دولت پزشکیان قادر به اصلاح قانون عفاف و حجاب است؟ /نژاد بهرام: پاسخ این همه گشاده‌دستی رییس‌جمهور این است؟
زهرا نژاد بهرام فعال سیاسی اصلاح‌طلب گفت: دوستانی که در مجلس سر ناسازگاری با دولت گذاشته‌اند باید با خودشان دو دوتا چهارتا کنند و بیندیشند که کدام دولت به این صورت بخشی از ظرفیت هیات دولت را در اختیار آنها قرار داده است؟
به گزارش سایت دیده بان ایران ؛
زهرا نژادبهرام فعال سیاسی اصلاح‌طلبدرباره اظهارات معاون ارتباطات و اطلاع‌رسانی دفتر رئیس‌جمهور که اعلام کرده است دولت برای اصلاح قانون عفاف و حجاب اقدام خواهد کرد، گفت: رییس‌جمهور رای خود را از مردم گرفته است و بنابراین آنچه که برای او اولویت دارد این است که بتواند تعهدات خود و باورش نسبت به حقوق مردم را اجرایی کند و در این موضوع شکی نیست. اما رییس‌جمهور برای اینکه در کنار مردم قرار بگیرد باید راهکاری برای حل مشکلات مردم پیدا کند.
به گزارش ایلنا، وی ادامه داد: من فکر می‌کنم رییس‌جمهور ظرفیت‌های حقوقی زیادی دارد که می‌تواند از این ظرفیت‌های حقوقی استفاده کند همچنین دولت حقوقدانان بسیار برجسته‌ای دارد، هم حقوقدانان قانون اساسی و هم حقوقدانانی که در عرصه‌های عمومی فعالیت می‌کنند ظرفیت‌های زیادی را می‌توانند برای ایشان ایجاد کنند تا بتوانند با استفاده از این ظرفیت‌ها مسائل را با نهادهای مختلف برطرف کند.
این فعال سیاسی اصلاح‌طلب تصریح کرد: این قابلیت نیز در متون حقوقی ما وجود دارد ما یک سری اصول حقوقی داریم که در واقع اصول پایه است و رییس‌جمهور می‌تواند از ظرفیت‌های اصول پایه استفاده کند. ما همه چیز را نباید در قالب سیاسی در بیاوریم ما مشابه این اتفاقات را در حقوق بین‌الملل زیاد تجربه کرده‌ایم به طور مثال دولت‌های مختلفی از ما شکایت کرده‌اند یا ما از آنها شکایت کرده‌ایم اما توانسته‌ایم با توانمندی حقوقدانان‌مان و ابزارهای حقوقی این ظرفیت را برای کشور ایجاد کنیم که در بسیاری از پرونده‌ها برنده شویم یعنی این ظرفیت‌های حقوقی وجود داشته و از کارکشتگی حقوقدانان استفاده شده است. لذا فکر می‌کنم امروز حقوقدانان باید به کمک آقای رییس‌جمهور بیایند و راهکارهای پیشنهادی‌شان را برای حل این مشکل بیان کنند.
وظیفه رئیس‌جمهور ساختن راه است نه تسلیم در برابر مسدود کردن راه
نژادبهرام خاطرنشان کرد: رییس جمهور وظیفه‌اش این است که بتواند راه پیدا کند و راه بسازد، نه اینکه در برابر مسدود کردن راه تسلیم شود و یا بخواهد فرصت‌های تعامل را با شکست روبرو کند. رییس‌جمهور کارش ساختن راه است اصلا وظیفه رییس‌جمهور همین است تفاوت ما با رییس‌جمهور در همین موارد است. رییس‌جمهوری که توانسته بخشی از آرای عمومی را به سمت خود جلب کند، این ظرفیت را نیز دارد که از این امکانات استفاده کند. من مطمئنم که راه‌های حقوقی قابل دسترس وجود دارد و شاید ما قبلا چنین مواردی را تجربه نکرده باشیم اما این راه‌ها وجود دارد و رییس جمهور و تیم‌شان و سایر حقوقدانان می‌توانند این راه را پیدا کنند. در واقع این قدرت را قانون گذار در قانون اساسی به رییس جمهور داده است.
شاید رئیس مجلس انتظار داشته تمامی دولت در اختیار آنها باشد
وی در بخش دیگری از صحبت‌هایش با طرح این پرسش که چه شد مجلس بعد از گذشت ۱۰۵ روز از شروع دولت به یکباره مفاهیم وفاق را از بین برد، گفت: چیزی که رییس‌جمهور به دنبال آن بود، این بود که بتواند با یک همگرایی مشترک بین همه جناح‌های سیاسی حل مسئله کند. چه اتفاقی افتاده که مجلس از آن سمت حرکت کرده و سرناسازگاری و سرعدم وفاق دارد؟ من فکر می‌کنم توجه به این مسئله مهم‌تر است، چراکه به نظر می‌رسد تلاشی که رییس‌جمهور برای ایجاد وفاق انجام داد در کوتاه‌مدت پاسخ داد و نتوانست در بلند مدت مسیر ۴ ساله دولت را هموار کند. با توجه به اینکه مشکلات زیادی در کشور وجود دارد و مسائل جدی و موضوعات سیاست خارجی و منطقه‌ای وجود دارد چرا یکباره نمایندگان مجلس ساز ناکوک با دولت می‌زنند و چرا تمایلی به حل مسائل کشور ندارند؟ به رغم اینکه رییس‌جمهور ظرفیت‌های زیادی را از دولت و استانداران در اختیار آنها قرار داده است چرا به یکباره رئیس مجلس ساز ناکوک با دولت می‌زند؟ شاید انتظار داشتند که تمامی دولت در اختیار آنها باشد، به نظرم در چنین حالتی انتصاب‌های رییس‌جمهور از میان جریان‌های همسو با آنها کار عبثی بود.
