سیلی جهان به ترامپ
اکثریت قاطع اعضای سازمان ملل پنجشنبه گذشته سی ام آذرماه با محکومیت تصمیم آمریکا مبنی بر به رسمیت شناختن بیت المقدس به عنوان پایتخت رژیم صهیونیستی، تهدیدات رئیس جمهوری آمریکا را نادیده انگاشتند.
** اجماع علیه آمریکا
مجمع عمومی سازمان ملل با اکثریت چشمگیر علیه تصمیم ترامپ درباره بیت المقدس رای داد.128 کشور علیه این تصمیم بودند، در حالی که 9 کشور به آن رای موافق دادند. رای 35 کشور هم ممتنع بود. روزنامه ها این تصمیم را نه بزرگ جهان به ترامپ تعبیر کردند.
«سیلی جامعه جهانی به صورت ترامپ» عنوان گزارش «مردم سالاری» بود که در آن می خوانیم: نیکی هیلی بعد از این اقدام با حضور در صحن مجمع عمومی سازمان ملل به انتقاد از این رای پرداخت و گفت که آمریکا از این به بعد به سازمان ملل متحد طور دیگری خواهد نگریست. آمریکا این روز را که در مجمع عمومی سازمان ملل تنها ماند و مورد حمله قرار گرفت را به یاد خواهد سپرد. این رای باعث شد تا آمریکایی های طور دیگری به سازمان ملل نگاه کنند.
روزنامه «شهروند» این تصمیم را سیلی ملل متحد نامید و نوشت: این رأی نمایانگر آن است که دولت ترامپ تا چه اندازه از یک توافق بین‌المللی ٥٠ساله در مورد وضع بیت‌المقدس خارج شده، سیاست‌های جهانی را نادیده گرفته و به انزوای دیپلماتیک آمریکا کمک کرده است. متحدان اصلی آمریکا مثل انگلیس، فرانسه، آلمان و ژاپن هم به این قطعنامه رأی دادند، هر چند برخی از متحدان مثل استرالیا و کانادا از دادن رأی مثبت خودداری کردند.
به نوشته این روزنامه، قطعنامه اخیر در مورد تهدیدات ترامپ مبنی بر قطع‌کردن کمک‌های آمریکا به کشورهایی که به این قطعنامه رأی مثبت می‌دهند، ابراز نگرانی کرده است. در حالی که ترامپ قدرت قانونی کافی برای این کار را دارد، کارشناسان می‌گویند که حذف کمک‌ها به طور دایمی به کشورهایی مثل مصر و اردن که شرکای دیپلماتیک آمریکا در خاورمیانه هستند، کار بسیار دشواری خواهد بود.
در گزارش «خراسان» آمده است: این قطعنامه به منزله 'سیلی قرن' به آمریکا و اسرائیل است زیرا همه کشورهای موثر جهان علیه تصمیم ترامپ (در پایتخت دانستن شهر اشغالی قدس برای اسرائیل) موضع گیری کردند. مسئله‌ای که بیشترین توجه را به خود جلب کرد، رای دولت واتیکان به پیش نویس قطعنامه کشورهای اسلامی در حمایت از قدس در مجمع عمومی سازمان ملل بود. زیرا واتیکان اساساً نماینده همه جهان مسیحی است. به گفته وی یک اجماع نظر اسلامی، مسیحی و انسانی علیه تصمیم غیرقانونی و غیراخلاقی ترامپ شکل گرفت.
در گزارش روزنامه «جمهوری اسلامی» می خوانیم: با وجود تهدیدهای پی در پی آمریکا، 128 کشور عضو سازمان ملل به قطعنامه‌ای در رد تصمیم رئیس‌جمهور آمریکا درباره قدس رای مثبت دادند. این قطعنامه که به منزله یک نظرسنجی جهانی بود، بر حقانیت ملت فلسطین و انزوای آمریکا و رژیم صهیونیستی تاکید داشت.
