تلاش زیرپوستی اصولگراها برای سیاستمدار کردن رئیسی

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی دیده بان ایران؛ نامش همان روزهایی که اصولگرایان با فانوس به دنبال گزینه برای رقابت با روحانی می گشتند بر سر زبان ها افتاد، شاگردان آیت الله مصباح دوره اش کرده بودند تا بنا به گفته خودشان او را نامزد اصلح انتخابات ریاست جمهوری کنند حتی اصلح تر از چهره ای چون سعید جلیلی.

کم کم نام ابراهیم رئیسی بیش از گذشته بر سر زبان ها افتاد، اگر تا دیروز در قامت یه قاضی و دادستان و حتی تولیت آستان قدس نامش مطرح بود همان روزها به لطف تلاش های پایداری ها ورودی یکباره به عرصه سیاست داشت. می گفتند در مقابل اصرارها برای کاندیدا شدن پاسخی جز «نه» نمی گوید اما هرچه به انتخابات نزدیک تر می شد زمزمه های جسته و گریخته از نرم شدن آقای قاضی برای کاندیدا شدن خبر می دادند، خاصه آن زمان که جمنایی ها بدون نظرخواهی از او نامش را در لیست خود قرار دادند و حتی در رای گیری هم جایگاه اول را به دست آورد تا احتمال حضورش در انتخابات پررنگ شد، یک خوش آمدگویی از جنس جمنا برای ورود ابراهیم رئیسی به عرصه انتخابات.

موعد ثبت نام ها که رسید بالاخره ابراهیم رئیسی تن به حضور در ساختمان فاطمی داد، آمده بود تا در قامت کاندیدای اول جمنا نامش را در دفتر ثبت نام وزارت کشور ثبت کند گرچه همان ابتدا پالس آشکاری به اصولگرایان داد، گفت مستقل آمده و نماینده جریان و تشکلی نیست، او همان ابتدا به اصولگرایان گفت که قرار نیست با چارچوب آنها جلو برود. شاید او به خوبی فهمیده بود دست اصولگرایان در وانفسای انتخابات ریاست جمهوری آنقدر خالی است که مجبورند گرد او جمع شوند.

قرار گرفتن پایداری ها پشت سر او و نگاه مثبت سنتی ها به ابراهیم رئیسی که عضوی از تشکل مهم جامعه روحانیت هم بود دست برتر را در مقابل قالیباف دیگر رقیب قدر اصولگراها داده بود، آنقدر که قالیباف آشکارا از بودن رئیسی در کنار خود احساس خطر کند، همین هم بود که بعد از اولین مناظره انتخاباتی و ورود تند و طوفانی قالیباف در مناظره ها تحلیل ها بیش از آنکه به سمت دو گانه روحانی - قالیباف برود به سمت دوگانه رئیسی - قالیباف رفت. می گفتند قالیباف آمده تا رئیسی را به حاشیه براند، آمده تا خود را کاندیدای اول اصولگراها کند. روش طوفانی قالیباف اما نه تنها نظر مثبت اصولگراها را جلب نکرد که حتی برخی را منتقد او کرد، آنها از نجابت رئیسی در مناظره ها می گفتند و مشی درست او در مقایسه با مشی مناظره ای قالیباف.

در رقابت دوگانه رئیسی - قالیباف در نهایت این رئیسی بود که نظر اکثریت اصولگرایان را جلب کرد و نامش به عنوان نامزد نهایی اصولگرایان ثبت شد، آنهم در شرایطی که نظرسنجی ها می گفت شانس قالیباف برای رای آوری در مقابل روحانی بیشتر است، همان نظرسنجی ها هم تاکید داشت کناره گیری قالیباف بیش از آنکه به نفع رئیسی باشد به نفع روحانی است. اصولگرایان اما عزم شان را برای کنار زدن قالیباف و قرار گرفتن پشت سر رئیسی جزم کرده بودند. تصمیمی که باز هم برای آنها پیروزی به دنبال نداشت و رئیسی آن رئیس جمهوری نشد که اصولگرایان رویایش را داشتند.

پازل ناکامی اصولگرایان اینبار هم شیخ را راهی ساختمان سفید پاستور کرد و حال پاستور باز هم منتظر حسن روحانی است نه یک رئیس جمهور اصولگرا.

اصولگرایان اما شاید آنقدر از این ناکامی شوک زده نشده اند که انتخابات مجلس یا شورای شهر آنها را شوک زده کرد، پیش بینی رای نیاوردن کاندیدایشان مقابل روحانی آنقدر غریب و دور از ذهن نبود. آنها می دانستند در خوشبیانه ترین حالت شاید ریاست جمهوری 1400 به آنها برسد نه پاستور 96. شاید از همین رو بود که تلاش زیرپوستی برای زنده نگه داشتن نام ابراهیم رئیسی را دنبال می کنند خاصه آن طیف از اصولگرایانی که احساس قرابت بیشتری با رئیسی دارند اصولگرایانی از جنس پایداری.

رئیسی هم اما گویا مهر و علاقه سیاستمدار بودن به دلش نشسته است، او این روزها فقط تولیت آستان قدس رضوی نیست، این روزها دفتر او در مشهد شلوغ و پرهیاهو است، یکی خارج نشده دیگری وارد می شود، گروهی دیدارشان تمام نشده وقت ملاقات با گروهی دیگر تنظیم می شود. رئیسی در متن رسانه هاست یک روز فرمان آتش به اختیار به روحانیون می دهد و روز دیگر از سیاست های دفاعی و دیپلماسی کشور می گوید. او به مثابه حال و هوای انتخابات ریاست جمهوری دیگر خود را یک سخنور سیاسی می بیند و در هر جمعی برای مخاطبشان از سیاست می گوید. شاید از همین روست که برخی پیش بینی می کنند رئیسی باز هم به میدان ریاست جمهوری بیاید، می گویند شکست اول هوس پاستور را در او خاموش نکرده است. رئیسی آمده که بماند. شاید او یک پای رقابت های انتخابات ریاست جمهوری سال 1400 باشد.

نامه نیوز