محمد هاشمی: گفتگو بین جریانات سیاسی حول منافع ملی باشد

آنچه به نظر می رسد این است که مشکلات کشور راهی جز حل اختلافات را در پیش رویجریانات سیاسی قرار نداده است؛ مشکلاتی که هم مسائل بین المللی را در برگرفته وهم آغشته به موضوعات داخلی شده است. مسئله ای که محمدهاشمی رفسنجانی رئیس اسبق صدا و سیما و فعال سیاسی اصلاح طلب در گفت و گو با خبرآنلاین بر آن مهر تائید میزند؛

مشروح گفتگوی خبرآنلاین با این چهره سیاسی را در ادامه بخوانید؛

آقای هاشمی مدتی است صحبت از مذاکره میان دو جریان اصلی اصلاح طلب و اصولگرا مطرح می شود چقدر ضرورتاین گفت و گوها در فضای سیاسی کشور احساس می شود؟

کشور ما در شرایط حساس و مهمی به سر می برد و این حساسیت با شرایط منطقه ایتشدید می شود به عبارت دیگر وجود تروریسم در منطقه و  رفتارهایی مانند رفتارهای آقای ترامپ ایجاب می کند ما در داخل از حداکثر وحدت وانسجام برخوردار باشیم. به هر حال وحدت نیروها یک عامل بازدارنده برای دشمن استبنابراین گفت و گو و تعامل در بین نیروهای خودی در داخل کشور می تواند به یکانسجام بینجامد و وجود آن ضروری است حال در پاسخ به این سوال که این گفت وگو ها حول چه محوری باید باشد باید گفت قاعدتا باید پیرامون منافع ملی و مسائلاصلی کشور باشد.

بر سر مسائل اصلی کشور که کسی اختلافی ندارد یا حداقل کمرنگ است، آنچه محل مناقشه و بحث است اتفاقا همین اختلافات سیاسی است، از نگاه شما مباحث سیاسی چقدر می تواند محور این نوع از مذاکرات باشد؟

این گفت و گو ها برای رفع اختلافات است و حل مسائل اختلافی می تواند در هرزمینه ای صورت بگیرد که امری قابل قبول است. البته اختلاف نظر به صرف وجودی خودیعنی در حد تکثر نظرات خوب است و از پیامبر اکرم (ص) هم نقل شده است " اختلافبین علمای امت من رحمت است " بنابراین نه تنها بد نیست بلکه امری مثبتارزیابی می شود اما این مثبت بودن مشروط به آن است که در حد اختلاف نظر باشد وچنانچه بخواهد این اختلاف نظرها به مسائل دیگر از جمله خشونت ها و اتهام زنی ها و ... بکشد خوب نیست ومی تواند تبعاتی به دنبال داشته باشد. بنابراین تعدد نظرات مادامی که منجر بهانتقام گیری و درگیری نشود، می تواند مترقی باشد.

آقای مصباحی مقدم از گفت و گو میان مجمع روحانیون مبارز و روحانیت مبارز صحبتکردند نظر شما در اینباره چیست؟

این گفت و گو ها در هر زمینه ای می تواند موثر و مفید باشد و همانطور که اشارهکردم کشور ما نیاز به یک وحدت دارد حال گفت و گو و حل اختلافات میان دو تشکل روحانیت و روحانیون نیز می تواند به یک همگرایی منجر شود .

گفته می شود پیش از هم این دو تشکل روحانی دور هم جمع شدند که در آن جلسهاعتراضی از سوی آقای کروبی انجام می شود او گفته بود" یک طرف همه قدرت دردستش باشد و طرف دیگر نظاره گر باشد " چقدر ممکن است بار دیگر این اختلافات مانع از حرکت شود؟

ما امروز می بینیم در دولت آقای روحانی یک همگرایی وجود دارد و از هر دو جناحراست و چپ در پست های مدیریتی حضور دارند این می تواند به عنوان یک الگو در همهامور کشور مورد استفاده  قرار گیرد و ما درهمه سطوح چنین همگرایی را داشته باشیم . به نظرم مهمتر از اینکه  چه کسی در کجا قرار دارد، موضوع تبادل نظر و هماندیشی است که باید محور قرار بگیرد، موضوعی که می تواند ما را به یک  وحدت و انسجام برساند. در این میان ممکن استتوقعاتی هم از سوی گروه ها و جناح ها وجود داشته باشد که باید به آنها هم توجه شودتا از همه ظرفیت ها استفاده شود. طبیعتا هم‌افزایی بهتر از تک روی ها است.

به نظر شما چه کسانی می توانند این گفت و گو ها را به پیش ببرند؟

من دیگر وارد این جزئیات نمی شوم فقط می توانم بگویم حل اختلافات موضوعی قابلقبول است که می تواند باعث انسجام و وحدت بیشتر در کشور شود.