واکنش مشاور سابق احمدی نژاد به کاندیداتوری وی

بسم الله الرحمن الرحیم
 برادر ارجمند جناب آقای دکتر احمدی نژاد 

سلام علیکم؛

احتراماً، با کمال ناباوری، در چهارشنبه گذشته، شد آنچه که نباید می شد! استحضار دارید در جلسه و گفتگوی مفصّلی که در یکی از روزهای پایانی سال گذشته با حضرتعالی به صورت حضوری داشتیم، بنده نقدهایی را نسبت به برخی از تناقضات رفتاری در موضوع انتخابات 96 داشتم و حضرتعالی با تبیین و تحلیل و تشریح اوضاع، بر این نظر بودید که شرایط فضای سیاسی و انتخاباتی امروز با چند ماه قبل تغییر کرده  است و به تناسب تغییر شرایط، در این مسیر جدید قدم برداشتیم و بنده نیز با ارائه تحلیل و دلایل، معتقد به تغییر شرایط امروز با چند ماه قبل نبودم ولی در عین حال عرض کردم که اگر حضرتعالی به این مسئله رسیدید که شرایط امروز با چند ماه قبل تغییر کرده است، برای ورود به موضوع در این شرایط امروز، به صورت مستقیم و یا غیر مستقیم از حضرت آقا استمزاج تازه ای داشته باشید و به تناسب نظر معظم له، اقدام نمائید که در نهایت ظاهراً به نوعی پذیرفتید که این استمزاج صورت گیرد. 

که در شخص و شخصیت حضرت آیت الله العظمی خامنه ای (مد ظله العالی) تبلور و تجلّی یافته است و حتما در خاطر مبارکتان هست که بیت الغزل همه نشستها و جلسات فکری، اندیشه ای و سیاسی ما، حول محور این پیمان نانوشته بوده است.

برادر بزرگوار؛

همه می دانند و حضرتعالی بیشتر و بهتر از همه می دانید که بین ما و شما و بین همۀ دوستداران و حامیان شما از مردم جامعه از انتخابات 84 تاکنون، ‌پیمان نانوشته و در عین حال مستحکمی وجود داشته و دارد که نقطۀ وصل و فصل می باشد و آن هم حرکت در مسیر ولایت و پیروی و اطاعت از ولی فقیه و ولایت مطلقۀ  امر

برادر بزرگوار؛

اینکه بدخواهان در این موضوع تلخ و در این رابطه چگونه می اندیشند و یا چه می گویند، ما را با آنها کاری نیست. بنده برخی از قضاوتهای شتابزده و عجولانۀ برخی از دوستان در این قصۀ تلخ را هم نمی پسندم و با قطعِ نظر از همه اینها، برادرانه می خواهم بیایید یکبار دیگر به آن ‌پیمانِ نانوشته ای که بین ما بود، فکر کنیم و بر سرِ قرارمان حاضر شویم و تجدید پیمان و یا بهتر بگویم، تداوم ‌پیمان نمائیم و نشان دهیم که در مسیر نورانی ولایت، ما شاگرد مکتب «فَاستَقِم کَما اُمِرتَ وَ مَن تابَ مَعَکَ» هستیم.