یادداشت محمدشریعتمداری در دفاع از وزیر پیشنهادی ارشاد
معاون امور اجرایی رئیس جمهور در یادداشتی در روزنامه اعتماد از صالحی امیری،وزیر معرفی شده ارشاد به مجلس حمایت کرد.
آشنایی من با دکتر سیدرضا صالحی‌امیری که از سوی رییس‌جمهور محترم به عنوان گزینه پیشنهادی برای تصدی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی به مجلس محترم شورای اسلامی معرفی شده است به بیش از سه دهه قبل بازمی‌گردد. آنچه می‌توانم از سال‌ها دوستی و هم‌نشینی و شناخت نزدیک درباره این مدیر فرهنگ بگویم این است که ذهن منسجم و خلاق او به همراه دردمندی و دلسوزی دایمی‌اش درباره فرهنگ از نکات بارز شخصیتی اوست. او از معدود سیاستمدارانی است که به سیاست هم از دریچه فرهنگ می‌نگرد. صالحی‌امیری که این افتخار و فرصت را داشته است تا از ابتدای پیروزی انقلاب اسلامی ایران تاکنون در مصادر و موقعیت‌های مختلف به این نظام و مردم خدمت کند، همواره مسائل فرهنگی و اجتماعی را در کانون توجهات خود داشته است. مهم‌تر اینکه او همواره این توجه و دغدغه را با مطالعه، پژوهش و متکی به دیدگاه‌های کارشناسانه و مشورت با اهل خبره دنبال کرده و می‌کند و تلاش دارد که با نگاه و روشی علمی به شناخت و حل مسائل این حوزه بپردازد. اگر کارنامه این مدیر خدوم و لایق را به صورت اجمالی و گذرا مرور کنیم می‌بینیم که آن هنگام که او فرصت تلاش برای تامین و ارتقای امنیت میهن اسلامی را یافت نگاهش به امنیت نه تک بعدی که چند بعدی و کارشناسانه بود و بر اساس همین نگاه و عقیده بود که
در کسوت معاونت بررسی‌های استراتژیک دستگاه امنیتی و سپس مجمع تشخیص مصلحت نظام با راه‌اندازی چندین موسسه مطالعاتی و نظرسنجی، کارهای تخصصی پژوهشی و مطالعاتی ارزشمندی در حوزه‌های فرهنگی و اجتماعی انجام داد و معتقد بود در حوزه مسائل اجتماعی و فرهنگی ابتدا باید با مطالعات جامع و نیازسنجی میدانی، مطالبات جامعه را شناسایی کنیم، چراکه نباید بدون دریافت و شناخت مطالبات حقیقی جامعه برای آنها نسخه پیچید که در این صورت آن نسخه نه تنها شفابخش نیست بلکه اثری معکوس دارد. بعد از انتخابات سال ٨٤، پیوند او با دانشگاه عمیق‌تر شد، تدریس مدیریت فرهنگ در دانشگاه و تدوین و تالیف ده‌ها کتاب و مقاله در حوزه فرهنگ و مدیریت فرهنگی او را به چهره‌ای مورد اعتماد نزد جامعه دانشگاهی و اهالی فرهنگ مبدل کرد.
در فرآیند انتخابات یازدهم ریاست‌جمهوری و تشکیل دولت آقای دکتر روحانی، او نقش چشمگیری داشت و برنامه‌ریزی‌های فرهنگی و اجتماعی و آسیب‌شناسی این حوزه را عهده‌دار بود. اما حضور او در سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران از یک‌سو موجب شد که این سازمان به ناحق حاشیه‌نشین شده به یک مرکز فرهنگی فعال و محل حضور اندیشمندان و تضارب آرا و اندیشه‌های نخبگان فرهنگی و اجتماعی با دیدگاه‌های مختلف تبدیل و کتابخانه ملی پاتوق فاخر اهالی فرهنگ شود.
در سفرهایی که به عنوان معاون اجرایی رییس‌جمهور برای بررسی مسائل مناطق و استان‌ها به اقصی نقاط کشور داشتم از همراهی برادر ارجمندم دکتر صالحی‌امیری و تعدادی از دولتمردان خدوم بهره‌مند بودم. در این سفرها او با حضور در شورای فرهنگ عمومی استان‌ها و نشست‌های تخصصی با اصحاب فرهنگ و رسانه ضمن تشریح گفتمان فرهنگی دولت یازدهم دستاوردهای فرهنگی دولت را بیان می‌کرد و نیازها و دغدغه‌های اهالی فرهنگ هر منطقه را جویا می‌شد تا برای آنها برنامه‌ای تدوین و گام‌های عملی برای رفع آن مشکلات برداشته شود.
با توان اجرایی و غنای علمی که از صالحی‌امیری سراغ دارم، یقین دارم او می‌تواند در شرایط خطیر کنونی در کسوت وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی منشأ خیر و خدمت به جامعه و موجبی برای آرامش خاطر اصحاب فرهنگ شود.
