شوخی آیت‌الله طالقانی درباره دلیل دو همسره بودن‌اش
طاهره طالقانی با بیان اینکه چند بار علت دو همسر داشتن را از پدر سئوال کردیم اما آقا جواب داد «این مسئله ای بین من و مادرتان است»، گفت: البته بعد انقلاب جو عوض شد، الان مسئله تک همسری آقایان اهمیت پیدا کرده است و شرط و شروط برایش گذاشتند. قبل از انقلاب قبحی نداشت که هر آقایی دو یا سه زن داشته باشد.
به گزارش دیده بان ایران؛ دختر مرحوم آیت الله طالقانی با بیان اینکه همسران آیت الله طالقانی در یک خانه زندگی نمی کردند افزود: بتول خانم و فرزندانش در خانه پیچ شمیران و توران خانم مادرم و فرزندانش در خانه شمیران زندگی می کردند. پدرم نیز در زندان قصر بین مسیر این دو خانه بود. (خنده) مهدی طالقانی گفت: آقا همیشه عدالت را رعایت کرد از هر همسر خود ۵ فرزند داشت ضمن آنکه ۵ پسر و ۵ دختر هم هستیم (خنده). عدالت هم بین دو همسر برقرار بود.
پسر مرحوم آیت الله طالقانی ادامه داد: احمد جلالی معاون وقت تلویزیون که برنامه قرآن در صحنه را با حضور آقا اجرا می کرد، نقل می کند روزی با آقای طالقانی به خانه آقای حجتی کرمانی رفتیم نهار آنجا مهمان بودیم. همسر آقای حجتی کرمانی می خواست به بهانه چایی آوردن وارد اتاق شود اما آقای حجتی مانع می شد. همسر ایشان که اصرار می کند، پدرم می گوید «آقای حجتی اجازه بده بیایند خب»، همسر آقای حجتی بالاخره می آید داخل اتاق و می گوید «آقای طالقانی ما شما را دوست داریم شما با رژیم شاه مبارزه کردید اما کار شما یک اشکال دارد؟» آقا می گوید «اشکال کار من چیست؟» همسر آقای حجتی می گوید «داستان اینکه شما دو همسر اختیار کردید چیست؟» آقا می گوید «عیبی ندارد شما این دو تا را بردار برو یک زن حسابی برای من بگیر». (خنده)
آیت‌الله طالقانی در منزل شخصی (پیچ شمیران) به اتفاق همسر، مادر همسر و فرزندانش مهدی، مجتبی و وحیده طالقانی در سال ۱۳۴۷ سید محمود علائی طالقانی معروف به آیت‌الله طالقانی (۱۳ اسفند ۱۲۸۹ گلیرد، طالقان – ۱۹ شهریور ۱۳۵۸ تهران) روحانی شیعه ایرانی، نو اندیش دینی، فعال سیاسی و اجتماعی، عضو جبهه ملی ایران و یکی از مؤسسین نهضت آزادی ایران بود. وی در ۱۳ اسفند ۱۲۸۹ خورشیدی (برابر با روز یکشنبه ۴ ربیع‌الاول ۱۳۲۹ قمری) در خانواده‌ای اهل علم و دارای روحیات انقلابی در روستای گلیرد طالقان در استان البرز دیده به جهان گشود. پدرش ابوالحسن علایی طالقانی نخستین استاد وی بود. در اسفند سال ۱۳۱۶ با بتول اعلایی فرد ازدواج کرد. تحصیلات ابتدایی را نزد پدر آغاز کرد و پس از آن در مدارس رضویه و فیضیه قم تا سال ۱۳۱۷ تحصیل را تا درجه اجتهاد ادامه داد. در سال ۱۳۱۷ پس از گذران تحصیلات در مدرسه فیضیه و رضویه قم از عبدالکریم حائری یزدی اجازه‌نامه اجتهاد دریافت و در سال ۱۳۱۸ برای تدریس در مدرسه سپهسالار راهی تهران شد.