پاسخ این همه گشاده‌دستی رییس‌جمهور این است؟
این فعال سیاسی اصلاح‌طلب خاطرنشان کرد: دوستانی که سر ناسازگاری گذاشته‌اند باید با خودشان دو دوتا چهارتا کنند و بیندیشند که کدام دولت به این صورت بخشی از ظرفیت هیات دولت را در اختیار آنها قرار داده است؟ آیا پاسخ این همه گشاده‌دستی رییس‌جمهور این است؟ شاید انتظار داشتند که همه سازمان‌ها و استانداران و معاونان‌شان از جناح رقیب باشد! اگر قرار بود چنین وضعیتی باشد، چرا اصلا انتخابات برگزار شد؟ به نظر می‌رسد هر چقدر رییس‌جمهور تمایل به وفاق و حل مسئله دارد و تلاش می‌کند که مسائل کشور را مرتفع کند، جناح‌های سیاسی رقیب این مسئله را جدی نمی‌گیرند. هر چقدر رییس‌جمهور از در تعامل و دوستی وارد می‌شود انتظارات آنها بالاتر می‌رود و این در ادبیات و گفت‌وگوی آنها هم مشخص است.
در میان مشکلاتی مثل ناترازی و فشارهای منطقه‌ای مسائل کشور به عفاف و حجاب و فرزندان آقای ظریف تقلیل پیدا کرده است؟
نژادبهرام گفت: در چنین شرایطی‌عدم شرکت بیش از ۵۱ درصد مردم در انتخابات و اثر آن روی کشور و مسائل مبتلابه جدی که گریبان‌گیر اقتصاد کشور است، موضوع ناترازی‌ها و مسائل مهم منطقه‌ای که در حال حاضر وجود دارد، به کنار گذاشته می‌شود و باید به دعواهای داخلی بپردازیم و نتیجه این اتفاق هم این است که هیچ کدام از این مسائل حل نمی‌شود و شکاف‌ها بیشتر می‌شود و فشارها بیشتر می‌شود و ما همچنان به دنبال سهم‌گیری هستیم درحالی که این سهم‌گیری به نفع کشور نیست. دوستان رقیب آقای رییس‌جمهور اگر کشور را دوست دارند و منافع ملی برای‌شان اولویت دارد و دغدغه مردم، اسلام و ایران را دارند، یکبار دیگر بیندیشند چراکه این روش، روش مناسبی برای حل مسئله نیست.
وی ادامه داد: اینکه بخواهند زیاده‌خواهی کنند به نفع کشور نیست و طبیعتا رای دهندگان به آقای رییس‌جمهور هم پذیرای این همه واگذاری نخواهند بود. اما در کنار همه این مسائل فراموش نکنیم که الان در چه شرایطی هستیم. به واقع دوستان ما در مجلس نمی‌دانند که طرح چنین صحبت‌هایی به جز اینکه هزینه‌زا است، اتفاق دیگری را برای کشور تولید نمی‌کند.
الان مسئله اصلی کشور ما موضوعات ناترازی، فروش نفت، فشار منطقه‌ای است که از طرف اسرائیل وارد می‌شود و یا اتفاقاتی که در سوریه رخ داده و یا جنایات اسرائیل در غزه و لبنان که البته در لبنان فعلا به آتش‌بس ختم شده است اما می‌بینیم فعلا مسائل کشور همین موضوعات است یا اینکه که چرا فرزندان آقای ظریف تابعیت کشور دیگری را دارند. آیا مسئله کشور تا به این اندازه تقلیل پیدا کرده است؟
هر جای این کشتی سوراخ شود، همه با هم غرق می‌شویم
این فعال سیاسی خاطرنشان کرد: اگر آقای رییس‌جمهور صلاح ندیده قانون مصوب عفاف و حجاب را به دلایل متعددی با هماهنگی مسئولان و بخش‌های مرتبط با آن ابلاغ کند در واقع برای این نیست که توانایی یا قدرت تشخیص نداشته‌اند، در واقع رییس‌جمهور صلاح کشور را سنجیده است. این مواردی است که باید به آن توجه شود ما همه اهل یک کشتی هستیم هر جای این کشتی سوراخ شود، همه با هم غرق می‌شویم. الان شروع کردند به سوراخ کردن کشتی اگرچه چسبندگی این سوراخ از طرف مردم انجام می‌شود چراکه مردم کشورشان را دوست دارند اما افراد در ظرفیت‌های سیاسی باید خودشان را بازخوانی کنند و تعهدات‌شان را به کشور و مردم نشان دهند.
