مروری بر روزنامه های چهارشنبه ششم اردیبهشت ماه
شاید مهم‌ترین موضوع روزنامه‌های امروز، بررسی وعده‌های کاندیداهای انتخابات ریاست جمهوری باشد. چه اینکه دو تن از کاندیداهای انتخابات ریاست جمهوری در روزهای گذشته از افزایش چندبرابری یارانه‌ها سخن گفتند. همین مسأله منجر به این شد تا روزنامه‌های امروز این وعده‌ها را بررسی کنند.
روزنامه شرق در این باره می‌نویسد: ابراهیم رئیسی و محمدباقر قالیباف، دو نفر از این کاندیداها، وعده افزایش یارانه‌های نقدی تا سه‌برابر را داده‌اند. از محاسبه سرانگشتی آنچه این دو نامزد ریاستجمهوری مدعی شده‌اند، با درنظرگرفتن یارانه ٤٥هزارو ٥٠٠تومانی، به رقم ١٣٦هزارو ٥٠٠ تومان یارانه نقدی برای هر فرد می‌رسیم.
این رقم با در نظر گرفتن جمعیت ٧٥میلیونی کشور، به ١٠هزارو ٢٣٧میلیارد و ٥٠٠میلیون تومان در هر ماه و ١٢٢هزار و ٨٥٠میلیارد تومان در سال می‌رسد. این رقم در چهار سال ریاستجمهوری هر قوه مجریه، به ٤٩١هزار و ٤٠٠میلیارد تومان می‌رسد؛ رقمی که تقریبا دو برابر بودجه کل کشور خواهد بود. با این اوصاف محل ایجاد آن اصلا مشخص نیست و از سوی دیگر با فرض اجرائی‌شدن آن، از آنجا که محل پرداخت یارانه‌های نقدی از محل هفت حامل انرژی (بنزین، گازوئیل، نفت سفید، نفت کوره، گاز مایع، گاز طبیعی و برق) قابل تأمین است، در نتیجه باید انتظار چندبرابرشدن قیمت حامل‌های انرژی را داشته باشیم که آثار مخرب آن بر تورم، معیشت، بی‌کاری، قاچاق و... بر کسی که اجرای فازهای نخست اجرای هدفمندی یارانه‌ها را با پوست و استخوان لمس کرده، پوشیده نیست.
برخی اقتصاددانان می‌گویند این‌گونه بیان مسأله از سوی برخی کاندیداها توهین به شعور مردم محسوب می‌شود، اما این فقط کارشناسان نیستند که برای آگاه‌کردن مردم پیش‌قدم شده‌اند، بلکه برخی مسئولان هم وارد عمل شده‌اند. به گفته علی ربیعی، وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی: «در جریان نام‌نویسی اخیر نامزدهای ریاستجمهوری شاهد بودیم برخی افراد از پرداخت یارانه ۲۵۰ هزارتومانی صحبت می‌کنند یا مدعی می‌شوند میلیون‌ها کارگر کار خود را از دست داده‌اند؛ در حالی که به نظر می‌رسد گویندگان این حرف‌ها معنای اعداد و رقم را نمی‌دانند و فراموش کرده‌اند در این جامعه زمانی در پی گران شدن نرخ دلار و عبور آن از مرز هزار تومان چه بر سر کارگران آمد». این تنها واکنش به این اخبار نیست. رئیس مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی هم می‌گوید: «نباید به شعور مردم توهین کرد، اینکه یارانه‌ها را وسیله قرار دهیم و به نوعی انتخابات را به مزایده بگذاریم، کار غلطی است». به گزارش ایرنا، کاظم جلالی تأکید کرد: «بهترین حالت در صحنه انتخابات این است که کاندیداها برنامه‌های خود را اعلام کنند». او ادامه می‌دهد: «دوران سوپرمن‌بودن گذشت؛ اینکه افراد خودشان را طوری معرفی کنند که یک‌شبه می‌توانند مشکلات را حل کنند، گذشته است».
سناریوسازی امنیتی به جای پاسخگویی درباره فساد 11 هزار میلیاردی
روزنامه کیهان اما در شماره امروز خود، به بررسی فعالیت‌های انتخاباتی حسن روحانی پرداخته و از وعده جدید صد روزه جدید دولت خبر داده است. این روزنامه در بخش اخبار ویژه خود اما به سخنان رئیس ستاد روحانی واکنش نشان داده و می‌نویسد: محمد شریعتمداری (معاون اجرایی روحانی) دیروز در جمع مسئولان ستادهای فرهنگیان روحانی گفت: با روی کار آمدن دولت یازدهم، اعتماد مردم برگشت و دولت آرامشی در بازار ایجاد کرد. روند کاهنده تورم در این دولت بی‌نظیر است. برخی‌ها رونق نیافتن اقتصاد را رکود می‌گویند؛ بله در اقتصاد اینطور است، اما در صنعت رشد پیدا کرده‌ایم. ما از قعر دره به کف رسیدیم و حالا باید بسازیم و بالا برویم.
رئیس ستاد روحانی ادامه داد: ما عقب‌ماندگی‌های تاریخی در آموزش و پرورش داریم و افسوس می‌خورم، چرا بچه من زمانی که به معلمش نگاه می‌کند، آرزو نکند که معلم شود. باید یکی از انتخاب‌های دانش‌آموزان، شغل معلمی باشد. کاستی‌ها و مشکلات در آموزش و پرورش و نظام تعلیم و تربیت، باید در دولت یک بار برای همیشه بشکند و انشاءالله در دولت آینده این اتفاق رخ خواهد داد.
