عباس عبدی خطاب به احمدتوکلی:فریبکاری را می بینید و سکوت می کنید؟/املاک نجومی قالیباف را بیخیال شدید؟

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی دیده بان ایران؛ روزنامه اعتماد در یادداشتی به قلم عباس عبدی نوشت: آقای دکتر احمد توکلی در هفته گذشته متنی را خطاب به آقای روحانی نوشته و منتشر کردند و در این متن نسبت به اظهارات آقای روحانی در ارومیه و همدان و کرمانشاه اعتراض؛ و با ذکر بخشی از سخنان آقای روحانی آن را نقد کردند و بیان این مطالب را مصداق تیغ کشیدن به روی نظام جمهوری اسلامی ایران در هیات یک اپوزیسیون دانستند.

اگر کسی جز آقای توکلی از اردوگاه اصولگرایان چنین مطلبی را می‌نوشت و منتشر می‌کرد مساله‌ای نبود و آن را در کنار انواع و اقسام نوشته‌های جناحی دسته‌بندی می‌کردیم و باید با کرامت از کنار آن عبور می‌شد. ولی از آنجا که آقای توکلی در مواردی نشان داده‌اند که فراتر از تعلقات جناحی فکر کرده و عمل می‌کنند بنابراین انتظار می‌رفت که این نوشته نیز در پرتو همین پیش‌فرض خوانده و شنیده شود که در این صورت تاثیر بسزایی داشت؛ پیش‌فرضی که در این زمینه خود را نشان نداده است.
... معتقدم که آقای روحانی به نحوی واکنشی رفتار کردند و گمان می‌کنم در ادامه شاهد این موارد نخواهیم بود. ولی پرسشی که از آقای توکلی می‌توان طرح کرد این است که به قول معروف آیا بهتر نیست که ما یک سوزن به خود بزنیم و یک جوالدوز به دیگران؟ آیا آقای توکلی هیچ کوششی کردند که برنامه‌های سازماندهی شده علیه شخص دوم کشور را که نامزد ریاست‌جمهوری هم هستند در گلستان و سپس فرودگاه ارومیه و همدان نقد کنند؟ به‌طور قطع کسی باور نخواهد کرد که چنین اقداماتی خودبه‌خودی و بدون حمایت‌ها و سازماندهی ویژه انجام شود. آیا جناب آقای توکلی حتی یک نیشگون آرام از برنامه‌ریزان این اقدامات گرفتند؟ حداقل می‌توانستند به آقای روحانی متذکر شوند که ما انتظار نداشتیم که شما از این رفتارها عصبانی شوید و در ضمن آن رفتارها را نیز محکوم می‌کردند.
شاید گفته شود که ایشان از این رفتارها مطلع نبوده‌اند، ایرادی ندارد می‌پذیریم. ولی آقای توکلی به عنوان کسی که دانش‌آموخته اقتصاد است، چرا در برابر نظرات وهن‌آمیزی که از سوی نامزدهای اصولگرا در امور اقتصادی بیان می‌شود سکوت می‌کنند؟ از آقای توکلی چون انسان متشرعی هستند، می‌توان پرسید که آیا برخی از وعده‌های آقایان مصداق عنوان تدلیس نیست؟ تدلیس به معنای فریب دادن و پنهان کردن واقعیت مورد معامله است. اگر کسب رای را نوعی معامله بدانیم که نامزد ریاست‌جمهوری برنامه می‌دهد و مردم با رای خود آن را می‌خرند، در این صورت از نظر آقای توکلی گفتن اینکه اقتصاد را در طول ٤ سال 2.5 برابر می‌کنم، مصداق چیست؟ اگر کسی مدعی شود که با وضع اقتصاد ایران و افرادی که در ستاد او هستند سالانه 1.5 میلیون شغل و در طول ٤ سال ٦ میلیون شغل ایجاد می‌کند، مصداق چیست؟ اگر کسانی مدعی شوند که یارانه‌ها را سه برابر و به هر بیکار ماهانه ٢٥٠ هزار تومان پرداخت می‌کنند، مصداق کدام عنوان شرعی معاملات است؟ شما به عنوان دانش‌آموخته اقتصاد، زکات دانش خود را کی به جامعه خواهید داد؟ آیا سکوت در برابر این اظهارات و وعده‌های عجیب و غریب از جانب شما رواست؟ مهم این است که چنین نقدهایی از اردوگاه اصولگرایان انجام شود و الا چند سال دیگر دوباره گفتن اینکه اشتباه کردیم، گرهی را از کار فروبسته مردم باز نمی‌کند، همچنان که اصولگرایان امروز هرچه هم درباره احمدی‌نژاد بگویند و از او تبری بجویند، جبران خسارات بزرگی را که در دوره او به اقتصاد کشور و از آن مهم‌تر به روح و روان جامعه وارد شد نمی‌کند.
جناب آقای توکلی شما در قضیه واگذاری املاک نجومی نشان دادید که برخلاف سکوت سایر اصولگرایان دارای اصول و انصاف هستید. در نقد قضیه حقوق‌های نجومی اصلاح‌طلبان کم و کسری نگذاشتند ولی در موضوع املاک شهرداری در آن سو فقط جنابعالی لب به سخن گشودید و شما خوب می‌دانید که واگذاری این املاک به جز با دستور شهردار در اختیار هیچ‌کس دیگری نیست. او در مناظره گفت که آنها را به رفتگران! واگذار کرده است. از شما انتظار می‌رود که از موضع عدالت‌خواهی و شفافیت اسامی این رفتگران عزیز را افشا فرمایید تا میان نقدتان به آقای روحانی و قالیباف موازنه‌ای حداقلی برقرار شود.