سایت الف: کاهش نرخ تورم بخاطر عملکرد قوه قضاییه است

به گزارش دیده بان ایران؛  سایت الف نزدیک به احمد توکلی نماینده سابق مجلس درباره برجام و عملکرد آن نوشت: با گذشت چند سال از امضای «برجام» آیا ارتباط اقتصادی با غرب به ویژه اروپا تقویت شده؟ آیا خطری از کشور دور شد یا مزیتی برای ایران فراهم گردید که ارزش این همه هزینه کرد را داشته باشد؟ پاسخ، قاطعانه مشخص است؛ با خروج آمریکا تقریبا اثری از برجام باقی نماند فقط هزینه هایش بر دوش ملت سنگینی کرد بدون آنکه طرف اصلی امضا کننده برجام به تعهداتش حتی ذره ای عمل کرده باشد.

بیایید به ابتدای داستان سری بزنیم؛ اصولا برجام قرار بود چه کند؟ خطر جنگ را دور کند و تحریم ها را از اقتصاد ایران بزداید. برجام در اصل نوعی توافق میان ایران و امریکا  بود.

امریکا، دوستان اروپایی را با خود همراه کرد تا بدون مخالفت مسکو و پکن پرونده ای برای ایران ساخته شود و به شورای امنیت برود تا ایران از حقوق هسته ای اش کوتاه بیاید و به نوعی توان هسته ای ما با کاهش تحریم ها طاق زده شود. اما هدف واشنگتن تبدیل ایران به یک عراق یا سوریه دوم است و گرنه هسته ای و موشکی بهانه ای بیش نیست. امریکا می خواهد مسئولان کشور برای نوکری مردم جدیت نداشته باشند و ایران در گرداب مشکلات ساده تا ابد بماند. 

تصور کنیم اگر برجام نباشد چه خواهد شد؛ در بدترین حالت شرایط کشور همین می شود که شده است. یعنی اثر تحریم ایران بیشتر از این نخواهد شد.  در حال حاضر همه شرکای تجاری ایران از طرف آمریکا زیر فشار هستند و غیر از آمریکا فشار دیگری وجود نخواهد داشت. این فشار هم تنها هزینه معاملات را برای ایران بالا برده و هرگز نمی تواند حتی فروش نفت را متوقف سازد چه رسد به تحریم کامل تجاری. مولفه های قدرت تجاری ایران نه در سخن فرسایی که در موشک اندازهای دوربرد نهفته است.

خطر جنگی که هرگز شروع نمی شود

کدام عاقلی می تواند تصور کند آمریکایی که بدون حتی تهدید به جنگ نتوانست پاسخی به ساقط شدن پهپاد دویست میلیون دلاریش بدهد، نتوانست از آل سعود که در اتحاد با واشنگتن است حمایت کند بخواهد جنگی سراسری و همه جانبه را در ابعاد هوایی و موشکی علیه ایران ترتیب دهد؟ 

به سوریه نگاه کنید؛ هفت سال پنتاگون در شرق فرات هزینه کرد و دهها پایگاه مستحکم نظامی در آن کشور ساخت، اما از ترس تقابل با ارتش کشوری در حد ترکیه زودتر از حد تصور به ناگهان از سوریه عقب نشینی کرد. چه در دوران ترامپ و چه بوش و اوباما، حتی تصور حمله کوچک امریکا هم به ایران احمقانه است چه رسد به جنگ سراسری. امریکا بعد از جنگ ویتنام هرگز به دولتی حمله نکرده است بلکه ابتدا روحیه و اقتصاد کشورها را ویران میکند بعد به آن لشکر می کشد.

پس برجام خطری را از ایران دور نکرد و دلیلی برای کوتاهی مسئولان از خدمت به کشور.

کاهش سرعت تورم بخاطر چیست

کاهش نرخ ارز و کاهش شتاب افزایش شدید قیمت ها نه به برکت فعالیت حکیمانه مسئولان در اداره کشور یا منافع برجام بلکه به دلیل اجرای اندکی ناچیز از انبوه وظایفی است که توسط قوه قضاییه مدتی است با حضور آیت الله رئیسی در حال اجراست. 

اگر اقدامات جدید در قوه قضاییه نبود  کار غارتگران اقتصاد ادامه می یافت اما با جدیتی که برای اجرای قانون حتی برای منسوبان مسئولان در این قوه  صورت گرفت یغماگران اقتصاد به این فکر افتادند که گویی کشور آنچنان هم بی صاحب نیست. پس اگر توقفی بر روند نابودی اقتصاد دیده می شود ربطی به گام های لرزان برجام ندارد. 

اگر مسئولان بیشتر به بازارهای منطقه فکر می کردند و اقتصاد ایران را به این کشورها  متصل می ساختند قطعا امکان تحریم حدود ده کشور با جمعیت چند صد میلیونی برای آمریکا وجود نداشت. با این حال بخش بزرگی از تجارت ایران هم اکنون با کشورهایی است که با وجود داشتن روابط با امریکا اما ملاحظات غیر اقتصادی را در نظر گرفته و علیرغم مخالفت واشنگتن خود را مجبور به داشتن روابط با ایران می دانند. 

کشورهای اروپایی جایی در روابط با ایران ندارند و این نه به دلیل امتیاز ندادن حضرات دولت دوازدهم بلکه به دلیل وابستگی شدید اقتصاد اروپا به امریکاست.  

بیش از یک سال از خروج طرف اصلی برجام می گذرد اما هنوز هم بسیاری باور ندارند که برای مدیریت کشور باید سخت کار کنند و با جدیت به حل معضلات بی پایان اقتصاد بپردازند. این حضرات همیشه طلبکار نمی دانند با رویاسازی و دست خالی در دیپلماسی نمی توان ساختارهای قدیمی و ناکارامد مدیریتی را جبران کرد حتی اگر امریکا و انگلیس به جای شر افکنی به دوستان خوب ایران هم تبدیل شوند باز هم مشکلات به قوت خود باقیست.

دولت باید به دنبال مشکلات کشور برود و به جای آنکه به فکر حل چالش های ابدی با غرب در خیالات غوطه ور شده و رویاپردازی کند. 

برجام قرار نیست به جایی برسد؛ نه روحش، نه گام های لرزان یارانش....