مراقب "سید جیکاک" های مداح باشیم

دیده بان ایران- سعید سیف: دیر زمانی است که کمتر کسی پای وعظ و صحبت واعظان و روحانیون می نشیند و به تعبیری درست تر اکنون دین اسلام و مذهب تشیع  از زبان روحانیت روشنفکران دینی کمتر شنیده نمی شود؛ بسیاری از بر این باورند دورانی که عامه مردم روحانیت را مرجع نگرش خود به قرار داده بودند کمرنگ شده و روشنفکران دینی نیز که محل رجوع قشر تحصیلکرده بود به گوشه ای خزیده اند یا بهتر بگوییم نشانی از آنها نیست.

اکنون پیشوای مذهبی بخش اعظمی از جامعه  "مداح " را محل رجوع قرار داده و محل تجمع آنها جایی است که "مداحا"ن می پسندند. کسانی که دین را پشت بلندگوها فریاد می زنند و جماعتی "شیفته" و "شیدا" بر سینه می زنند سخنان سیاسی و مذهبی آنها را حق می پندارند. بی پرده و بی تعارف باید گفت امروز مذهبی دین اسلام و مذهب تشیع به مداحی و قرائت سطحی از "دین" خلاصه شده است.

چند سالی است جلسات مذهبی به مداحی اشعار موزون و نا موزون و شیدایی و از خود بی خود شدن خلاصه شده است. جوانانی که محصول این جلسات هستند مرجع تفکر خود را نه در میان روشنفکران دینی و نه در میان مراجع انتخاب می کنند آنها از مداح خود "کرامات" می جویند. دست و پای "مداح" را می بوسند در حالی که این افراد تحصیلات آکادمیک دارند و نه درکی از دین در حوزه تشییع؛ آنها با استفاده از احساسات مردم بر آنها حکمرانی می کنند

چهره های بدون پیشینه ای که اکنون مریدان فراوان دارند. دین را به رای خود تفسیر کرده  و در بسیاری از اوقات سیاست و جناح مورد وثوق خود را در مداحی ائمه تبلیغ می کنند. 

شواهد چند سال اخیر ما را به این نتیجه می رساند دینی که برخی از این مداحان در میان شیدایی هوادارانشان ارائه می دهند نقاب فرقه های دروایش را بر چهره دارد. از پا بوسی و دست بوسی فراوان مریدان این دروایش خود خوانده که بگذریم؛ این مراجع جدید و البته کم سواد جامعه امروز ایران چند سالی است قرائت خود از اسلام را قرائت برتر قرار داده اند و هر کس با آنها مخالفت کند یا انگ بی دینی به او می زنند یا رنگ سیاسی بر چهره اش می پاشند.

چنانکه شیخ حسین انصاریان از واعظان مشهور با انتقاد از پیشی‌گرفتن جایگاه مداحان نسبت به وعاظ درس‌دیده حوزه، گفت: این آسیب سنگینی است که وقتی یک واعظ درس‌دیده و حوزه‌دیده برای سخنرانی در محفلی در تهران دعوت می‌شود، مردم بیرون از مراسم موج می‌زنند تا این واعظ هرچه زودتر برود و به جای او مداح بیاید"

انصاریان با طرح این پرسش که چرا دین ما مداح‌محور شده است؟ افزود: م"داحی خوب است، اما چه‌مقدار؟ مداح چقدر می‌تواند مردم را با قرآن آشنا کند؟ جایگاه مداحی در کشور نباید این‌گونه باشد که فضا، یک عالم درس‌خوانده را دفن کند و شعر را جای آن بگذارد."

جایگاه مداحان با آمدن دولت احمدی‌نژاد به‌ویژه در فضای سیاسی، ناگهان ارتقایی ویژه یافت تا جایی که دولت نخست او را به دولت مداحان معروف شد. بدین ترتیب مداحان یکه تاز عرصه سیاست و دین شده اند  افراد ناشناخته ای که سبب ارادت به جریان خاصی معروف شدند و مرجع بخشی از جامعه شدند اینها امروز قدرتمندان عرصه سیاست و دین هستند کسانی نه پشتوانه سیاسی دارند و حتی در دین معلوم نیست مرام مسلک شان چیست و از کجا خط می گیرند!

