واکنش روزنامه بنی‌صدر به تسخیر سفارت آمریکا چه بود؟
روزنامه شرق، در سالروز تسخیر سفارت آمریکا به بررسی نحوه پوشش این اتفاق از سوی روزنامه «انقلاب اسلامی» به صاحب‌امتیازی و مدیرمسئولی ابوالحسن بنی‌صدر، پرداخته است.
به گزارش پایگاه خبری تحلیلی دیده بان ایران، در شماره 14 آبان این روزنامه یعنی یک روز بعد از تسخیر سفارت آمده است؛
روزنامه انقلاب اسلامی تیتر اول خود را به بیانیه دانشجویان مسلمان پیرو امام اختصاص داده بود: «ای امام دیگر تاب تحمل نداشتیم». همچنین بالای صفحه و در کنار لوگو روزنامه، قسمت کوتاهی از بیانیه آیت‌الله منتظری را چاپ کرده است که به نظر می‌رسد درباره اشغال سفارت آمریکا از سوی ایشان صادر شده است. در این بیانیه آمده بود: «چند روز قبل امام فرمودند که باید ملت ایران موضع خود را در مقابل آمریکا مشخص کند و این کار یک نوع تشخیص موضع است و آمریکا بداند که نمی‌تواند با احساسات ملت ایران بازی کند».
این روزنامه همچنین مصاحبه‌ای با حجت‌الاسلام موسوی‌خوئینی‌ها کرده که در زمان اشغال سفارت آمریکا در سال ٥٨ از همراهان دانشجویان پیرو خط امام بود. او در این گفت‌وگو که داخل سفارت انجام شده است، گفته بود: «ساعت ١١ در محل کارم در جام جم (رادیو و تلویزیون) بودم که به من اطلاع دادند یک گروه از دانشجویان مسلمان می‌خواهند سفارت آمریکا را در اعتراض به دولت آمریکا به تصرف خود در آورند. زمانی به اینجا رسیدم که سفارت در اختیار دانشجویان بود. از آنجا که آنان را می‌شناختم و می‌دانستم که صددرصد در خط امام هستند و به هیچ گروه و دسته‌ای وابسته نیستند، به آنان ملحق شدم و تا پایان این حرکت اینجا خواهم ماند». موسوی‌خوئینی در ادامه گفته بود: «ما امیدواریم که دولت بیدار شود و این حرکت را به عنوان اولین زنگی که ملت ایران به صدا در آورده است، بشنود و هرچه‌زودتر موضع سیاسی خود را به‌خصوص در رابطه با آمریکا تصحیح کند و موضع‌گیری قاطع نماید».
این روزنامه سرمقاله خود با عنوان «آمریکا و انقلاب» که از محتوای آن مشخص است نویسنده آن روی خوشی به این حرکت دانشجویان نشان نداده و همچنین از دولت بازرگان هم دل خوشی ندارد، آورده است: «این امر آشکار می‌کند که میان سیاست خارجی دولت و تمایلات عمومی سازگاری وجود ندارد چراکه نمی‌توان گفت دولت از این کار آگاه بوده و بدان رضا داده است.
مصاحبه‌های رادیو- تلویزیونی نمایندگان دانشجویان نیز حکایت دارد که اشغال سفارت نوعی اعتراض به رویه دولت در سیاست خارجی به‌خصوص در رابطه با آمریکاست. حال پرسیدنی است که وقتی سیاست خارجی مطلوب نیست، چرا مستقیم عمل نمی‌شود تا آن را تغییر دهد؟ وقتی جانب‌داران خط امام به این کار دست می‌زنند، یعنی دولت را به هیچ می‌گیرند و این دولت منصوب امام است.
این اقدام به اعتبار بین‌المللی دولت تا جایی که باید صدمه وارد می‌کند. شرح عواقب زیان‌بار این امر، زائد به‌نظر می‌رسد». نویسنده بدون نام این سرمقاله در ادامه نوشته است: «جنبه مثبت آن هم این است که این اقدام یک بار دیگر این حقیقت را بر همگان آشکار می‌سازد که وقتی دولت کاری را بایسته و لازم است، انجام نمی‌دهد، آن کار به‌وسیله دیگران انجام خواهد شد».
