کد خبر: 27056
A

محمد سلامتی: کارآیی کابینه دوازدهم بیشتر خواهد بود/ فهرست فعلی اصولگرایان را قانع کرده است

هر سه طیف سیاسی حامی آقای روحانی در انتخابات، در کابینه پیشنهادی نماینده دارند. اما در کارزار انتخابات، اصلاح‌طلبان و طرفداران آنان نقش بیشتر و حضور پررنگ تری داشتند. به باور من آقای روحانی این را مدنظر دارد. بنابراین، فکر می‌کنم هرچقدر کابینه آقای روحانی اصلاح‌طلبانه‌تر باشد، می‌تواند اثرات اجتماعی و سیاسی و نیز کارآیی بیشتری داشته باشد.

محمد سلامتی: کارآیی کابینه دوازدهم بیشتر خواهد بود/ فهرست فعلی اصولگرایان را قانع کرده است
دیده بان ایران- جلسات مجلس شورای اسلامی برای بررسی رأی اعتماد به وزیران پیشنهادی درحالی آغاز شده است که بحث‌ها درباره محتوای کابینه و رأی‌آوری آن همچنان ادامه دارد. گذشته از سکوت حمایت‌آمیز اصولگرایان، اصلاح‌طلبان دو گونه موضع اتخاذ کرده اند؛ برخی ضمن انتقاد حمایت کرده‌اند و برخی بدون انتقاد. درباره آنچه درباره کابینه در فضای سیاسی و مجلس در جریان است، با محمد سلامتی، فعال سیاسی اصلاح‌طلب گفت‌و‌گو کرده‌ایم.
وی معتقد است که کابینه دوازدهم کارآیی به نسبت بیشتری نسبت به کابینه یازدهم دارد، اما اضافه می‌کند که ممکن است مجلس به برخی از وزیران رأی اعتماد ندهد. او می‌گوید هدف از این اقدام نه موضع‌گیری نسبت به روحانی، بلکه  کمک به او برای رفع محذوریت‌های موجود در چینش کابینه است. این گفت‌و‌گو را بخوانید.
برخورد اصلاح‌طلبان با کابینه پیشنهادی یکدست نیست. برخی دیدگاهی انتقادی دارند و برخی دیگر می‌گویند باید در پیگیری مطالبات  رأی دهندگان، محذورات رئیس جمهوری را نیز در نظر گرفت. ارزیابی شما از کابینه پیشنهادی و نوع مواجهه اصلاح‌طلبان با آن چیست؟
تغییرات اعمال شده از سوی آقای روحانی در کابینه یازدهم برای شکل‌گیری کابینه دوازدهم، مثبت است. معتقدم ترکیب جدید می‌تواند کارآیی بیشتری نسبت به ترکیب گذشته داشته باشد.
البته آقای روحانی در تهیه و تنظیم فهرست اعضای کابینه خود محذوریت‌هایی داشت و نباید این محذوریت‌ها را از نظر دور داشت. ایشان در انتخابات، هم از حمایت اصلاح‌طلبان، هم حمایت اعتدالگرایان و هم اصولگرایان معتدل برخوردار بود. طبیعتاً هرکدام از این جناح‌ها انتظاراتی از آقای روحانی دارند که تشکل‌های متبوع این جناح‌ها نیز تحقق این انتظارات را از آقای روحانی پیگیری می‌کنند. درنتیجه ممکن است آقای روحانی از این ناحیه تحت فشار تلقی شود که این امر موجه و طبیعی است. علاوه بر این آقای روحانی برای تنظیم کابینه تحت فشار شخصیت‌های مختلف سیاسی نیز قرار داشته است که این امر هم طبیعی است. بنابراین مسأله این است که کابینه معرفی شده باتوجه به این محدودیت‌ها و محذوریت‌ها نسبت به کابینه یازدهم کارآیی بیشتری دارد و تغییرات در آن مثبت است.
اما همان طور که خود آقای روحانی هم مطرح کرد، مبنی بر اینکه می‌خواهد کابینه را طوری تنظیم کند که نظرات 24 میلیون رأی دهنده را دربر داشته باشد، طرح چنین مباحثی از سوی او به این معنی است که آقای روحانی به مقتضیات این مسأله واقف است. از سوی دیگر، باید توجه داشت که نمایندگان و سخنگویان این 24 میلیون رأی دهنده در مجلس هم حضور دارند.
آنان می‌توانند با نوع رأی دادن خود به وزیران پیشنهادی برخی از محذوریت‌های آقای روحانی را هم در نظر بگیرند و تلاش کنند کابینه‌ای شکل بگیرد که بیشترین هماهنگی را با روحانی و بیشترین کارآیی را داشته باشد.  
بنابراین اگر آقای روحانی در این زمینه محذوریتی دارد، نمایندگان مجلس که نمایندگان قشر وسیعی از جامعه و بویژه نمایندگان همان 24 میلیون رأی دهنده به آقای روحانی هستند، بهتر می‌توانند این مسأله را درک کرده و براساس این درک به وزیران رأی بدهند. البته عده ای می‌گویند اگر نمایندگان به یکی دو وزیر پیشنهادی رأی اعتماد ندهند، این کمک به آقای روحانی است. هدف نمایندگان از این رأی بی‌اعتمادی، این نیست که آقای روحانی را با مشکلاتی رو به رو کنند، بلکه می‌خواهند به آقای روحانی که براساس محذوریت‌های خود تصمیم گرفته است، کمک کنند تا بار دیگر با قوت و قدرت بیشتری ترکیب کابینه دوازدهم را تعیین کند.