** پیامدهای دریافت مالیات از سود سپرده‌ها
مرکز پژوهش های مجلس در گزارشی به دریافت مالیات برسود سپرده بیش از 100میلیون تومان پرداخته و گفته است مالیات ها تا سقف 9درصد به روش پلکانی افزایش می یابد. این تصمیم با اما و اگرهایی در روزنامه های امروز روبه رو شد.
روزنامه «تجارت» از تبعات دریافت مالیات از سود سپرده ها سخن گفت و نوشت: از آنجا که یکی از شعارهای این دولت کاهش سهم نفت در بودجه است، دولت در صدد است که درآمد خود را از مسیرهای مختلف تامین کند. یکی از این مسیرها دریافت مالیات است. بماند که درآمدهای مالیاتی چگونه و از چه طریقی باید تامین شوند. بماند چگونه منابع نفتی باید کاهش یابد. حالا موضوع مالیات‌ستانی از سود سپرده‌های بانکی یکی از مباحث مهمی است که این روزها محل مناظره میان دولتی‌ها و کارشناسان شده است.
تجارت افزود: دولت باید در حوزه کسب و کار فعالیت داشته باشد و ازاین محل مالیات دریافت کند. این در حالی است که به طور کلی، نظام مالیاتی کشور دچار نابسامانی است، لذا اصولا باید برای حل این موضوع سیاستگذاری کرد. در حوزه درآمدها 128 هزار میلیارد تومان درآمد مالیاتی پیش بینی شده یعنی 12 هزار میلیارد تومان بیش از سال جاری. آیا این فشار مضاعف بر اقتصاد در حال رکود نیست؟ زیرا به هر حال این مالیات را باید حقوق بگیران و دستمزد بگیران وکسبه وموسسات کوچک و متوسط مولد بخش خصوصی پرداخت کنند زیرا نهادهای بزرگ اقتصادی فرا دولتی و شبه دولتی با برخورداری از قدرت‌های رانتی به راه‌های مالیات‌گریزی به خوبی واقفند. آیا در نظام مالیات‌ستانی در راستای توزیع عادلانه درآمد تحول جدیدی ایجاد شده است؟
در گزارش «جوان» درباره این موضوع می خوانیم: چنانچه این درآمد در جهت برطرف‌کردن تنگنای مالی حاکم بر نظام بانکی مصرف شود، همراهی بانک‌ها را نیز به همراه خواهد داشت. برای مثال براساس گزارش بانک مرکزی، بدهی دولت به بانک‌ها بالغ بر 176هزار میلیارد تومان است در صورتی که درآمد حاصل از این مالیات بر سود‌سپرده صرف تسویه‌بدهی دولت به نظام بانکی شود، در سال اول نزدیک به 9درصد از بدهی دولت به نظام بانکی تسویه خواهد شد و نظام بانکی می‌تواند متناسب با میزان بدهی دولت به هر بانک یا متناسب با میزان مالیات وصولی از هر بانک باشد و همچنین این درآمد می‌تواند صرف افزایش سرمایه دولت در بانک‌های دولتی شود.
روزنامه «جهان صنعت» بر این باور است: حرکت ناخلف دولت در برخی زمینه‌ها از جمله اعطای معافیت‌های مالیاتی گسترده، در واقع بازگشت به سیاست‌های شکست خورده گذشته است.
در یادداشت این روزنامه آمده است: در بحث کلان اقتصادی، آنچه که سیستم بانکی نیاز دارد، انضباط پولی در سیستم بانکی است. در بحث پس‌اندازها باید گفت که خانوارها پس‌انداز کافی دارند که لازم است این پس‌اندازها به سرمایه‌گذاری تبدیل شود. مشکل اساسی در این زمینه، حجم بالای بدهی‌های معوق چه در بخش خصوصی و چه در بخش نهادهای عمومی است. از آنجا که بانک امین مردم است، زمانی که اقدام به تسهیلات‌دهی و اعطای وام می‌کند، ضروری است ضمانت لازم را در این زمینه از تسهیلات‌گیرندگان بگیرد اما در سال‌های اخیر سیستم بانکی کشور عملکرد مناسبی نداشته و به یک سیستم بیمارگونه تبدیل شده است. یعنی کسانی که اقدام به دریافت وام و اعتبار از سیستم بانکی کرده‌اند، ضمانت لازم را در اختیار بانک قرار نداده‌اند. این موضوع در واقع بحث رشوه دادن را در این زمینه روشن می‌کند که منشا فساد در سیستم اداری است.
