مروری بر روزنامه های شنبه شانزدهم اردیبهشت
روزنامه های امروز، مناظره دیروز شش نامزد ریاست جمهوری در صدا وسیما را تحلیل و بررسی نموده اند. روزنامه های اصلاح طلب و موافق دولت، این مناظره را بازگشت روحانی قلمداد کرده اند؛ اما مخالفان دولت این مناظره را نشانی از مشت خالی دولت در ارائه برنامه دانسته اند.
به گزارش پایگاه خبری تحلیلی دیده بان ایران، روزنامه های امروز، مناظرات تلویزیونی را در کانون توجه قرار داده اند.
روزنامه کیهان در گزارشی با تیتر «مناظره دوم نامزدها مشت دولت را باز کرد» با اشاره به اینکه مناظره دوم نامزدهای انتخاباتی بیش از مناظره نخست روشن کرد که دست دولت چقدر خالی است و استفاده از ترفندهای نخنمایی چون ترساندن مردم از خطری موهوم نیز چاره این دستهای خالی نخواهد بود، نوشت: «دیروز دومین دور مناظرهها صحنهای دیگر از آشکار شدن خالی بودن کارنامه دولت یازدهم بود. جهانگیری که برای هر سوال در زنگ حساب، انشایی مهیا کرده بود، به سرحالی دور اول مناظره نبود. به طوری که عدهای معتقدند از ستاد روحانی به او ابلاغ شده کمرنگتر ظاهر شود تا جا برای عرض اندام روحانی مهیاتر باشد. تاکتیکی که برای اردوگاه اعتدال- اصلاحات جواب نداد و روحانی نیز چیزی برای عرضه نداشت. کل حرفهای روحانی در خرج کردن از چند چهره موسیقی و سینما خلاصه میشد و ترساندن مردم از خطری موهوم که اگر ما نباشیم زندگیتان کن فیکون خواهد شد و راهی جز رای دادن به ما ندارید! مسئلهای که رئیسی نیز در سخنان خود اشارهای به آن کرد. کار در پایان به جایی رسید که روحانی رو به دوربین پرسید یعنی دولت هیچ کار خوبی نداشته است؟ و بلافاصله در شبکههای اجتماعی جواب گرفت که مگر شما درباره دو دولت گذشته کاری جز سیاهنمایی کردهاید که اینک توقع دارید رقبایتان از کارهای به اصطلاح خوبتان بگویند؟! به اعتقاد تحلیلگران مناظره سیاسی و فرهنگی نقطه امید و اتکای روحانی و جهانگیری بود که آنها نشان دادند در این عرصه نیز چیزی در چنته ندارند. سخنان دقیق و به موقع میرسلیم در مناظره دیروز پدیدهای بود که دولتیها را به دردسر جدی انداخت و آنان در برابر سوالهای جدی رئیسی و قالیباف نیز حرفی برای گفتن نداشتند جز آنکه بگویند همه چیز خوب است و اگر ما نباشیم همه چیز سیاه خواهد شد!»
روزنامه شرق اما در گزارشی کاملا متفاوت با تیتر «آرامش روحانی برابر جنجال رقبا» با اشاره به اینکه لبخند در برابر آمارهای نادرست رقبای ناآرام، حدیث مناظره دوم بود، نوشت: «مناظره دوم، بیش از آنکه مناظره باشد بمباران دولت بود. اتهامات دیروز چاشنی اصلی اظهارات کاندیداهای اصولگرا بود. دولتی که رییسش در تمام طول مناظره آرام بود و وعدهای نداد جز آنکه رییسجمهور ١٠٠ درصدی است. مدام لبخند زد و تاکید کرد که شعار نمیدهد که «ما میتوانیم» بلکه او و مردانش در دولت «انجام میدهند» و گزارش آن را به مردم ارایه میکنند. بمباران اتهامات کاندیداهای اصولگرا آنچنان بر دولت یازدهم وارد میشد که دیروز از دهها سازمان و نهاد خطاب به کاندیداها جوابیه آمد که اظهاراتشان نادرست بوده است. اگر چهارشنبه پیش وزیر دادگستری با سند برائت دختر وزیر آموزش و پرورش به میدان آمده بود اما کاندیداهای اصولگرا ترجیح دادند آن سند را نبینند و بازهم وزیر دولت را «وارداتچی بخوانند»، همین هم شد سند مظلومیت دولت که اسحاق جهانگیری به آن اشاره کرد. دولت دیروز متهم ردیف اول از نگاه اصولگرایان بود تا آنجاییکه در پایان مناظره حتی حسن روحانی همزبان به انتقاد گشود که«آیا این دولت کار خوبی در کارنامه نداشته است؟ آیا این دولت تحریمها را رفع نکرده است؟ آیا این دولت طرح بیمه سلامت نداشته است؟ آیا این دولت طرح بیمه همگانی را اجرا نکرده است؟ آیا امروز به خودکفایی در گندم، گازوییل و بنزین که به زودی ایجاد میشود نرسیدهایم؟ آیا زندگی کشاورزان بهتر نشده است؟ و دولت گندم آنان را دو برابر قیمت جهانی خریداری نمیکند؟» اما سوال حسن روحانی از سوی کاندیداهای اصولگرایی که این روزها رسیدن به صندلی پاستور را از هر چیز دیگری مهمتر میدانند پاسخ داده نشد. اسحاق جهانگیری هم دیروز ترجیح داد همچون مناظره قبلی نباشد. به مردم هشدار داد و گفت که احساس خطر میکند. بمبارانهای کاندیداهای اصولگرا علیه دولت با سند و مدرک نبود و هر چه حسن روحانی و اسحاق جهانگیری گزارش کار دادند بازهم سیل بمبارانها متوقف نشد.»
