عضو فراکسیون امید مجلس: اگر یک انتخابات با مشارکت پایین برگزار شود؛ دیگر کسی ترامپ را نمی تواند از خرِ تحریم پیاده کند/ حاکمیت یکپارچه اصولگرایان کار را سخت می کند

به گزارش دیده بان ایران؛  محمدعلی وکیلی عضو فراکسیون امید و عضو هیات رئیسه مجلس دهم بود که در شرایط کنونی نیز با حضور در لیست ائتلاف برای ایران که لیستی متشکل از احزاب اصلاح‌طلب است در انتخابات مجلس یازدهم از حوزه انتخابیه تهران حضور دارد. به همین دلیل و برای تحلیل و بررسی انتخابات مجلس، «آرمان ملی» با وی گفت‌وگو کرده که در ادامه می‌خوانید:

رقابت انتخابات مجلس و شعارها و وعده‌هایی که کاندیداهای انتخاباتی مطرح می‌کنند به چه میزان در راستای مطالبات مردم است؟

واقعیت این است که در شرایط کنونی اصلاح‌طلب و اصولگرا، دولت و مجلس و سیاسی و غیرسیاسی، در این موضوع که وضع کشور بد است، با هم مشترک هستند ولی در این موضوع که چرا این وضع بد است و چقدر بد است، اختلاف داریم. با این وجود کشور در شرایط حساس و خطیری قرار دارد. روزهای پیش رو، روزهای آخر رقابت است. رقابتی که از ابتدا برابر نبود. اصولگرایان بر سرِ تعدد لیست جدال دارند و اصلاح‌طلبان با دردسر ارائه یک لیست مواجه هستند. از طرف دیگر، یخ فضای عمومی نشکسته است و مردم با تردید به صندوق رأی نگاه می‌کنند. بنده معتقدم حق هم دارند؛ وضع کنونی غیرقابل تحمل است. در چند سال گذشته مردم با رویاها و آرزوهای زیادی پای صندوق رای آمدند ولی اکنون می بینند سفره شان بیش از گذشته آب رفته است. آرزوهای برباد رفته زیادی بر دل شان غمباد کرده است. لذا طبیعتاً عزم و رمقی برای حضور جدی ندارند. سخت است با مردمی که زیر «فشار حداکثری» معیشت‌شان آب رفته است، سخن از انتخابات بگوییم. سخت است با این تنگ نظری ها و سختگیری ها کسی را به صندوق رای ترغیب کرد. همه از وضع معیشتی کنونی آگاهیم. حتی اگر کسی سری به غرفه های مواد غذایی نزده باشد، آمار تورم را ببیند می تواند حدس بزند که معیشت مردم تا کجا سخت شده است. رشد منفی اقتصادی نشان می دهد که نباید منتظر خوب شدن وضعیت اقتصادی، دست کم در کوتاه مدت باشیم. بیکاری افسارش رها شده و بوی بهبود از اوضاع نمی آید. به گمانم دقیقا سخت‌ترین جای مساله همین جا است. ملت افقِ روشنی را پیش رو به وضوح و روشن نمی بینند. نمی دانند کی و چگونه باید این فضا بشکند و این سقوطِ کیفیت زندگی متوقف شود. به راحتی می توان تصور کرد که چقدر سخت است در این فضا، صندوق رای را به ملت نشان داد.

چه چشم‌اندازی پیش روی انتخابات می‌بینید؟

واقعیت این است که افق وضعیت بدون صندوق رأی از هر وضعیت تاریک‌تر است و جز صندوق رای امکانِ افق‌گشایی وجود ندارد. واضح است که مثلثِ مشارکت پایین مردم، حاکمیت یکپارچه اصولگرایان و حضور ترامپ، می تواند کار را سخت کند. تردیدی وجود ندارد که باوجود قبول ضعف دولت در برخی حوزه ها، بلای کنونی را تحریم سرِ ما آورده است. تا زمانی که برجام زنده بود و همه طرف ها به آن پایبند بودند وضع کشور امیدوارکننده بود. همان امیدواری باعث مشارکت خیره کننده 94 و 96 شد. اما ترامپ این امیدواری را درهم شکست و از برجام خارج شد. یک جنگ اقتصادیِ تمام عیار با بزرگترین اقتصاد دنیا شوخی نیست. صریح بگویم که این جنگ راه حل اقتصادی ندارد؛ راه حل آن سیاسی است. اگر راه غیرسیاسی داشت، اقتصاد بزرگی مانند چین همان را انتخاب می کرد. ترامپ برای مقابله با راه حل های سیاسی، به‌دنبال مشروعیت سازی است. او به هر دری می زند تا تحریم ها به هیچ دلیلی متوقف نشود. به همین سبب چشمش به ایران است تا ده نفر زیر یک پل جمع شوند و چهار تا شعار بدهند و آن را برگیرد و بگوید مردم ایران ما را دوست دارند و از تحریم ها راضی‌اند. حال تصور کنید یک انتخابات با مشارکت پایین برگزار شود؛ دیگر کسی ترامپ را نمی تواند از خرِ تحریم پیاده کند. او می گوید من مشارکت حدود هفتاد درصدی مردم ایران را نصف کردم؛ یعنی مشروعیت جمهوری اسلامی را نصف کردم، لذا تحریم هایم جواب داده است! قهر با انتخابات قطعاً افق رفع تحریم را تیره تر می کند. امکانِ انتخابات و امکانِ پارلمان، از حقوق بنیادی ملت ایران است. به چه بهایی می توانیم آن را کنار بگذاریم؟ شاید هیچ گاه مانند امروز نیازمند صیانت از نهاد انتخابات نباشیم. باید به هوش بود! باید با همه گلایه ها برای ایران آمد. حفظ ایران به مشارکت مردم گره خورده است. برای ایران بار دیگر بیاییم.

با توجه به شرایط موجود مجلس آینده چگونه می‌تواند به مطالبات مردم پاسخ بدهد؟

چپ و راست مسابقه گذاشته‌اند که بگویند مجلس تضعیف شده است، اما باید ببینیم چرا مجلس در راس امور نیست؟ چرا مسابقه گذاشته‌ایم که مردم را قانع کنیم که صندوق رای بی‌اثر است؟ در همین مجلس دهم گام‌هایی خلاف خواسته مردم برداشته شد که اگر اصلاح‌طلبان نبودند، جلو این اقدامات گرفته نمی‌شد. با این حال برخی اصلاح‌طلبان علیه مجلس مقاله می‌نویسند در حالیکه می‌بینند چه اراده‌هایی وجود دارد تا صدای مردم خاموش شود. این مجلس در راس امور نیست، اما اگر این مجلس نباشد، صداهای موجود در دفاع از حق مردم هم خاموش می‌شود./ آرمان ملی