عمار حکیم: برادران ما در عربستان بهتر است بر سر میز گفت‌وگو با ایران بنشینند
رئیس ائتلاف ملی عراق با بیان این‌که تهران و ریاض برای حل اختلافات خود باید بر سر میز مذاکره بنشینند،گفت: عراق می‌تواند در نزدیک ساختن دیدگاه‌های ایران و عربستان نقش مثبت ایفا کند.
دیده بان ایران: سید عمار حکیم، رئیس ائتلاف ملی عراق توسعه روابط منطقه‌ای و بین‌المللی عراق را از برنامه‌های دولت این کشور در دوران پسا داعش خواند و گفت: ایجاد اطمینان در کشورهای منطقه برای کاستن نگرانی‌ها از برنامه ملی در عراق است که به نوبه خود در کاستن فشارها بر عراق و عدم بازگشت دوباره داعش و تعرض به مردم عراق و امنیت این کشور سهم بسزایی دارد.
وی در گفت‌وگو با خبرگزاری صداوسیما در خصوص اختلافات کشورهای منطقه درباره سوریه و تروریسم اظهار کرد: عراق طرحی را به نشست مشترک پنج کشور بزرگ منطقه یعنی ایران، عربستان، ترکیه، مصر و عراق ارائه کرد، زیرا ما معتقدیم که اختلافات میان کشورهای منطقه عامل و بهانه‌ای برای حضور نیروهای خارجی در منطقه خواهد شد.
حکیم در ادامه در خصوص تبلیغات بی‌اساس هلال شیعی در منطقه گفت: ما می‌گوییم ایران هراسی و شیعه هراسی و برانگیختن ترس در مورد کشورهایی مشخص به حل مشکلات کمکی نمی‌کند، این کشورها در منطقه حضور دارند و دارای نفوذ و حضور هستند، برادران ما در عربستان بهتر است بر سر میز گفت‌وگو بنشینند، ما می‌دانیم که جمهوری اسلامی ایران طرحی را برای آغاز گفت‌وگوها پیشنهاد داده است و از امیر کویت خواسته که در این چارچوب ایفای نقش کند. از سوی دیگر عراق نیز می‌تواند در نزدیک ساختن دیدگاه‌های ایران و عربستان نقش مثبت ایفا کند. باید با یکدیگر گفت‌وگو کنیم. این کشورها باید با هم سر میز مذاکره بنشینند و نگرانی‌های یکدیگر را رفع کنند. در غیر این صورت همه متضرر خواهند شد .
رئیس ائتلاف ملی عراق افزود: بسیاری از پرونده‌ها و اختلاف‌نظرها در بسیاری از عرصه‌های منطقه‌ای، مشکلات و اختلافات داخلی را در منطقه ایجاد کرده است. دیگران نیز از ورای مرزهای منطقه از این فضای اختلافی استفاده می‌کنند و روی این اختلافات حساب باز می‌کنند، در آتش آن می‌دمند و تلاش می‌کنند اختلافات داخلی بین این کشورها را عمیق‌تر کنند تا مناقع خودشان تأمین شود. منطق استکباری همیشه بر این قاعده استوار است که اختلافاتی را در بین کشورهای مختلف ایجاد کند تا تسلط و سیطره و نفوذ خود را در این کشورها افزایش دهد. بنا بر این نباید تلاش‌های فرامنطقه‌ای را مثبت ارزیابی کنیم و کشورهای منطقه باید خودشان با هم بنیشنند و گفت‌وگو کنند و به دیدگاه مشترکی برسند که منافع آنها را تأمین کند و نگرانی‌های موجود میان آنها را از بین ببرد.