پوریا عالمی نیز در مطلب طنزی در شرق با عنوان «خلاصه مناظره دیروز» نوشت:
«سؤال: نظر شما بهصورتکلی برای اداره کشور چیست؟
قالیباف: همه بدند، من خوبم.
میرسلیم: شما پاسخ هیشکی رو ندادی، فقط حرف خودت رو زدی.
هاشمیطبا: چرا همه حاشیه میرن؟ کی میخواد کار کنه؟
رئیسی: برنامه ما بهصورتکلی برای اداره کشور برنامه ما برای اداره کشور است.
روحانی: کاش برای کاندیداهای ریاستجمهوری، دو واحد کلاس اخلاق میگذاشتند.
مجری: ببخشید من کورنومتر هستم. یکی بیاد دکمه من رو فشار بده زمان رو بگیرم.
قالیباف: شما میدونستید همین آقای روحانی وقتی کلاس دوم دبستان بود، یهبار توی مدرسه لقمهش رو با بغلیش قسمت نکرد و اون فرد هماینک با اینکه سوءتغذیه داره، توی ستاد من داره کار میکنه؟
هاشمیطبا: من به خودم تذکر میدم.
روحانی: کاش نمره انضباط میدادند. مردم ما خودشون نمره انضباط میدن.
قالیباف: آقای روحانی شما بدی. من خوبم.
جهانگیری: تو خوبی.
مجری: من هنوز کورنومتر هستم.
پایان»
روزنامه قانون نیز در گزارشی با تیتر «رأیهای المثنی» با اشاره به یک معضل انتخاباتی نوشت: «استفاده از شناسنامههای متعدد اگر موجب اضرار مادی و معنوی به افراد شود، به لحاظ قانونی قابل تعقیب خواهد بود. افرادی که دارای شناسنامه المثنی هستند در صورت پیدا شدن شناسنامه قبلی خود حتما باید به اداره ثبتاحوال گزارش دهندبا الکترونیکی شدن انتخابات، امکان سوءاستفاده از این نوع شناسنامهها از بین میرود. با فوت فرد، شناسنامه وی باطل میشود؛ چراکه شناسنامه موید وجود یک انسان زنده با مشخصات مربوط به خودش است. گاهی برای گرفتن یارانه یا برخی از امتیازها، مدتها پس از فوت شخص، از شناسنامه فرد متوفی استفاده میشود.
طرح از روزنامه شهروند
سرنوشت معدنچیان
روزنامه جوان در گزارشی با عنوان «مظلومیت معدنچیان با بیمه کتابداری و آرایشگری!» با اشاره به اینکه سرنوشت مفقودشدگان به روز چهارم کشیده شد، نوشت: «زنده به گور شدن معدنچیان در معدن زمستان یورت شهرستان آزاد شهر انبوه مشکلات آنها را بر ملا کرد. گویی برای نشانداده شدن دردهای جانکاه کارگران باید انفجاری هولناک رخ میداد و عدهای در قعر زمین دفن میشدند که این گونه شد. حالا که بغض معدن ترکیده و تصاویر جسمهای بیجان، صورتهای زغالی و دستهای پینهبسته معدنچیان پیش روی همگان قرار گرفته، همه از وضع حقوقهای لاغر، وضعیت بیمههای نابسامانشان و شرمساری آنها نزد خانوادههایشان باخبر شدهاند. پرسش اساسی از همین جا شروع میشود. اینکه علت این همه بیتوجهی چه بود؟ چرا هیچمسئولی به وضعیت ایمنی معدن توجه نکرد؟ چرا به وضع حقوق و مزایای این کارگران رسیدگی نشد؟ یک کارگر معدن با حقوق روزانه 3 هزار تومان چگونه گذران زندگی میکرد؟ چرا هیچ مسئولی ماسک به صورت نزد و قدم به داخل معدن نگذاشت؟ حالا در روزهایی که رئیس دولت بر طبل پیروزی در انتخابات میکوبد، مردانی از کابینهاش مدام راهی آزاد شهر میشوند و با بازماندگان حادثه عکس یادگاری میگیرند و به پشت میزهایشان باز میگردند. این آمدن و رفتنها برای آنها که بازمانده حادثه هستند، یک نگرانی عمده به همراه دارد و آن اینکه وعدههای مسئولان کنار معدن یورت دفن شود.»
طرح از روزنامه شرق