خبر بازداشت دو مداح معروف و شناخته شده به جرم جاسوسی برای یک کشور بیگانه از زبان جعفر زاده ایمن آبادی نماینده مردم رشت یک حکایت قدیمی را زنده می کند؛ حکایت "سید جیکاک" از همان حکایت هاست که شاید افراد گمان می برند تنها مربوط به دوره خاصی از تاریخ باشد. با کمی مطالعه در تاریخ پی خواهیم برد قبای جذاب پیشوایی جامعه طمع بسیاری فریبکاران دینی و جاسوسان برانگیخته و هنوز جذاب است.

نام «جیکاک» برای مردم مناطق نفت خیز جنوب و خصوصاً مردم مسجدسلیمان و عشایر بختیاری نامی کاملاً آشناست. نامی که به نماد شیادی، نیرنگ بازی و حیله‌گری آن هم از نوع خطرناک آن یعنی  استفاده از دین بدل شده است، با گذشت قریب به ۶۰ سال مردم این مناطق به کسانی که به نیرنگ، مکر و حیله و البته سیاستمداری از نوع خاص کلمه مشهورند لقب جیکاک می دهند!

«میجر جیکاک» مامور سازمان اطلاعاتی «اینتلیجنس سرویس» انگلیس بود که سال‌ها در مناطق جنوبی کشور به جاسوسی و اجرای برنامه‌های دولت متبوعش اقدام نمود. نقل می کنند، جیکاک به مدت هفت سال برای شخصی از طایفه «موری» به عنوان شخصی کر و لال چوپانی کرد و در این فرصت توانست با گویش، فرهنگ، باورها و اعتقادات بختیاری ها کاملاً آشنا گردد. جیکاک بعد از آن نیز اغلب اوقات خود را در میان عشایر بختیاری می گذراند و با توجه به استعداد خارق العاده خود در یادگیری زبان در مدت بسیار کوتاهی توانست زبان فارسی و از آن مهم تر گویش بختیاری را همچون زبان مادری خود یاد بگیرد. به حدی که تشخیص او از غیر بختیاری ها بسیار مشکل بود

با خاتمه جنگ جهانی دوم جیکاک به استخدام شرکت نفت ایران و انگلیس درآمد. می گویند حکومت واقعی مناطق نفت خیز در دست او بود. در سال ۱۳۲۹ شمسی که موضوع ملی شدن نفت مطرح گردید، جیکاک برای جلوگیری از ملی شدن صنعت نفت تمام تلاش خود را بکار برد تا بتواند مانع شود

بسیاری با تاثیر پذیری از القائات جیکاک و ایادی آن، گروههای را  تشکیل دادند که در راس آن یک سردسته (سرطلوعی) قرار داشت. این افراد ضمن کناره گیری از فعالیتهای دنیوی و امور روزمره، در کوی و برزن و روستاها گشت وگذار کرده و شعار می داند « هرکی مهر علی در دلسه ، نفت ملی سی چنسه » ( کسی که مهر حضرت علی در دلش جای دارد، به نفت ملی نیاز ندارد) .

ظهور و بروز گسترده مداحان که هیچ پیشینه مشخصی ندارند و درسیاست هم دخالت مشخص دارند خطر نفوذ را به همه یادآور می شود. لازم است علمای دین، فعالان سیاسی، کارگزاران حکومتی بیش از پیش مراقب نفوذ از طریق مداحان(که اکنون یکی از اقشار مورد وثوق جامعه شده اند) باشند. بنا به قول نمایندگان محترم مجلس افرادی در لباس دین به جاسوسی برای دول بیگانه نپردازند.