گزارشی از عملکرد هفت مرد کلیدی روحانی

به گزارش پایگاه خبری و تحلیلی دیده بان ایران: «من می خواهم بگویم همه چیز با تدبیر و امید و با کلید تدبیر حل خواهد شد. شما بدانید {با این کلید} مساله هسته‎ای و تحریم‎ها هم حل خواهد شد و رونق اقصادی هم ایجاد خواهد شد.» این عبارتی بود که حجت الاسلام حسن روحانی در برنامه تبلیغاتی تلویزیونی خود در انتخابات چهار سال گذشته بیان کرد. آن هم در حالی که کلیدی را از جیب خود بیرون آورده و به دوربین نشان می‎داد. از همان زمان «کلید» نماد تبلیغاتی و انتخاباتی روحانی شد. نمادی که منتقدان و رقبایش در انتخابات سال جاری از آن با کنایه علیه دولت و شخص رئیس جمهور استفاده می‎کردند. اما رای 24 میلیونی مردم به او نشان داد که بر خلاف ادعای رقبای روحانی، کلید او بسیاری از قفل‎ها را گشوده و مردم امیدوارند با تمدید حضور او در این جایگاه بتواند دیگر قفل‎ها را نیز بگشاید.

در این راه، مردانی روحانی را همراهی کردند که هر یک «کلید دار» وزارتخانه‎ای در کابینه بودند. مردانی چون محمدجواد ظریف، حسن قاضی‎زاده هاشمی، عبدالرضا رحمانی فضلی، محمود علوی، محمود واعظی، محمود حجتی، علی ربیعی، بیژن زنگنه، محمد نهاوندیان و...

اینکه هر یک از این مردان کدام قفل را گشودند، نیازمند مروری گذرا است بر آنچه که در این چهارسال رخ داده و در رقابت‎های انتخاباتی 96 به مدد رئیس جمهور آمد. اینکه چگونه هر یک از این رجال بی هیچ جار و جنجال و مانور تبلیغاتی گوشه‎ای از اهداف دولت و جریان اعتدال را محقق کردند، منجر به اطمینان آفرینی در مردم و اعتماد مجددشان به روحانی شد.

کلید برجام

قفل پرونده هسته‎ای با کلیدی باز شد که در دستان محمدجواد ظریف بود. مردی که از ابتدای تشکیل این پرونده در دولت اصلاحات در تیم مذاکرده کنندگان حضور داشت و در دولت محمود احمدی‎نژاد کنار گذاشته شد، در این دولت نشان داد که "با رفتن آن مرد" می‎تواند روندی که به صدور چندین قطعنامه علیه ایران منجر شده بود را معکوس کرده و معاهده‎ای با عنوان «برجام» به تصویب شورای عالی امنیت ملی برساند که حتی با تغییر دولت در آمریکا و کلیدداری جمهوری‎خواهان به جای دموکرات‎ها، خللی در آن وارد نشود. همین امر سبب شد تا حسن روحانی بارها بگوید که نه تنها سایه تحریم که سایه جنگ نیز در جریان این مذاکرات از سر ایران برداشته شد.

صادرات بشکه‎ای نه قطره‎ای

بیژن نامدار زنگنه از آن مردانی است که نشان داد «دود از کنده بلند می‎شود». او به مدد سالها تجربه‎اش در مدیریت وزارت نفت در دولت‎های قبل از محمود احمدی‎نژاد نه تنها صادرات نفتی را به 206 میلیون بشکه رساند که برای صادرات 6 میلیون بشکه نیز خیزی پرشتاب برداشت که به برکت توافق هسته‎ای ایران با جهان در مسیر تحقق است. او درآمد نفتی ایران را در حالی به بیش از 40 میلیارد دلار ارتقا داد که با امضای قرارداد توتال، ادامه چنین درآمدی در نتیجه سرمایه گذاری‎های خارجی را نیز تضمین کرد و قفل دیپلماسی نفتی ایران را شکست.

قفل نظام سلامت

سیدحسن قاضی‎زاده هاشمی هم وزارت بهداشت را با انبوهی از مشکلات تحویل گرفت؛ بحران دارو، بار مالی سنگین درمان روی دوش مردم، ارتباطات مالی گسترده پزشکان با مردم، نارضایتی عمده مردم از سیستم درمانی و... 
وزارت بهداشت دولت یازدهم در گام نخست توانست بحران دارو را برطرف کند، بحرانی که بخشی به دلیل تحریم ها بوجود آمده بود و بخشی هم به دلیل سوءمدیریت در اختصاص منابع باعث بغرنج شدن شرایط درمانی شد. پس از آن نوبت به طرح تحول سلامت رسید؛ دولت در اقدامی ضربتی قصد کرد سهم مردم را در بخش بستری که گاه به ۸۰ درصد کل هزینه می رسید، به کمتر از ۱۰ درصد برساند. این اتفاق در اردیبهشت ۹۳ افتاد و پس از ان دولت بیمه سلامت ایرانیان را آغاز کرد و بیش از ۱۰ میلیون نفر که هیچ بیمه ای نداشتند، تحت پوشش بیمه پایه با حداقل پرداختی قرار گرفتند. به این ترتیب خواسته سالیان متمادی رهبری انقلاب که خواسته بودند «بیماران و خانواده هایشان فقط رنج بیماری را داشته باشند» محقق شد.

