مسئولان بیشتر دنبال کسب قدرت هستند؛ از آرمان‌های انقلابی فاصله گرفته‌ایم/ هم‌صدایی تندروها در داخل با ترامپ و مخالفان برجام اشکالی ندارد
واقعیت این است که مسئولان کشور، این‌طرفی یا آن طرفی از این حزب یا آن حزب نیستند. بیشتر دنبال کسب قدرت هستند. ما از آرمان‌های انقلابی فاصله گرفته‌ایم. نوع تلاش برای رسیدن به قدرت تفاوت دارد، وگرنه وجه مشترک همه، رسیدن به قدرت است.
دیده بان ایران: شیطنت‌هایی از جانب مخالفان دولت روحانی در این سال‌ها مشاهده شد؛ اقداماتی که گاهی مشکلات زیادی را نیز برای دولت ایجاد می‌کردو این روند سبب اعتراض‌های فراوانی از طرف دوستداران اعتدال و اصلاحات شده‌بود. برخی معتقد بودند که باید به مخالفان، فضا داد تا بتوانند اعتراض‌های خود را در جامعه اعلام کنند و عده‌ای می‌گفتند با توجه به روحیات این جریان، نباید چندان رخصت فعالیت به آن‌ها داد. ولی مسیح مهاجری اذعان دارد که مخالفتِ مخالفان لازم است و بد نیست، البته با این شرط که مخالفت‌ها در راستای منافع عمومی باشد و نه اینکه قدرت طلبی به میان بیاید. او همچنین معتقداست که دولت و دیگر دستگاه‌ها نباید با مخالفان برخوردی مستقیم داشته باشند، چون این مردم هستند که در بزنگاه‌ها واکنش لازم را به تحرکات افراطی و غیرمنطقی نشان می‌دهند. مدیرمسئول روزنامه جمهوری اسلامی، گفت‌وگویی در این رابطه با «قانون» داشته است که مشروح آن را در ادامه می‌خوانید.
هم‌صدایی گروهی تندرو در داخل با ترامپ و مخالفان بین‌المللی برجام را چگونه تحلیل می‌کنید؟
می‌دانید که من حامی برجام هستم، با این حال در جواب این سوال شما می‌گویم که هیچ اشکالی ندارد، در داخل کشور عده‌ای مخالف آن باشند و حرف‌شان را بزنند. آن‌ها اگر حرف‌شان را منصفانه و محترمانه مطرح کنند، حق‌شان است و اگر غیرمنصفانه و غیرمحترمانه بگویند، مردم درباره آن‌ها قضاوت خواهند کرد، همچنان که در انتخابات‌ها این کار را کرده‌اند.
تندروها با چه هدفی این نوع تحرکات را پی می‌گیرند؟
با اینکه میدانیم کار آن‌ها نوعی کارشکنی علیه دولت است، اما لزومی ندارد نیت خوانی کنیم. کشور به مخالف خوان نیاز دارد. تضارب آرا برای اتقان تصمیم گیری‌ها در جمهوری اسلامی مفید است.
این نوع رفتارها به طور مشخص به منافع ملی تا چه حد و چطور آسیب می‌رسانند؟
اصل وجود مخالف، به نفع منافع ملی است. اگر مخالفت‌شان را غیراصولی مطرح و دنبال کنند، معلوم است که خودشان لطمه می‌بینند.
تکلیف دولت با چنین رفتارهایی چیست و چه نوع واکنشی باید به آن‌ها نشان داده شود؟
دولت باید از مخالفت‌ها استقبال کند و به مخالفان پاسخ منطقی بدهد. این مردم هستند که باید قضاوت نهایی را بکنند.
وظیفه کدام نهاد است که با این تندروی‌ها مقابله کند؟
هیچ نهادی چنین وظیفه‌ای ندارد، چون مخالفت حق کسانی است که سیاستی را نمی‌پسندند. آنچه در این زمینه لازم به نظر می‌رسد، نقش هدایتی رهبر انقلاب است که با نصایح خود، همه جناح‌ها و رقبا را به رعایت انصاف در نقد دعوت کنند و مانع افراط و تفریط شوند.
