایط در انتخابات مجلس که در همین سال ۹۸ برگزار شد، این زنگ خطر را برای مسئولان به صدا در آورده است! آیا گوش شنوایی هست؟