بازگشت به خودکفایی

محمود حجتی نه تنها مثل خلف خود محمدرضا اسکندی در دولت دهم، خود را «بهترین وزیر کشاورزی» ننامید و در اقدامی تبلیغاتی شماره تلفن همراهش را در رسانه ملی اعلام نکرد، که حتی در طول چهارسال وزارتش کمتر در عرصه رسانه‎ای بروز و ظهور یافت. اگرچه اسکندری مدعی شده بود که «مدیریت شاه سلطان حسینی را در وزارت کشاورزی برچیده» اما مردی که توانست بار دیگر کشور را به خودکفایی در تولید گندم برساند، حجتی بود. او که مرد عمل بود نه شعار، تامین امنیت غذایی و توسعه کشاورزی برای رها شدن از وابستگی در حوزه تامین کالاهای استراتژیک و اساسی را از مولفه‎های مهم در تقویت اقتصاد و افزایش میزان تاب آوری و درجه مقاومت آن می‏‎دانست. نتیجه توجه ویژه دولت یازدهم به بخش‎ کشاورزی افزایش 21 میلیون تنی محصولات کشاورزی و دستیابی به خودکفایی در تولید گندم بود که به همت حجتی محقق شد. چه آنکه در دولت تدبیر و امید بیش از پنج میلیون و 500 هزار تن افزایش تولید گندم داشتم.

فضای امن به جای امنیتی

«ایجاد فضای امن به جای امنیتی» کلیدواژه‎ای بود که روحانی هم برای فضای مجازی آن را به کار برد، هم برای دانشگاه‎ها و هم برای عموم جامعه. اینکه "به آخرت مردم کاری نداشته باشیم"، اینکه "بی هیچ هراسی از جنبش دانشجویی بتوان حرف زد"، "ایجاد فضای آزاد برای اظهار نظر" و "نگرانی از قدرت یافتن آنها که هم پول دارند هم سلاح و هم رسانه"؛ شاه بیت سخنان رئیس دولت تدبیر و امید در چهارسال گذشته بود. سخنانی که حجت الاسلام سیدمحمود علوی با ارائه تعریف جدیدی از سازمان اطلاعات امنیت در کشور، به آن جامه عمل پوشاند. چرا که از نگاه وی، «وظیفه حراست تقویت آرامش در جامعه است» نه تضعیف و اختلال در آن. او مخالف ورود دستگاه‎های اطلاعاتی و امنیتی در نزاع‎های سیاسی بود و بارها تاکید کرد که «امنیت مورد خواست حکومت اسلامی امنیت توام با آرامش و نشاط در میان مردم است. برای ایجاد امنیت هیچ منتی بر سر کسی نیست زیرا یکی از وظایف حکومت اسلامی ایجاد امنیت است البته این وظیفه نباید با تخطی از اصول دینی و اخلاقی انجام شود».

انتخابات سالم و بی‎حاشیه

اگرچه این روزها برخی برای کلیددار ساختمان رفیع میدان فاطمی خط و نشان می‎کشند اما همگان معترفند که عبدالرضا رحمانی فضلی در طول وزارتش چهار انتخابات «سالم» برگزار کرد. انتخابات‎هایی که حواشی آنها از روز برگزاری انتخابات، متوقف شد و هیچ کس نتوانست به مجری برگزاری انتخابات انگ جناحی و جریانی بزند. چه آنکه تا پیش از برگزاری دو انتخابات همزمان مجلس خبرگان و مجلس شورای اسلامی، از لیست انگلیسی سخن به میان می‎آمد و اعمال نظارت استصوابی شورای نگهبان در احراز صلاحیت نامزدها سایه بیم و نگرانی را سنگین کرده بود اما با برگزاری انتخاباتی سالم از سوی وزارت کشور، هم لیست امید توانست به اکثریت کرسی‎های مجلس دهم دست یابد و هم تنها یک نفر از لیست "خبرگان ملت" در راهیابی به  پنجمین مجلس خبرگان رهبری در پایتخت بازماند.

او بدون درگیری با هیچ گروهی انتخابات ریاست جمهوری و شوراها را نیز با کمترین حاشیه به پایان رساند. رحمانی فضلی همه گلایه‎ها از سرعت کم در ثبت الکترونیک مشخصات رای دهندگان را به جان خرید اما برای اولین بار سیستمی را پیاده کرد که امکان تقلب در آن نبود. اگر اعتراض‎های همیشگی به عملکرد برخی فرمانداران و استانداران را کنار بگذاریم، خواهیم دید که او انتخاباتی را برگزار کرد که رقبای نامزد پیروز نتوانستند مستندی دال بر خدشه دار بودن نتیجه آرا ارائه دهند.

