چرا ناآگاهان و کارگزاران دشمن در داخل کشور از دیدار مقامات ارشد ایران و ژاپن می ترسند؟

سفر حسن روحانی به ژاپن در حالی صورت می‎گیرد که اوضاع اقتصادی ناشی از اعمال تحریم‌‌ها خیلی‌‌ها را در انتظار گشایش اوضاع نگه داشته است. این در حالی است که حل مسائل و راه برون رفت از بحران اقتصادی در دستان هیچ کشوری ولو ایالات متحده امریکا نیست. کشور ما آن گونه هم که گمان می‎رود، در بحران و بن‌بست نیست. اگر مسائل و مشکلاتی هم پیش روی کشور قرار دارد، کلید حل آن در دست ملت ایران و مسئولان ایرانی است. این گونه نیست که نقش تحریم‎ها را بر اقتصاد ایران نادیده بگیریم ولی باید بر این باور باشیم که حل مسائل ما در اختیار خودمان است. قدرت‎هایی می‎توانند از بحران‎ها خارج شوند که به میان مردم بازگردند. مشروعیت یافتن حاکمان از سوی مردم بالاترین و مهم‌ترین راهکار برای دولت‎هاست. اعتقاد به توان داخلی و کمک به تولیدکنندگان از دیگر مواردی است که می‎تواند به خروج کشور از وضعیت فعلی کمک کند. البته بخش عمده‎ای از این تعلل به شیوه مدیریتی کشور باز می‎گردد و چاره‌ای وجود ندارد جز اینکه مدیران ناکارآمد جای خود را به افراد دیگری بدهند.

مشکل اقتصادی کشور ما از دریچه دیگری نیز قابل رفع و رجوع است. بسیاری از نهادها، شرکت‌ها و مؤسسات بر بودجه عمومی کشور سایه انداخته اند که هیچ رویشی برای ملت ایران در پی نداشته است. این نهادها در حوزه‌‌های مختلفی از سیاسی گرفته تا فرهنگی حضور دارند که با عناوین پژوهشی و تبلیغاتی و استراتژیک از بیت‎المال تغذیه می‎شوند و براساس میزان نزدیکی آنان به کانون قدرت از آن بهره‌‌مند می‌شوند. چنانچه مبارزه با فساد با پاکسازی کامل در دستگاه‌های اقتصادی، سیاسی، فرهنگی صورت بگیرد می‎تواند یکی از روش‌های بهبود وضعیت اقتصادی کشور باشد.

زمانی که توانستیم این سری از مسائل را در کشور حل و فصل کنیم، آن وقت است که باید به سراغ موضوعات بین‎المللی برویم و اینجاست که پای روابط خارجی به میان می‎آید. ایران یک بازیگر عادی در صحنه جهانی است که رفتار غیرعادی نمی‎کند و هیچ عملی که موجب به خطر انداختن صلح و امنیت بین‎المللی شود هم انجام نداده است. اما در همین شرایط دو گروه در تلاش هستند که چهره مثبت به دست آمده ایران در عرصه جهانی را از بین برده و از این طریق ملت ما را زمینگیر کنند. یکی از این دو گروه لابی ریاض و تل‌آویو  است و گروه دیگر رقبای داخلی. رقبایی که برخی از روی ناآگاهی دست به اقداماتی می‎زنند و برخی هم ممکن است به عنوان کارگزاران دشمن در ایران فعالیت کنند که ما خبر نداشته باشیم. فعالیت‎های تخریبی این دو گروه بیرونی و درونی می‎تواند سبب مشکلاتی برای کشور شود که باید تدبیری برای مقابله با آن به کار برد. به هر حال روابط حسنه با همه کشورها بخصوص کشوری مانند ژاپن می‌‌تواند برای ملت ایران ثمرات خوبی داشته باشد. اینکه ژاپن از امریکا دستور می‎گیرد، به ما ربطی ندارد. اما اینکه در ایران چه تصمیمی در ارتباط با میزان رابطه خود با ژاپن می‎گیریم، نشان دهنده این است که در دستگاه دیپلماسی چقدر به نفع ایران عمل خواهد کرد.