«این» مجلس بی‌شک دیگر «آن» مجلس نخواهد بود
در روزهای اخیر، درک مشترکی در مجلس، میان همکاران به وجود آمده بود که «نخستین آزمون» پارلمان در برابر دولت منتخب مردم است و بجا و سزاست که به شکرانه رای ستودنی هفتم اسفند، تغییر و تمایز این مجلس و آن مجلس برای افکار عمومی روشن شود.
به گزارش پایگاه خبری تحلیلی دیده بان ایران، الیاس حضرتی در شماره امروز روزنامه اعتماد نوشت: هرچند انتظار این بود که دولت در انتخاب گزینه‌هایش برای سه وزارتخانه تعامل بیشتری با نمایندگان مردم در خانه ملت می‌کرد. اما با بررسی سوابق و تجربه‌های آقایان دانش‌آشتیانی، صالحی‌امیری و سلطانی‌فر به این نتیجه رسیدیم که گزینه‌های انتخابی رییس‌جمهور «خیر الموجودین» هستند و نباید دیدگاه‌های فردی و برخی تمایل‌های شخصی را در آزمون مهم «رای اعتماد» دخالت داد.
با توجه به نشست‌هایی که با گزینه‌های پیشنهادی برگزار شد، بررسی برنامه‌ها و ارزیابی توانمندی آنها، فراکسیون امید در کنار جریان مستقل‌ها در مجلس دهم و همکاران اصولگرایی که منافع ملی را مقدم بر منافع جناحی می‌دانند، به این نتیجه رسیدند که باید در کنار دولت آقای روحانی ایستاد و اجازه داد که دولت با توان هر چه بیشتر و خاطری آسوده از همکاری مجلس، برنامه‌های خویش را به پیش ببرد.
بر همین مبنا، فضای دیروز مجلس فضایی مثبت، پرامید، بانشاط و تعاملی بود که البته در این میان به مخالفان رویه کلی مجلس نیز اجازه ابراز نظر آزادانه و گاه حتی نامنصفانه را می‌داد.
با وجود تلاش برخی از همین مخالفان برای تحت‌تاثیر قراردادن اراده عمومی مجلس به نمایندگی از جانب اکثریت ملت ایران در همراهی با دولت، خوشبختانه مجلس‌نشینان بیش از توجه به اتهام‌پراکنی‌ها و حرف‌های بدون استدلال، به تجربه و برنامه و تخصص گزینه‌های پیشنهادی توجه کردند و بیش از همه با اعتماد و احترام به نظر شخص رییس‌جمهور رای دادند.
ثمره پدید آمدن این فضای تعاملی و دوستانه نیز این بود که از امروز سه وزارتخانه مهم با درصد نفوذ بسیار زیاد در جامعه، با وزیر و مسوول مشخصی اداره می‌شود و کشور به ویژه در بخش‌های مهمی مثل آموزش و پرورش، جوانان و ورزش و هنر و فرهنگ ثبات یافته و دچار خلأ مدیریتی نخواهد شد. نقش بارز فراکسیون امید، مدیریت مناسب و هماهنگ مجلس و همراهی مستقل‌ها در دستاورد دیروز برجسته بود که جای پرداخت بیشتری دارد.
اما شاید مهم‌ترین پیام رای اعتماد به سه نفری که بدون دلیل و برهان مهمی از رسیدن به وزارت در دوره مجلس قبلی بازمانده بودند، این بود که مجلس تغییر کرده است و دیگر این مجلس آن مجلسی نیست که تسلیم حرف‌های فاقد سند، هیاهوها و جنجال‌های سازمان‌یافته از بیرون و خط‌دهی و جهت‌دهی باندی گروه معدودی شود. به عنوان نمایندگان ملت، تلاش کرده‌ایم که فهم و درک درستی از چرایی حضور مردم در هفتم اسفند و آرای ملت داشته باشیم و خواسته‌های مردم را سرلوحه کار این مجلس قرار دهیم.
بی‌تردید مجلس، مشروعیت خود را تنها از رای مردم می‌گیرد و لازم است که بیش از هر چیز متعهد به برآوردن خواست مردم و رای‌دهندگان باشد. آزمون رای اعتماد به سه وزیر دولت منتخب، آزمون موفقی بود که از یک سو همکاری عاقلانه جناح‌های سیاسی را در مجلس به نمایش گذاشت و از سوی دیگر مخالفان دولت و آرای عمومی را از استفاده ابزاری از مجلس در جهت کارشکنی در راه خواست‌‌های مردمی و منافع ملی دلسرد کرد. مجلس با رای خود به دولت پیام داد که تا سر منزل «منافع ملی» همراه و حامی آن خواهد بود و به رای‌دهندگان به نمایندگان کنونی نیز گفت که قدردان آرای آنها و پاسدار منافع آنان خواهد بود. «این» مجلس بی‌شک دیگر «آن» مجلس نخواهد بود.
