رجایی: جناح تندرو از هماکنون مشغول ریختن آتش بر تنور انتخابات شده است
بارها شاهد هجمههای دلواپسان علیه علی لاریجانی رئیس مجلس بودهایم. در 22 بهمن سال 91 در شهر قم از او با پرتاب مُهر نماز، کفش و شعارهای تند استقبال شد. این در حالی است که علی لاریجانی بنا به منشای که دارد، علاقهای برای مواجهه با این تندرویها ندارد.
به گزارش دیده بان ایران، روزنامه آرمان نوشت: قرار بود علی لاریجانی در مقام رئیس مجلس در مراسم 22 بهمن در شهر کرج، سخنران مراسم باشد اما با موضعگیری تندروها و دلواپسان کرج که با حمایتهای امام جمعه این شهر هم همراه شد، لاریجانی تصمیم گرفت از سخنرانی صرف نظر کند. شاید بتوان گفت که آقای لاریجانی نگران تکرار اتفاقات سال 91 بوده است. مصطفی کواکبیان نماینده تهران و مسعود پزشکیان نایب رئیس مجلس نسبت به لغو سخنرانی علی لاریجانی واکنش نشان دادند و از شورای هماهنگی تبلیغات و شورای سیاستگذاری ائمهجمعه درخواست کردند نسبت به این مساله واکنش مناسب نشان دهند. در همین راستا «آرمان» گفتوگویی با غلامعلیرجائی مشاور شهردار تهران داشته که در ادامه میخوانید.
آیا لغو سخنرانی علی لاریجانی در کرج به خاطر موضعگیریهای اوست. ارزیابی شما در اینباره چیست؟
این موضوع بسیار مهمی است چرا که درباره یکی از مقامات رسمی کشور یعنی رئیس قوه مقننه صحبت میشود. قوهای که به گفته امام راحل عصاره فضائل ملت است. به نظر با این موضوع نباید به صورت معمولی برخورد شود و بحث منع سخنرانیها فراتر از بحثهای معمول سیاسی است. جریان افرطی و تندرو که حتی در جناح اصولگرا هم در اقلیت قرار دارد، هر از چندگاهی چنین تحرکاتی نشان میدهد. این گونه هجمهها به آقای لاریجانی در گذشته هم وجود داشته و این بار در کرج پیش آمده، اما باید گفت اگر با این هجمهها برخورد مناسب نشود، تنها شامل ایشان نخواهد بود و دامنه وسیعتری به خود میگیرد.
برخی معتقدند این هجمهها به آقای لاریجانی بهخاطر نزدیکی ایشان با اعتدالیون و اصلاحطلبان است.
تصور من این است که جناح تندرو از هماکنون مشغول ریختن آتش بر تنور انتخابات شده و اگر چه احتمالا این طیف همین تصور را دارد اما باید یادآوری کرد که چون آقای لاریجانی در موارد مهم سیاسی اظهار نظر صریح نداشته، منظور مسائلی است که برای اصلاحطلبان اهمیت دارد، برای همین نمیتوان ایشان را به اصلاحطلبان نزدیک دانست. با این حال گروهی از اصولگرایان همین اندازهای که آقای لاریجانی گاهی در برخی از مواضع به اعتدالیها نزدیک میشود، خشنود نیستند و این نزدیکی را برنمیتابند. این گونه اقدامات و هجمهها علیه مسئولان مقدمه آن است تا شرایطی ایجاد کنند که اگر اصلاحطلبان نتوانستند ژنرالهای خود را وارد صحنه کنند، به فکرحمایت از لاریجانی نیفتند و برای همین درپی تخریب شخصیتی مانند آقای لاریجانی میروند که اگر قصد کاندیداتوری در ریاست جمهوری 1400 دارد او را تحت تاثیر قرار دهند تا تجدید نظر کند. باید تاکید کرد که این برداشت، بسیار سطحی و کودکانه است چرا که اگر آقای لاریجانی قصد کاندیدا شدن در ریاست جمهوری آینده را داشته باشد باید روی حمایت اصولگراها هم حساب شود.
برخی از نمایندگان مجلس از شورای شورای هماهنگی تبلیغات درخواست داشتند به این موضوع رسیدگی کنند. آیا این شورا میتواند در این امر ورود پیدا کند؟
خیر. من تعجب میکنم، چرا که این موضوع هیچ ارتباطی به شورای هماهنگی ندارد و ائمه جمعه هم با شورای سیاستگذاری ائمه جمعه در ارتباط هستند، بنابراین نهاد پاسخگو شورای مرکزی و دبیرخانه ائمه جمعه است که آیا با این گونه موضعگیریها موافق هستند که سخنرانی رئیس یک قوه لغو شود؟ اگر لاریجانی نتواند به مناسبت 22 بهمن و پیروزی انقلاب سخنرانی کند، چه باید گفت؟ آقای لاریجانی هیچ زمانی سخنان ساختارشکنانه مطرح نکرده و نخواهد کرد. آقای لاریجانی تنها در سالگرد پیروزی انقلاب قصد سخنرانی دارد که حتما در منزلت انقلاب و یاد و گرامیداشت خاطره امام راحل و شهدا صحبت خواهد کرد. باید بگویم که این از شگفتیهای دوران ماست که جناح دلواپس و تندرو اصولگرایان متاسفانه دست به چنین حرکات دور از عقل، خرد و تدبیر میزند و در مقابل یکی از چهرههای مهم اصولگرایی میایستد.
برخی تخریب مسئولان و مواردی مانند پرتاب مُهر را از سوی جناح تندرو اصولگرا میدانند.
منصفانه باید بگویم که این گونه موضعگیریها از سوی اصولگرایان نیست چرا حتما جناح اصولگرا هم با این گونه رفتارها مخالف هستند و میتوانند از خود دفاع کنند. در جریان اصلاحطلبی هم در گذشته شاهد تندرویهایی بودیم که در حال حاضر این گونه موضعگیریهایشان کاسته شده است مانند اقداماتی که در قبال آیتا... هاشمی انجام دادند و کتابی که علیه ایشان تحت عنوان «عالیجناب سرخپوش» نوشتند و بعد هم خودشان ابراز ندامت کردند و تقاضای حلالیت داشتند. بنابراین باید تاکید کنم که این گونه مواضع از سوی جریان اصولگرا نیست و این جبهه هم باید اینگونه موارد را محکوم کند.
آیا شما هم با اینگونه برخوردها مواجه شدهاید؟
چندسال پیش که به یزد برای سخنرانی رفته بودم مانع سخنرانی من شدند. به این شکل که برخی در محل سخنرانی نماز جماعت خواندند و با فریاد مرگ بر منافق آنجا را اشغال کردند. من هم با صلاحدید مسئولان استان به محل سخنرانی نرفتم. البته پیش از این سخنرانی هم در دانشگاه آزاد و دانشگاه سراسری دعوت شده بودم اما یک طیف خاص مانع شد. یاد دارم در آن زمان آقای محسن میردامادی هم برای سخنرانی رفته بود و او را هم از سخنرانی منع کردند که حتی موضوع به زد و خورد کشید. باید به ماجرای آقای مطهری در شیراز اشاره کرد که به سویش پاره آجر پرتاب کردند یا آقای دکتر امیری معاون پارلمانی رئیسجمهور در سفری به سمتش کفش پرتاب کردند. بنابراین شاهد هستیم که شخصیتهای مختلف دولتی، فرهنگی، سیاسی و حتی مستقل در معرض این هجمهها بودهاند.