برخی مقامات دولتی نه تنها این گمانه زنی که آقای روحانی از برخی وزیران پیشنهادی حمایت نمی‌کنند را به طور کامل رد کرده اند، بلکه تأکید دارند رئیس جمهوری از همه 17 وزیر پیشنهادی تا آخر حمایت می‌کند.
البته این امر نظر این مقامات است. اما اگر هم چنین  چیزی صحت داشته باشد، باز هم طبیعی است که آقای روحانی از فهرستی که به مجلس ارائه داده دفاع و حمایت کند. اما این دفاع به این معنی نیست که باهمه وجود همه این فهرست را به صورت کامل قبول داشته است. به عبارت دیگر، طبیعی است که هر رئیس جمهوری از انتخاب‌های نهایی خود دفاع می‌کند، اما ممکن است در دل او این گونه باشد که اگر تغییری اتفاق بیفتد، بهتر خواهد بود. همان طور که گفتم، او ناچار است از آنچه به مجلس ارائه کرده، دفاع کند.
به کارآیی بیشتر کابینه دوازدهم اشاره کردید. مصداقی بفرمائید که منظور شما از افزایش کارآیی کابینه چیست؟
روالم این نیست که درباره افراد بحث بکنم. اما ترکیب وزیران اقتصادی نسبت به گذشته بسیار بهتر است. بویژه درباره وزیران پیشنهادی صنعت، معدن و تجارت و اقتصاد و دارایی، معتقدم این تیم می‌تواند کار مثبت تری را انجام دهد.
اغلب کارشناسان سیاسی و اقتصادی معتقدند که اصل اول در چینش تیم اقتصادی کابینه هماهنگی است. فکر می‌کنید این هماهنگی در کابینه پیشنهادی دیده می‌شود؟
در تغییرات اعمال شده نسبت به کابینه یازدهم، به نظر می‌رسد این هماهنگی بیشتر شده است. آقایان کرباسیان و شریعتمداری عناصری هستند که با توجه به کاری که به عهده گرفتند، هم با دولت و هم خودشان با یکدیگر هماهنگ هستند.
شما گفتید سه طیف سیاسی اصلاح‌طلبان، اعتدالگرایان و اصولگرایان میانه از آقای روحانی حمایت کردند.  آیا کابینه را بازتاب دهنده مطالبات این سه طیف می دانید؟
هر سه طیف سیاسی حامی آقای روحانی در انتخابات، در کابینه پیشنهادی نماینده دارند. اما در کارزار انتخابات، اصلاح‌طلبان و طرفداران آنان نقش بیشتر و حضور پررنگ تری داشتند. به باور من آقای روحانی این را مدنظر دارد. بنابراین، فکر می‌کنم هرچقدر کابینه آقای روحانی اصلاح‌طلبانه‌تر باشد، می‌تواند اثرات اجتماعی و سیاسی و نیز کارآیی بیشتری داشته باشد.
غیر از تک رسانه‌های تندروی اصولگرا، عموم چهره‌های سیاسی اصولگرا با کابینه همنوایی کرده‌اند. به نظر شما  موضع گیری نشانه چیست؟
از آنجا که اصولگرایان انتخابات را باخته‌اند، نمی‌توانند درباره کابینه ادعایی داشته باشند. به همین دلیل وقتی می‌بینند که از نمایندگان اصولگرا نیز در دولت حضور دارند، به این وضع راضی هستند. آنان حتی انتظار داشتند که 90 درصد کابینه اصلاح‌طلب باشد، اما وقتی می‌بینند که درصد بسیار کمتری از اصلاح‌طلبان در کابینه حضور دارند، این امر برای آنان اقناع‌کننده است.
با تشکیل مجلس دهم، آقای روحانی تصمیم گرفت در سه وزارتخانه دولت یازدهم تغییر ایجاد کند و مجلس نیز به این اقدام آقای روحانی رأی مثبت داد. باوجود این، چرا فکر می‌کنید که مجلس به دو یا سه وزیر پیشنهادی  دولت یازدهم رأی نخواهد داد؟
البته آن تغییرات را غیرلازم می‌دانستم و معتقد بودم اگر قرار بود تغییراتی صورت بگیرد، باید در وزارتخانه‌های اقتصادی صورت می‌گرفت. به هر حال آن موقع شرایط خاصی حاکم بود.
اما همان مجلس، اگر در زمان فعلی به این تشخیص برسد که به یکی دو وزیر رأی ندهد، تصمیم قانونی آن است و چه بسا از این زاویه باشد که با این کار بخواهند به کارآیی بیشتر کابینه کمک کنند. نباید تصور کرد که هدف مجلس گذاشتن چوب لای چرخ دولت نیست. مطمئن هستم که آقای روحانی نیز این را بخوبی درک می‌کند.
ایـــران
کانال رسمی دیدبان ایران در تلگرام

اخبار مرتبط

ارسال نظر