مدیرعامل روزنامه جوان: باور ذهنی مردم این است که وزارت کشور به تجمعات اعتراضی مجوز نمی‌دهد/ دولت زمان صدور مجوزها را کوتاه کند
یک فعال رسانه‌ای گفت: در حال حاضر این باور ذهنی میان احزاب و مردم وجود دارد که به راهپیمایی‌های اعتراضی مجوز داده نمی‌شود و یا اگر هم مجوزی قرار است داده شود، بسیار زمان‌بر است. لذا این فرآیند طولانی شدن موجب شده است تا برخی‌ها از پیگیری مجوزهای قانونی دوری کنند.
به گزارش دیده بان ایران؛ بنابر اطلاعیه شرکت ملی پخش فرآورده های نفتی، از ساعت صفر روز ۲۴ ماه آبان سهمیه بندی بنزین برای تمام وسایل نقلیه بنزین سوز آغاز شد و همزمان دولت اعلام کرد برای جلوگیری از فشار اقتصادی به مردم، علاوه بر یارانه نقدی، مبلغ ۵۵ تا ۲۰۰ هزار تومان به خانواده های ۱ تا ۵ نفره پرداخت خواهد کرد. این تصمیم دولت موجب شد تا از روز جمعه تجمع‌های اعتراضی در برخی شهرهای ایران نسبت به افزایش قیمت بنزین برگزار شود که این اعتراض ها از روز شنبه ۲۵ آبان نیز ادامه و موجب سوءاستفاده افراد اغتشاشگر و ضد انقلاب از اعتراضات مردمی شد.
گسترده شدن دامنه اعتراضات و ابهام های موجود درباره نحوه استفاده از حق مدنی اعتراض و تجمعات اعتراضی نکته ای است که در چند روز گذشته مورد توجه تحلیلگران سیاسی قرار گرفته است.
دکتر عبدالله گنجی، مدیر مسوول روزنامه جوان و فعال سیاسی اصولگرا در این خصوص گفت: راهپیمایی اعتراضی که به مفهوم براندازی و نفی حاکمیت نباشد، در قانون اساسی به رسمیت شناخته شده و همه مسوولین کشور هم نیز بدون استثناء این موضوع را باور دارند اما نکته مهم این است که باید سازوکار این راهپیمایی اعتراضی مسالمت‌آمیز فراهم شود. در حال حاضر این سازوکار در کشور فراهم نیست. به همین دلیل است که برخی افراد بدون هیچ برنامه‌ای به خیابان آمده و سپس جریانات برانداز و دشمن در این راهیپمایی‌ها نفوذ کرده و مسیر اصلی را منحرف می‌کنند و موجب امنیتی شدن فضا می‌شود. سخنگوی وزارت کشور چند روز پیش اعلام کرد که در سال گذشته، ۳۳۱ مجوز راهیپمایی صادر کردیم و همه این راهپیمایی‌ها نیز به سلامت برگزار شده است اما برای اعتراض به قیمت بنزین درخواستی برای وزارت کشور ارسال نشده بود. بنابراین اگر سخنان سخنگوی وزارت کشور را صادقانه فرض کنیم به این نتیجه می‌رسیم که برای تمام راهپیمایی‌ها مجوز صادر می‌شود.
وی در مورد ظرفیت‌های قانونی موجود در این خصوص تصریح کرد: برای برگزاری راهپیمایی‌های مسالمت‌آمیز دو سازوکار اصلی وجود دارد و تنها تشکل‌ها و احزاب می‌توانند چنین اقدامی را هدایت و کنترل کنند لذا در ابتدا تابلویی به معنای احزاب و سندیکا باید وجود داشته باشد و همچنین مکانی مشخص برای برگزاری این تجمعات نیاز است تا معترضان چارچوب و قوانین موجود را تشخیص داده و اعتراضات خود را به صورت قانونی بیان کنند. از سوی دیگر نیروی انتظامی هم در مواجه با چنین اعتراضاتی، نحوه برخورد با اعتراض‌کنندگان را می‌داند و اگر کسی بخواهد برخلاف مقررات عمل کند، انگشت‌نما خواهد شد که قطعا با آن برخورد می‌شود.
این کارشناس سیاسی افزود: در حال حاضر باور ذهنی میان احزاب و مردم وجود دارد که مجوز به راهپیمایی‌های اعتراضی داده نمی‌شود و یا اگر هم مجوزی قرار است داده شود، بسیار زمان‌بر است، این فرآیند طولانی شدن موجب شده است تا عده‌ای از پیگیری مجوزهای قانونی دوری کنند لذا دولت باید زمان این بروکراسی اداری را کمتر کند تا حداقل ظرف دو سه ساعت مجوز صادر شود، چراکه تجمعات مردمی باید ذیل این تابلوها و احزاب صورت بگیرد تا به نتیجه برسد.
مدیرعامل روزنامه جوان در مورد تفکیک اعتراضات مدنی از اعتراضات خشونت آمیز نیز گفت: بعد از اتفاقات اخیر، این سئوال بسیار مطرح شد که مرز براندازی و آشوب را چطور می‌توان با اعتراضات مردمی روشن کرد، البته همانطور که شاهد بودیم، مردم در جایی که به این نتیجه رسیدند که اعتراضات به اغتشاشات تبدیل شده است، به خانه برگشتند. اما همانطور که گفتیم در بخشی که مربوط به حاکمیت است باید با همین دو عنصر تابلو و مکان بتواند این موضوع را برجسته کند و به اطلاع همه مردم برساند.
وی یادآوری کرد: زمانیکه خشونت و تخریب در اعتراضات به وجود می‌آید، مرز اعتراضات مدنی با خشونت مشخص می‌شود و تمرکز بر مسئله‌ای که به بهانه آن اعتراض صورت می‌گیرد، به خشونت کشیده و جای اعتراض مدنی و شنیده شدن صدای مردم را می‌گیرد.
گنجی نقش احزاب و رسانه را در ساماندهی این اعتراضات موثر دانست و گفت: مطالبه‌گری متعلق به اصحاب رسانه است و رسانه‌ها وظیفه دارند در مورد هویت مجوز گیرنده‌ها، زمان و مکانی که مردم باید به سمت آن راهنمایی شوند، اطلاع‌رسانی کرده و به دور شدن فضا از خشونت احتمالی و برگزاری مراسم اعتراضات مردمی نیز کمک کنند و اخبار را به درستی منعکس نماید.
این کارشناس سیاسی در مورد استفاده از تجربه کشورهای دیگر در این زمینه خاطرنشان کرد: ما در این زمینه نمی‌توانیم از کشورهای غربی الگو بگیریم چراکه آنها چیزی به نام براندازی و دشمن خارجی ندارند و نظام های سیاسی خود را شاید پایان حکومت و سیاست خود می‌دانند و مدل حکومتی آنها شبیه به ما نیست، لذا به دلیل خصلت‌هایی که آنها دارند و ما نداریم، این موضوع خیلی قابل انطباق نیست./ الف