می‌توان گفت که با ضعف قانون در این رابطه مواجه هستیم؟
قانون اساسی به آحاد مردم، آزادی بیان و قلم داده است و همه باید برای اِعمال این آزادی‌های مشروع تلاش کنیم و اگر قانون عادی لازم بود باید در جهت تامین آزادی بیان و قلم باشد. اینکه برای بریدن زبان‌ها و شکستن قلم‌ها قانون تصویب شود، درست نیست.
اینکه بعد از گذشت 40 سال از پیروزی انقلاب، تا این حد دو دستگی وجود دارد، اشکال بزرگی است یا چهار دهه برای رسیدن به شرایط آرمانی زود است؟
بی‌شک ما در رسیدن به شرایط آرمانی دچار تاخیر هستیم، اما این تاخیر مربوط به نواقص اخلاق سیاسی است. واقعیت این است که ما در زمینه برخورد اخلاقی با رقبا، به اصول قانون اساسی جمهوری اسلامی و به دستورات اسلامی پایبندی نشان نمی‌دهیم. بزرگان ما باید برای رفع این نقص، تلاش کنند البته نه با زور و تحکم بلکه با تلاش برای تهذیب نفس، همان کاری که امام خمینی(س) می‌کردند.
برخی نهادهای رسمی و حکومتی به طور آشکار به اختلاف برمی‌خورند و اختلاف‌شان را به سطح عمومی می‌رسانند،این مساله چه دلیلی دارد و چه ضررهایی می‌رساند؟
نقصی که در جواب سوال قبلی‌تان به آن اشاره کردم، عامل اصلی است. متاسفانه این نقص در وجود بعضی از مسئولان و نهادهای حکومتی وجود دارد. آن‌ها باید بیش از دیگران برای تهذیب نفس و فاصله گرفتن از هواهای نفسانی تلاش کنند. روش آن‌ها برای مردم الگو می‌شود و این خطرناک است. از قدیم گفته‌اند«النّاس علی دین ملوکهم».
اینکه مردم، دستگاه‌های رسمی را به دو قسمت این‌طرفی‌ها و آن‌طرفی‌ها تقسیم می‌کنند، نشان دهنده کدام اشکال در حکومت‌داری است و چه آسیب‌هایی را می‌تواند در پی داشته باشد؟
واقعیت این است که مسئولان کشور، این‌طرف و آن طرف نیستند. بیشتر دنبال کسب قدرت هستند. ما از آرمان‌های انقلابی فاصله گرفته‌ایم. نوع تلاش برای رسیدن به قدرت تفاوت دارد، وگرنه وجه مشترک همه، رسیدن به قدرت است. البته کسانی نیز هستند که اهل خدمت و اخلاصند. ولی شرایط به گونه‌ای شده که صدای‌شان به جایی نمی‌رسد و دست‌شان به جایی بند نیست. اگر همین‌گونه ادامه بدهیم، باید منتظر تغییر هویت نظام از درون باشیم. در آن صورت، دیگر خبر و اثر و نشانه‌ای از انقلاب و نظام اسلامی نخواهد بود. تبدیل می‌شویم به یک حکومت غیردینی و غیرانقلابی که در آن از آرمان‌ها خبری نخواهد بود که البته خدا آن روز را نیاورد.
شما اصلاح طلبان خودتان سرمایه های ترامپ در ایران هستید
شیمون پرز زمان همون فتنه اسرائیلی آمریکایی ۸۸:اصلاح طلبان بزرگترین سرمایه اسرائیل در ایران هستند
نتانیاهو نخست وزیر رژیم صهیونیستی:اصلاح طلبان به نمایندگی از اسرائیل با ایران می جنگند
حیف وقت که در این کانال پوچ اندیش و غرب پرست ظاهرا خبری گذاشته شود