** حال ناخوش مدیریت بحران
آلودگی هوا و زلزله چهارشنبه شب 29 آذر ماه در تهران بار دیگر جای خالی مدیریت بحران را بیش از پیش آشکار ساخت. برخی روزنامه های امروز به این معضل پرداختند.
روزنامه «آرمان» زیر عنوان «کاش باران هوای مدیریت را هم تغییر دهد» نوشت: آنچه که مدیران باید به یاد داشته باشند این است که حل مشکل نیازمند برنامه‌ای جامع و کاربردی و مدیریتی مستمر می‌خواند و قطعا راه حل مشکل این نیست که مردم حل کننده نهایی باشند که از شهر بروند. راه حل مشکل قطعا شبیه مبارزه با ارازل و اوباش نیست که بعد از برنامه‌های ضربتی و یکروزه در نهایت از خود مردم بخواهیم هر جا که می‌روند خودشان مواظب اطراف باشند و چهار چشمی دور و بر خود را بپایند؛ نه. این راه حل نیست.
این روزنامه افزود: کاش باران بر نگرش مدیران ببارد، کاش باران بر آن دسته از مدیران ببارد که راه حل را در ادامه همان راه‌های هزار رفته و آزموده می‌بینند و بر اجرای نیم‌بند همان راه‌ها هم ابرام ندارند. کاش باران نوع نگرش مدیریتی کشور را بشوید و تازه و باطراوت کند. باید تاکید کرد که تنها یک راه نهایی برای حل مشکل وجود دارد و آن راه هر چه که باشد نیاز مبرم و بی‌انقطاع به همکاری همه نهادها و بخش‌‌ها دارد. راه این است که نیاز به عزمی محکم و ملی احساس می‌شود و این همه باید در پرتو مدیریتی صحیح و کارآمد اتفاق بیفتد.دیگر نمی‌توان برای حل از این معضل غفلت کرد.
روزنامه «ابتکار» نوشت: در عرض کمتر از یک ساعت، آشفتگی ناشی از زلزله، ساکنان تهران نه هوا برای تنفس داشتند و نه پناهی برای آرمیدن. ناآگاهی و سردرگمی مردم از چگونگی رفتار در چنین وضعی یکی از مهمترین پیامدهای این زلزله بود. این اتفاق نشان داد مدیریت بحران تهران خود دچار بحرانی بزرگ است. اعلام مکان‌هایی برای استقرار خانواده‌ها و افراد پس از چند ساعت از وقوع زلزله از نکات قابل تامل این حادثه طبیعی بود. تقریبا به فاصله یک شبانه‌روز 10محل اسکان موقت و سوله‌های بحران در استان البرز برای استفاده شهروندان در صورت بروز حوادث غیرمترقبه اعلام شد که این هم از دیگر نکات قابل توجه بود.
به نوشته ابتکار، همه اینها درحالی است که مسئولان بارها شنیده‌اند و البته می‌دانند که «حادثه خبر نمی‌کند» با این حال دقیقا پس از وقوع یک حادثه مصوبات و قوانین را مرور می‌کنند و نسبت به بی‌توجهی‌های نهادهای مختلف در حداقل سه دهه گذشته هشدار می‌دهند. کاش این بار و با وقوع این زلزله که خوشبختانه خسارت مالی و جانی چندانی نداشت، همه از مسئولان گرفته تا مردم به خودشان بیایند.
