آیا مین چسبان موجب انفجار در کشتی های نفتکش شده است ؟/ درباره کاربردهای مین چسبان بیشتر بدانید

به گزارش پایگاه خبری و تحلیلی دیده بان ایران ؛ مین لیمپت که در ایران به مین چسبان معروف است، به خاطر شباهتش به جانداران دریایی مخروطی شکلی از تیره حلزون‌ها که به صخره‌ها می‌چسبند، این نام را بر خود دارد. این کلمه در زبان انگلیسی به معنای حلزون دریایی (یا خاره‌چسب) است.

این مین‌ها نوعی تسلیحات حاوی مواد منفجره است که آهن رباهای بسیار قوی دارد و با کمک این آهن رباها می‌توان آن را به بدنه هر شناور یا خودرویی چسباند. مین‌های چسبان را می‌توان متناسب با نوع طراحی و ساخت آن، به شیوه‌های مختلفی فعال کرد، یا به وسیله جریان الکتریسته و استفاده از زمان‌سنج و یا به شیوه مکانیکی که در آن مین پس از فاصله معینی منفجر می‌شود.

به گزارش خبرگزاری فارس «مین‌های چسبان» نیز با وزن 42 کیلوگرم و جنس بدنه آلومینیوم و کامپوزیت، برای انهدام انواع شناورها، سازه های ثابت و متحرک فلزی و غیز فلزی طراحی و ساخته شده و در نهایت «مین‌های کف خواب» دو سنسوره هستند که با وزن 480 کیلوگرم و طول 2متر و قطر کمتر از نیم متر، می‌توانند علیه انواع شناورهای با تناژ 250 تا 7هزارتن بکار گرفته شوند.

پیشینه استفاده از مین چسبان 

در جنگ جهانی دوم کماندوها و واحدهای نیروی مخصوص در نبردها و عملیات دریایی به صورت گسترده‌ای از مین‌های چسبان استفاده می‌کردند. در سال ۱۹۴۳ نیروی دریایی سلطنتی استرالیا، عمیات «جیویک» را به وسیله این نوع تسلیحات انجام داد.

کماندوهای نیروی دریایی استرالیا با استفاده از یک قایق موتوری کوچک خود را به شکل ماهی‌گیران محلی درآورده و توانستند به بندرگاه سنگاپور که در اشغال ارتش ژاپن بود، رخنه کنند. آنها در تاریکی شب مین‌های لیمپت را به بدنه کشتی‌های ژاپنی چسباندند. در نتیجه این عملیات حداقل شش شناور جنگی ژاپن غرق شد.