تامین امنیت مرزها در روزگاری که تروریسم تمامی دول همسایه را به خود مشغول کرده نیز از دستاوردهای بزرگ و مشترک رحمانی فضلی و علوی است.

تلگرام، وسلام!

اگرچه اظهارات این روزهای محمود واعظی در کسوت عضو حزب اعتدال و توسعه بیش از چهارسال گذشته او در کسوت وزیر ارتباطات است و اقداماتش در چیدمان کابینه زیر ذره بین رسانه‎هاست؛ اما او نیز همچون حجتی در سکوت و بدون جار و جنجال توانست زیرساخت‎های توسعه ارتباطی کشور را تا آنجا رشد دهد که به جای اینترنت دایال آپ، امروزه هر تلفن همراهی به راحتی به اینترنت 3G  و 4G وصل شود. شبکه‎های ارتباطی آنچنان در چهارسال گذشته توسعه یافت که حتی منتقدان روحانی در این سال‎ها نیز بیشترین بهره را از ایجاد فضای آزاد در عرصه مجازی در ایام انتخاباتی بردند. انتشار سریع اخبار و اطلاعات در قالب اپلیکشن‎هایی چون تلگرام و شبکه‎هایی همچون توییتر، عصری نو، پیش روی فعالان سیاسی و رسانه‎ای قرار داد که باورش در یک دهه گذشته دور از ذهن بود. واعظی این مهم را با کمترین تنشی میان قوا و حتی مخالفت علما و مراجع پیش برد و قفل ارتباطات دوربرد را گشود.

کار و کار و کار

تکلیف دولت برای ایجاد 950 هزار شغل بر اساس برنامه ششم توسعه، خروجی تلاش‎هایی است که علی ربیعی در چهارسال گذشته در وزارت کار، رفاه و تامین اجتماعی در قالب طرح اشتغال فراگیر در دستور کار خود داشت. طرحی که در ستاد فرماندهی اقتصاد مقاومتی به تصویب رسید، کلیاتش در هیات دولت تصویب شد و شورای عالی اشتغال تحت عنوان طرح "حرکت" در راستای طرح برنامه ششم، مکانیسم تقسیم کار بین دستگاهی و الزامات حصول نرخ بیکاری تک رقمی در پایان سال ۹۶ به منظور اجرا در کل کشور و با تمرکز بر بنگاههای خرد و کوچک و دارای مزیت در استانها و شهرستانها در سه لایه کلان، میانی و خرد  بررسی و کلیات آن به تصویب رسیده بود.

طرح اشتغال فراگیر در مجموعه‎های طرح کاج (کارانه اشتغال جوانان) طرح تکاپو (توسعه کسب و کار و اشتغال پایدار) و طرح مهارت آموزی در محیط واقعی کسب و کار که از دولت یازدهم کلید خورده در دولت دوازدهم نیز ادامه می‎یابد تا قفل بیکاری را بگشاید.

البته آنچه ربیعی را مردکلیدار دولت در این عرصه کرده تنها تدوین و اجرای طرح اشتغال نیست بلکه تلاش‎های او برای نزدیکی جامعه کارگری با طبقه کارفرمایان نیز ماندگار است. مردی که پس از انفجار معدن ذغال سنگ یورت، دوشادوش کارگران برای بازگشایی معدن وارد میدان شد و همه گلایه‏‎ها و اعتراضات را به جان خرید.

مردی از کرانه اقتصاد تا بیکرانه دیپلماسی

محمد نهاوندیان که محاسنش در دولت یازدهم سفید شد، تعریف جدیدی از مسئول دفتری و "لابی منی" در عرصه روابط میان قوا ارائه داد. او یک روز پیام آور روحانی برای دفاتر مراجع عظام تقلید در قم بود و روزی امین رئیس جمهور در پیگیری مذاکرات دیپلماتیک اقتصادی. اگرچه برخی مخالفان دولت، او را "مشایی" می‎خواندند ولی نهاوندیان نشان داد که نه تنها سرمنشاء انحراف از آرمان‎ها و ارزش‎های نظام نیست که معتمد مسئولان عالی رتبه نظام نیز هست. مردی که شاید اگر یک سروگردن از برخی اعضای تیم اقتصادی دولت بالاتر نبود، دست کم دوشادوش آنها تجربه فعالیت اقتصادی داشت و قفل ارتباط دولت با بخش خصوصی را به گونه‎ای گشود که نتوان به خصوصی سازی در این دولت انگ «خصولتی» زد.

منبع: خبرآنلاین