او خطاب به یکی از معلمان معترض که درباره زندانی بودن فعالان صنفی سخن گفت، اظهار داشت: ما اینجا جمع شدیم که انتخاب اصلح داشته باشیم. شما فکر می‌کنید اگر آقای قالیباف که رئیس پلیس و آقای رئیسی که رئیس دادگستری بودند به عنوان رئیس‌جمهور انتخاب شوند، تعداد معلمان زندانی کمتر می‌شود؟
این نوع استدلال کردن محمد شریعتمداری، در حالی است که خود وی و آقایان روحانی و پورمحمدی و آشنا و... در دولت نیز دارای سوابق امنیتی هستند و معلوم نیست که آیا داشتن سمت انتظامی یا قضایی جرم است!
اما آنچه جالب است مسکوت گذاشتن ماجرای اختلاس 11 هزار میلیارد تومانی در صندوق ذخیره فرهنگیان توسط منصوبان دولت است. دولت در شب انتخابات سعی دارد با افزایش حقوق‌های ناگهانی که اقدامی صددرصد عوام‌فریبانه است، بی‌اعتنایی چند ساله به فرهنگیان و موضوع فساد 11 هزار میلیاردی را به حاشیه بیندازد.
با وجود این قبیل اقدامات پوپولیستی که در قبال مستمری‌بگیران نیز تکرار شده، محمدعلی نجفی رئیس ستاد فرهنگیان روحانی در جمع اعضای این ستاد، ضمن فرار به جلو، رقبای روحانی را متهم به پوپولیسم کرد.
نجمه جمشیدی از سرویس سرزمین روزنامه قانون اما امروز گزارش جالبی درباره «مافیای آشغال» منتشر کرده است که در آن می‌خوانیم: روزانه ۵۰ هزار تن زباله در شهرها و روستاهای کشور تولید می‌شود. ۳۷ هزار میلیارد تومان خسارت این زباله‌ها به کشور است که این عدد، بدون احتساب خسارت حوزه سلامت است. سهم تهران از این آمار، هفت هزار و پانصد تن است. شهرداری تهران درچند سال اخیر طرح‌های انگشت‌شماری را برای حل معضل پسماند پایتخت اجرا کرده است که تاکنون هیچ یک از این طرح ها نتواسته بحران پسماند در تهران را حل کند. یکی از طرح‌های مطرح نیروگاه زباله‌سوز بود که پس از تبلیغات گسترده‌ای درباره آن، به سرانجامی نرسید.
از طرفی مدیران شهرداری تهران بارها خود را الگوی دیگر پایتخت‌های جهان در بحث مدیریت پسماند معرفی کرده‌اند؛ برای نمونه، عبداللهی قایم‌مقام سازمان پسماند شهرداری تهران در یک مراسم گفته بود: «چندی پیش گروهی از اسپانیا برای بازدید به ایران آمده بودند که از وضعیت نظافت شهر تهران بسیار متعجب شده بودند. موضوع نظافت در کشور ما با دیگر کشورها قابل مقایسه نیست. امروز وضعیت ما در نظافت از کشورهای اروپایی بسیار مناسب‌تر است و بعضا در برخی محله‌ها طی سه تا چهار مرحله جمع آوری زباله داریم».
طبق برآوردهای انجام شده، زباله روزانه بیش از یک میلیارد و دویست میلیون تومان برای شهرداری تهران هزینه دارد. همچنین با نگاهی به آمار دیگر پایتخت‌های جهان به این نکته پی می‌بریم که میزان تولید زباله در شهر تهران نسبت به دیگر پایتخت‌های جهان بسیار بیشتر است.
مناقصه به جای مزایده
رحمت‌الله حافظی، عضو شورای شهر تهران در گفت‌وگو با «قانون» درباره نحوه مدیریت پسماند در شهرداری تهران می‌گوید: «مدیران شهرداری تهران هیچ انگیزه‌ای برای ساماندهی پسماند پایتخت نداشته‌اند. دلیل آن نیز بسیار واضح و مشخص است. زباله کالای بسیار با ارزشی است که از آن به‌عنوان طلای کثیف یاد می‌شود. برای جمع‌آوری زباله، شهرداری باید مزایده برگزار کند. این درحالی است که شهرداری تهران مناقصه برگزار کرده است.
شرکت‌هایی که در بحث پسماند ورود پیدا می‌کنند و تقاضای جمع‌آوری زباله می‌کنند، باید به شهردای بابت صدور مجوز جمع‌آوری زباله پول پرداخت کنند؛ اما متأسفانه در شهرداری تهران علی رغم اینکه پولی دریافت نمی‌شود، بلکه میلیاردها تومان از بودجه شهر نیز به حساب آن شرکت‌ها واریز می‌شود. حال شهردار باید پاسخ دهد که چرا چنین اتفاقی در 10 سال گذشته رخ داده است؟ از یک سو میلیاردها تومانی که از بودجه شهرداری پرداخت شده و از سوی دیگر میلیاردها تومانی که می‌توانست به خزانه شهرداری تزریق شود اما نشده است. تمامی این پول‌ها کجا رفته و به حساب چه کسانی واریز شده است؟».
