کد خبر: 75203
A
عباس عبدی:

زمانی که درآمدهای نفتی زیاد بود، در بودجه به نهادهای فرهنگی و مذهبی کمک می‌شد / حالا فکر می‌کنند حق‌شان است / فراکسیون امید کاری نمی‌تواند بکند/ عده‌ای هستند که پول می‌گیرند و انگار ارث پدرشان است

عبدی: اولین ایراد این است که هرکسی که از مجلس بودجه می‌گیرد باید به نحو ممکن در برابر مجلس پاسخگو باشد. مجلس نمی‌تواند از طرف خودش بودجه‌ای اختصاص دهد بدون این که نظارت کند.

زمانی که درآمدهای نفتی زیاد بود، در بودجه به نهادهای فرهنگی و مذهبی کمک می‌شد / حالا فکر می‌کنند حق‌شان است / فراکسیون امید کاری نمی‌تواند بکند/ عده‌ای هستند که پول می‌گیرند و انگار ارث پدرشان است

به گزارش دیده بان ایران؛ با ارائه بودجه سال 1399 به مجلس شورای اسلامی از سوی رییس جمهور بحث ها پیرامون ردیف بودجه نهادهای مختلف و نظرات موافقین و مخالفین این بودجه پررنگ شده است.

بر اساس اخباری که از جزییات بودجه بیرون آمده؛ میزان بودجه پیش بینی شده برای نهادهای فرهنگی و تبلیغاتی مشخص شده است .

موضوع قابل تامل در این میان این است که کارکرد این نهادها چیست که چنین بودجه‌هایی باید برای آنها در نظر گرفته شود و چرا با اینکه ردیف بودجه سالیانه دارند ولی گزارش تفریغ بودجه به مجلس ارائه نمی‌دهند.

در همین رابطه؛ عباس عبدی در خصوص ردیف بودجه نهادهای فرهنگی در بودجه 99 و عدم پاسخگوی این نهاد ها در خصوص نحوه هزینه کرد این منابع، اظهار داشت: اولین ایراد این است که هرکسی که از مجلس بودجه می‌گیرد باید به نحو ممکن در برابر مجلس پاسخگو باشد. مجلس نمی‌تواند از طرف خودش بودجه‌ای اختصاص دهد بدون این که نظارت کند. البته در موارد خاصی ممکن است بطور موقتی کمکی به یک نهاد شود، ولی وقتی نهادی ردیف بودجه دارد حتما باید ردیف پاسخگویی هم داشته باشد و این از بزرگترین خطاهایی است که در نظام بودجه‌ریزی ایران وجود دارد که بودجه می‌دهند ولی مسئولیت نمی‌خواهند.

وی با بیان اینکه عده‌ای هستند که پول می‌گیرند و انگار ارث پدرشان است و در برابر کسی پاسخگو نیستند، ادامه داد: ایراد دوم این است که این بودجه ها مربوط به زمانی است که درآمدهای نفتی زیاد بوده و عده ای لابی می‌کردند و پولی می‌گرفتند وچون به جایی هم پاسخگو نیستند، معمولا اتلاف هم می‌شد. اما مشکل این است که این ردیف‌های بودجه به قاعده و روال تبدیل می‌شود و گویی که حق طرف است و وقتی هم در آمدها کم می‌شود و مشکلات به وجود می آید، آن طرف چون در گذشته بودجه می‌گرفته می‌گوید سهم مرا باید بدهی؛ در صورتی که آن زمان هم حق  نبوده و فقط کمک بوده است.

این جامعه شناس با بیان مشکل دوم وتاکید بر اینکه این نهادها به نام دین کار می‌کنند و این بدترین خطری است که این وضعیت نهاد دین را تهدید می‌کند، اظهار داشت:  نهاد دینی تا زمانی تاثیرگذار خواهد بود که مستقل از دولت کار کند.  قبل از انقلاب؛ نهاد دین از بودجه مردم حقوق نمی‌گرفت، خود مردم به صورت داوطلبانه به آن نهاد کمک می‌کردند و به این دلیل کارآمد بودند. نهادهایی که اکنون و از طریق بودجه دولتی به نام دین کار می‌کنند به طور قطع و یقین به دین ضربه می‌زنند.

این بودجه ها مربوط به زمانی است که درآمدهای نفتی زیاد بوده و عده ای لابی می‌کردند و پولی می‌گرفتند وچون به جایی هم پاسخگو نیستند، معمولا اتلاف هم می‌شد. اما مشکل این است که این ردیف‌های بودجه به قاعده و روال تبدیل می‌شود و گویی که حق طرف است و وقتی هم در آمدها کم می‌شود و مشکلات به وجود می آید، آن طرف چون در گذشته بودجه می‌گرفته می‌گوید سهم مرا باید بدهی

وی در توضیح این استدلال خود گفت: معتقدم در چنین شرایطی از دو جهت به دین ضربه می‌خورد، یکی اینکه مردم را بدبین می‌کنند و مردم فکر می‌کنند که چرا باید اینها پول بگیرند و دیگر اینکه اعتبار و استقلال نهاد دین را از بین می‌برند حتی اگر کاری هم بکنند نه تنها اثر گذاری مثبت ندارد، بلکه اثر منفی هم دارد.

عبدی در پاسخ به این سوال که چه پیشنهادی برای فراکسیون امید برای تصویب این بودجه دارید، گفت: بعید می‌دانم فراکسیون امید و دیگران چنین توانی داشته باشند که در برابر اینها ایستادگی کنند، بنابراین هیچ کاری نخواهند کرد. در چنین شرایطی این نهادها  بودجه را خواهند گرفت و هر روز که می‌گذرد اعتبار آنها کاهش پیدا می‌کند؛ ضمن اینکه تمام کسانی که در این نهادها هستند چون آلوده به بودجه دولتی می‌شوند از خلوص دین فاصله می‌گیرند و اثرگذاری آن تحت تاثیر منفی قرار خواهد گرفت./ خبرفوری

 

کانال رسمی دیدبان ایران در تلگرام

اخبار مرتبط

ارسال نظر