احمدینژاد به دنبال سیاه نمایی است
احمدینژاد همان زمان که نامزد شهرداری شد، پروندههای متعددی از زمان ریاستش بر استانداری اردبیل مطرح شد. آقای موسوی لاری که وزیر کشور بود، در کمیسیون امنیت این مسائل را طرح کرد. اصراری که جناح اصولگرا برای شهردار شدن آقای احمدینژاد داشت باوجوداینکه از تخلفات ایشان بیاطلاع نبودند، جای پرسش داشت و دارد. احمدینژاد یک نیروی رادیکال جناح راست بود، ادب سیاسی را رعایت نمیکرد، هتاک بود. همانطور که اکنون نیز همانگونه رفتار میکند. احمدینژاد سرمایههای اقتصادی، اجتماعی و سیاسی کشور را منهدم کرد و بهراحتی برخلاف مجلس و تصمیمگیریهای مجلس عمل میکرد. قانونگریزی شدید در ساختار قدرت کشور از زمان محمود احمدینژاد شکل گرفت.
دیده بان ایران ؛ در زمانه ای که شرایط کشور سخت و دشوار شده است، بهجای اینکه با کمک یکدیگر تلاش کرده تا از بحرانها و مشکلات عبور کنیم {عده ای}تلاش می کنند که بهصورت غیرمنصفانه مقصر اتفاقات و شرایط دشوار امروز کشور بخشهای مختلفی از حاکمیت معرفی شود. این رویه آسیبی بزرگ به کشور است و مسلماً تصورات صحیح نسبت به اوضاع شکل نخواهد گرفت. کشوری مانند ایران که استراتژی مستقل بودن از قدرتهای بزرگ را اتخاذ کرده با دشواریهایی برای اداره کشور و همچنین سیاستهای کلان خود مواجه است. بسیاری از کشورهای منطقه نمیخواهند ایران کشوری قدرتمند شود، دیگر کشورهای پرنفوذ نیز این باور را دارند که ایران مانع نفوذ آنها در منطقه و مانعی برای زیادهخواهی آنها خواهد بود. اینجاست که مسئله مهم شکل میگیرد و باید بهصورت همهجانبه به دنبال این باشیم که درون کشور انسجام و همدلی ایجاد کنیم. البته بخشی از شکلگیری این انسجام وظایف دستگاههای حاکمیتی مانند دولت، مجلس و قوه قضاییه است که بایستی به وظیفه خود به نحو احسن عمل کنند. همچنین از نهادها و قوای دیگر انتظار میرود که در شرایط دشوار همراهی بیشتری با مردم داشته باشند. زمانی که شرایط دشوار و پیچیده است و از سویی برخی از مسائل مانند فسادهای مالی باعث بیاعتمادی عمومی شده طبیعتاً میان مردم و حاکمیتی گسست بیشازپیش ایجاد خواهد شد؛ بنابراین مسئولان اجرایی و نهادهای مختلف حاکمیتی باید سعی کنند با تلاشی مضاعف پیامدهای منفی نارساییها را کنترل کنند.
از سویی دیگرکسانی که منتقد محسوب میشوند باید نگاه منصفانه به شرایط و اتفاقها را داشته باشند و درعینحال با نقد سازنده در پی حل مسائل باشند.
امروز چیزی که ما در گفتار و رفتار محمود احمدینژاد رئیس دولت پیشین میبینیم ،فرار روبهجلو است. او سعی می کند تا شرایط را بسیار تاریکتر ازآنچه در عالم واقع است، نشان دهد تا فرصتطلبی ایجاد کند. علیرغم اینکه بخش بزرگی از نابسامانیهای کنونی کشور در حوزه اقتصادی، سیاسی، بینالمللی و اجتماعی در دوره او و به دلیل اتخاذ سیاستهای اشتباه او و تیم تحت امرش شکل گرفته است.
احمدینژاد همان زمان که نامزد شهرداری شد، پروندههای متعددی از زمان ریاستش بر استانداری اردبیل مطرح شد. آقای موسوی لاری که وزیر کشور بود، در کمیسیون امنیت این مسائل را طرح کرد. اصراری که جناح اصولگرا برای شهردار شدن آقای احمدینژاد داشت باوجوداینکه از تخلفات ایشان بیاطلاع نبودند، جای پرسش داشت و دارد. احمدینژاد یک نیروی رادیکال جناح راست بود، ادب سیاسی را رعایت نمیکرد، هتاک بود. همانطور که اکنون نیز همانگونه رفتار میکند. احمدینژاد سرمایههای اقتصادی، اجتماعی و سیاسی کشور را منهدم کرد و بهراحتی برخلاف مجلس و تصمیمگیریهای مجلس عمل میکرد. قانونگریزی شدید در ساختار قدرت کشور از زمان محمود احمدینژاد شکل گرفت.
اکنون مهم است که انسجام داخلی با حفظ مرزبندیها شکل گیرد. منصفانه و منطقی بررسی کنیم که آیا تنها دولت در شرایط ایجادشده مقصر است؟ بخش بسیاری از نارساییها متوجه کشورهای منطقه و قدرتمند است که سعی میکنند به ما فشار آورده و آسیب بزنند. یکی از مشکلات اساسی کنونی این است که کسانی که در اجزای حاکمیت قرارگرفتهاند اطمینان-بخشی را در میان مردم ایجاد نمیکنند که برای حل مشکلات در تلاش هستند و اراده قوی برای این موضوع دارند. در چنین شرایطی که طبیعتاً فشارهای مختلفی بر مردم واردشده است بسیاری میتوانند در چهرهای منتقد برای بحرانیتر کردن اوضاع تلاش کنند. اکنون راه برونرفت از آسیبها، انسجام داخلی با حفظ مرزها است که باید همگی به دولت و مجلس منتخب مردم رجوع تا از اختیارات خود استفاده کنند. همچنین تلاش مضاعف از سوی کل ساختار حاکمیتی نیاز است تا از بحران عبور کنیم.