آژیر قرمز برای اصلاح طلبان به صدا در آمده است!

دیده بان ایران- سعید سیف: اصلاح‌طلبی در لغت به معنی باور به امکان بهبود" ساختارهای سیاسی و تلاش برای تغییر "نظام اقتصادی" و نظام اجتماعی جامعه است. اصلاحات در جامعه از طریق تلاش برای تغییر تدریجی از درون نهادهای موجود و انتقادگری صاحبان این گفتمان از ناراستی های سیستم های اجتماعی، سیاسی و اقتصادی معنا پیدا می کند. 

 

بنابر همین تعریف؛ اصلاحات در ایران از دو دهه پیش با اقبال عمومی روبرو شد. جامعه ایران آنچه از جریان اصلاحات فهمید و آن را در انتخابات های گوناگون برگزید و گام نهادن در اصلاح وضع موجود به شیوه گام به گام و تدریجی در حوزه "اندیشه "ایستادن در مقابل فساد و  صدای مردم شدن در" حوزه کلام" گام نهادن در اصلاح تدریجی ساختار؛ افشاگری و ایستادن در مقابل فسادهای اقتصادی، سیاسی و اجتماعی در حوزه "عمل گرایی" هستند. بنابراین مردم ایران اصلاح طلبان را صدای جامعه در مبارزه فساد و تبعیض و بازوی آنها در اصلاح ساختارهای معیوب جامعه می دانند. 

 

 

آنچه در طی چند سال اخیر مشاهده و پس از رجعت اصلاح طلبان به قدرت  لمس کردیم آن بود که اصلاح طلبان بر خلاف ذات طبیعی خود "توجیه کننده وضع موجود "  شده  و  اصلاحات به عنوان یک جریان سازنده اجتماعی را به جریان لابی گر و یک حزب تمام عیار سیاسی  تبدیل  کردند. آنچه در روزهای گذشته در جریان استیضاح وزراء و استعفای شهردار تهران به وضوح مشاهده شد  این بود که عناصر درون  این جریان هر کدام تلاش می کنند نقص های درون سیستمی را پوشانده و به نوعی ساختار معیوب و حتی فاسد درون شهرداری و برخی از دستگاه های اجرایی را بیان نکرده و مقابل "فساد سیستماتیک ایستادگی نکنند"  آنها سعی کردند با عبور یا حتی فراموشی واقعیات "تلخ جامعه" به طرح حواشی کم اهمیت بپردازند. همگان به خوبی می دانند که ایستادن در مقابل فساد هزینه دارد اما جریان اصلاح طلب اکنون نمی خواهد یا می ترسد  هزینه مقابله با فساد را  بپردازد. حال این سوال از بزرگان اصلاحات مطرح است. آیا این جریان می خواهد با فساد سیستماتیک سازش کند؟! 

 

وقتی یک اصلاح طلب با سابقه مشخص برای اولین بار با رای تمام اعضای شورای شهر؛ شهردار شد. همگان انتظار داشتند شهردار اصلاح طلبان که اعتماد  میلیونی پایتخت نشیان را پشت سر خود دارد در مقابل فساد بایستد و فاسد را افشا کند چرا که دقیقا همین وظیفه بر گردن او نهاده شده است نه اینکه صرفا به دلیل یک فراخوان به دادگاه در مسئله ای که افکار عمومی او را مقصر و مجرم نمی دانست استعفا دهد. 

 

انتظار این بود که اصلاح طلبان به گذشته خود رجعت کنند و  کرباسچی گونه بایستند! چرا که اعتماد عمومی تنها سرمایه اصلاح طلبان است. اما متاسفانه محمد علی نجفی نداست که بار اعتماد میلیونی این مردم را دوش دارد. اگر عنان را در مقابل فساد رها کند نه تنها حکم پایان فعالیت سیاسی خود را امضا کرده بلکه اعتماد به جریان اصلاح طلبی را دچار خدشه خواهد کرد. 

 

 

در روزهای گرم استیضاح و استعفا یک مصاحبه و یک تحلیل در میان خبرها فراموش شد؛ دکتر مسعود نیلی دستیار رئیس جمهور هشدار داد اگر راه چاره ایی نداشته باشیم اعتراض های گسترده تری از اعتراض های دی ماه پدید می آید؛ این استاد  دانشگاه  معتقد است اعتراضات دی‌ماه تلنگری بود برای اینکه به حل مشکلات و ابرچالش‌های ریشه‌ای اقتصاد توجه کنیم. نیلی ریشه اقتصادی این اعتراضات را به چالش‌های وضعیت رفاهی چندین ساله بخش‌های مختلف جامعه و از جمله طبقه متوسط دانسته است. دقیقا همین "رفاه اجتماعی" و شنیدن صدای جامعه در خصوص وضعیت اقتصادی موضوع استیضاح وزیر کار بود که نمایندگان اصلاح طلب  مجلس در پس غباری که مافیای قوم، پول و لابیایجاد کرد نتوانستند آنچه در جامعه می گذرد ببینید. 

 

اگر اصلاحات و اصلاح طلبان صدای جامعه را نشنوند آنها هم اعتماد عمومی و سرمایه اجتماعی را از دست خواهند داد چنانکه در جریان استیضاح اخیر؛ انتظار جامعه توجیه مشکلات اقتصادی و اجتماعی از زبان نمایندگان مردم نبود چرا که میان نماینده مجلس و نماینده دولت تفاوت وجود دارد آنچه در نطق مصطفی کواکبیان نماینده فراکسیون امید دیدیم، نمایی از بی خاصیتی و توجیه گری در سخنوری  به جای بیان مشکلات  آنها بود.  متاسفانه فراکسیون امید برخلاف ذات اصلاح طلبی خود در مقام توجیه مشکلات رفاهی، اقتصادی و اشتغال پرداخت . 

 

طرح توجیهات "سخیف" مانند این جملات که "اکنون زمان استیضاح نیست" یا اینکه استیضاح کنندگان باج می خواستد  ادعای که حتی یک سند از آن نه در روز استیضاح و نه یک برگ از آن پس از آن منتشر نشد.  بیش از پیش به پایگاه اجتماعی و رسانه ای اصلاح طلبان در پیدا و پنهان ضربه زد. 

 

اینکه وزیری تلاش کند تا بماند چنانکه عرف است و هیچ عیب و ایرادی ندارد. اما وزیری که دیگران بر آن برچسب اصلاح طلبی زدند و نماینده جریان اصلاح طلبی خوانده شد اگر بخواهد با  امتیاز و باج  دادن بر کرسی بنشیند این روش در نهایت به ضرر جریان اصلاح طلبی خواهد بود. وزیری که خود را در جمع نمایندگان اصول گرا و سپس اصلاح طلب "ذلیل" کند تا رای اصول گرایانی چون محبی نیا را کسب کند و دم در جایی دیگر دم از اصلاح طلبی بزند این برخلاف گفتمان اصلاحات است. چنانکه تاجگردون نماینده اصلاح طلب گچساران گفت: اصلاح طلب در مقابل کسی کرنش نمی کند" بنابراین باید به رهبران و تصمیم گیران اصلاحات گوشزد نمود تا دیر نشده است به فکر نمایندگانی باشید که در مقابل دیگران کرنش نکنند و از این پس شهرداری برگزینید که برگه از پیش آماده شده استعفا را امضا نکند.