چطور یاران احمدینژاد بدون سر و صدا وارد بهارستان شدند؟
از هم اکنون جریانهای مختلفی در مجلس به چشم میخورند. جریان اصلی اصولگرا یا همان ستون فقرات لیست وحدت که چهره اصلی آنها یعنی غلامعلی حداد عادل بیرون از مجلس است و احتمالا چهرههایی چون سیدرضا تقوی و مصطفی میرسلیم جریان خود در مجلس را هدایت میکند.
به گزارش دیده بان ایران؛ پیروز یازدهمین دوره انتخابات مجلس شورای اسلامی بی شک اصولگرایان بودند، اصولگرایانی که به لطف کمترین اقبال مردم به صندوق رای و البته رد صلاحیت گسترده شورای نگهبان بیش از نود درصد مجلس شورای اسلامی را از آن خود کردند. این پیروزی مطلق البته به معنای یک دست شدن کامل مجلس نیست و رقابتهای درونی مهمی میتواند در آن شکل بگیرد.
از هم اکنون جریانهای مختلفی در مجلس به چشم میخورند. جریان اصلی اصولگرا یا همان ستون فقرات لیست وحدت که چهره اصلی آنها یعنی غلامعلی حداد عادل بیرون از مجلس است و احتمالا چهرههایی چون سیدرضا تقوی و مصطفی میرسلیم جریان خود در مجلس را هدایت میکند.
جبهه پایداری هم قطعا یکی دیگر از جریانهای جدی مجلس خواهد بود که با هدایت مرتضی آقاتهرانی به شکل جدی در فکر ریاست بر مجلس است.
محمدباقر قالیباف نیز هر چند در چهارچوب نیروهای ائتلاف اصولگرایان در مجلس حضور دارد ولی بدش نمیآید به عنوان جدیترین گزینه ریاست مجلس چهرههای خاصی را با خود همراه کند و مانند علی لاریجانی با چند مهره کلیدی در مجلس حاضر شود. دنیامالی و پیرهادی میتوانند گزینههای اصلی قالیباف در این مدل از سیاست ورزی باشند.
اما یک جریان پنهان جدی دیگر هم در مجلس حاضر است و آن جریان یاران احمدینژاد است، گروهی که در تهران شکستی بسیار سخت خوردند اما در شهرستانها موفق حاضر شدند.
یاران احمدینژاد در تهران فهرست 28 نفره ای را تحت عنوان «ائتلاف مردم» تنظیم کردند، اما فقط 7 نامزد این لیست بالای 10 هزار رأی آوردند و حتی 2 نامزد نیز آرای شان به 1000 نرسید. به عبارت بهتر 21 نامزد فهرست 28 نفره «ائتلاف مردم» زیر 10 هزار رأی آوردند که یک شکست مطلق است.
با این همه یاران احمدینژاد در شهرستانهای مختلف توانستند پیروزیهای در خوری کسب کنند. از جمله شمس الدین حسینی وزیر اقتصاد دولت محمود احمدی نژاد ازجمله کاندیداهایی است که در حوزه تنکابن موفق به پیروزی شده است. فریدون عباسی هم که در دولت احمدی نژاد رییس سازمان انرژی اتمی بود، دیگر چهرهای است که موفق شده از حوزه انتخابیه کازرون به بهارستان راه یابد. او از شناختهشدهترین چهرههای مخالف سیاستهای هستهای دولت حسن روحانی و امضای برجام است. علی نیکزاد، وزیر مسکن احمدینژاد هم از اردبیل به بهارستان آمد.
وحید جلالزاده، سیدمسعود خاتمی، مهدی سعادتی، محمود احمدیبیغش، علیرضا شهبازی، محمود عباسزاده، علیاصغر عنابستانی و تعدادی دیگر از استانداران دولت نهم و دهم نیز حضور موفقیتآمیزی در انتخابات مجلس یازدهم داشتهاند.
این چهرهها در کنار افرادی مثل حمیدرضا حاجی بابایی و برخی چهرههای گمنامتر توانایی این را دارند که حلقهای کوچک اما موثر را در مجلس شکل دهند که با چرخش بین قطبهای مختلف اصولگرا و مستقل برخی سیاستها و اهداف خود را به دست بیاورند.
شاید برخی بگویند که با وجود حضور قالیباف و آقا تهرانی و دیگر چهرههای موثر در مجلس برای یک حلقه چند نفره نمیتوان ارزش و اعتباری برای تاثیر گذاری در مجلس دویست و نود نفره قائل شد ولی محمود احمدینژاد ثابت کرده که با حضور رسانهای پررنگ و مدیریت سیاسی هوشمندانه و فعال توانایی چند برابر کردن اثر خود در فضای سیاسی را دارد.
هر چند این تکنیک بیشتر برای بازی روانی و رسانهای اهمیت دارد ولی اگر پای بازیگردان و بازیگرانی باهوش در میان باشد میتوان انتظار داشت که اثر روانی این کار تبدیل به نتیجه عملیاتی در میدانی مثل مجلس شود. این اثر پذیری وقتی بیشتر میشود که بدانیم مجلس از چهرههای موثر خالی شده و کسی مثل محمود احمدینژاد نه تنها میتواند بر حلقه خود موثر باشد، بلکه میتواند بخشی از اصولگرایان را نیز تحت تاثیر جدی خود قرار دهد و امتیازات خوبی از آنها بگیرد.
پرسش اساسی این جا است که آیا بازی احمدینژاد و یارانش آن قدر قوی و موثر خواهد بود که بر ریاست مجلس هم تاثیر بگذارد یا این که آنها باید به فکر بازی در سطوح دیگر باشند./ سلام نو