دستیار رئیسی: همسر رئیس جمهور مداخله‌ای در تصمیم‌گیری‌های دولت نداشته است

سکینه سادات پاد، دستیار رئیس جمهور گفت: من می‌توانم شهادت بدهم که ایشان در حوزه مسئولیتی خودم تاکنون کوچک‌ترین مداخله‌ای نداشته‌اند. با اینکه سابقه آشنایی بیشتری هم داشته‌ایم و من را از نزدیک می‌شناسند، به ضرس قاطع می‌گویم ایشان حتی یک مورد هم مداخله در مسائل بنده نداشته‌اند و وقتی این مباحث مطرح می‌شود از شخص ایشان هم شنیده‌ام که به شدت می‌گویند من مداخله‌ای نداشته‌ام.

به گزارش سایت دیده بان ایران؛ دستیار رئیس جمهور در پیگیری حقوق و آزادی‌های اجتماعی با تأکید بر اینکه آزادی همزاد بشر است، گفت: من وظیفه‌ام هست از حقوق بنیادین و پایه مردم دفاع کنم و در این دفاع هم هیچ تعارفی ندارم. منش مقام معظم رهبری و آقای رئیسی هم این است. من بر فرض می‌گویم که حتی یک نفر در محکمه محکوم شده به خاطر اینکه کشف حجاب کرده، باز هم حقوقی دارد و ما نمی‌توانیم بعضی خدمات به ایشان را منع کنیم. ما می‌توانیم برابر با قانون برخورد کنیم و فراتر از قانون، هر رفتاری رفتار فراقانونی می‌شود و به نظر من خودش جرم است.

مشروح گفت‌وگو با سکینه سادات پاد را در ادامه می‌خوانید:

وظایف دستیار رئیس جمهور در پیگیری حقوق و آزادی‌های اجتماعی با دستیار رئیس جمهور در حقوق شهروندی دولت‌های یازدهم و دوازدهم چه تفاوتی دارد؟

شاید مهمترین تفاوت جایگاه تازه تأسیسی که شخص آقای رئیسی نظر داشتند در مقایسه با دستیار حقوق شهروندی زمان آقای روحانی، بحث صلاحیتی است که آقای رئیسی به این جایگاه و متصدی آن برای دفاع از حقوق ملت در مجامع حقوق بشری بین‌المللی داده است. یعنی اگر حقوق شهروندی به معنای خاص تعریف شود، شاید شامل حقوق تابعین درون جغرافیای ایران است. البته این یک تعریف آن است و من معتقدم حتی اگر همان هم باشد، تمامی ایرانیان خارج از کشور در هر جای این کره خاکی باشند، دارای بخشی از حقوق شهروندی هستند. از این جهت می‌گویم بخشی، که بخشی از آن ناظر به این است که در این جغرافیا باشید؛ مثلا حق مسکن و یک سری حقوقی که در تعامل با ادارات اینجا است.

چرا آقای رئیسی شما را به این سمت منصوب کردند؟ یعنی نحوه شناخت شما به چه صورت بوده است؟

این سؤال شما از این جهت خوب است که گریزی به اندیشه‌های امام بزنیم. نظر امام این بود که این انقلاب متعلق به پابرهنگان است و نگذارید به دست نااهلان و نامحرمان بیفتد. در واقع نسبت امام با طبقات مختلف جامعه خیلی مشخص است. در تفکر امام و انقلاب اسلامی مناسباتی که شاید الآن رایج است و باعث شده این سؤال ایجاد شود، وجود ندارد. یعنی اگر بخواهیم در منظومه فکری امام سیر کنیم، این سؤال می‌تواند صحیح نباشد که چرا پاد به عنوان یک وکیل از مشهد، بی نسبت با خیلی از کانون‌های قدرت، ثروت و سیاسیون انتخاب شده است؟

من یک متخصص هستم و تخصص حقوقی دارم و آقای رئیس جمهور هم زمانی که تولیت آستان قدس رضوی و همچنین رئیس قوه قضائیه بودند از متخصصین به عنوان حلقه‌های مشورتی استفاده می‌کرد که تنها بنده نبودم و خیلی از اساتید دانشگاه، وکلا و قضات بودند. یعنی رویکرد ایشان مراجعه به متخصصین و استفاده از ظرفیت نخبگان است و حتی من می‌دانم زمانی که در قوه قضائیه بودند، بهره‌مندی از ظرفیت نخبگان صرف نظر از نگاه سیایس برای ایشان مهم بود. مثلا در لایحه حمایت از اطفال و نوجوانان ایشان اهتمام داشتند که سراغ آقای محقق داماد و خیلی از آقایان و خانم‌های حقوقدان رفتند.

بنده هم احدی از آنها بودم و چون خودم سمن و کنشگری داشتم و شاید به واسطه ویژگی‌های شخصی که خیلی دغدغه‌مندی برای مردم دارم، بیشتر در چشم بودم. از آن موقع خودم مدام پیگیر حقوق مردم بودم و چون جنس این جایگاه می‌خواهد برای مردم باشد و کمتر حاکمیتی است و آدمی می‌خواستند که به شدت از حقوق مردم مراقبت کند و مصلحتی نداشته باشد، ایشان لطف داشتند و به بنده اعتماد کردند.

تبلیغ

دیگه وقتشه از اینستاگرامت پول دربیاری. می‌خوای بدونی چطوری؟

اطلاعات بیشتر

رابطه شما با همسر رئیس جمهور چطور است؟

فکر می‌کنم یک سری واژه‌ها در دوره آقای رئیسی بیشتر بر سر زبان‌ها افتاد و در ادبیات سیاسی ما رایج‌تر شد.

این افتخار من است که در شهر امام رضا(ع) زیست کرده‌ام و اتفاقا خانم آقای رئیسی یک مشهدی است که بیشتر در تهران بزرگ شده است. اما نکته بعد این است که فضای آشنایی ما یک فضای کاملا تخصصی و علمی و مشورت در حوزه‌های تخصصی بوده است.

حرف‌هایی که در خصوص نقش ایشان در تصمیم‌گیری‌های دولت گفته می‌شود، چقدر صحیح است؟

این سؤال زمانی می‌تواند صحیح و دقیق باشد که ما یک گزاره داشته باشیم و به لحاظ علم حقوق می‌گوییم که «البینة علی المدعی». یعنی این بحث خیلی در اجتماع مطرح می‌شود و دیده‌ام که به آن ضریب هم داده‌اند ولی من می‌توانم شهادت بدهم که ایشان در حوزه مسئولیتی خودم تاکنون کوچک‌ترین مداخله‌ای نداشته‌اند. با اینکه سابقه آشنایی بیشتری هم داشته‌ایم و من را از نزدیک می‌شناسند، به ضرس قاطع می‌گویم ایشان حتی یک مورد هم مداخله در مسائل بنده نداشته‌اند و وقتی این مباحث مطرح می‌شود از شخص ایشان هم شنیده‌ام که به شدت می‌گویند من مداخله‌ای نداشته‌ام.

این را قبول دارید که خانم علم الهدی فعال‌تر از همسران رؤسای جمهور پیشین هستند؟

این می‌تواند برای جمهوری اسلامی ایران یک فرصت باشد. من یک بحث خیلی جدی دارم. همان طور که ناصالح و ناشایست نمی‌تواند به واسطه انتسابش به یک مقام به جایی برسد، نباید تمام شایستگی‌های انسان شایسته را هم نفی کنیم و بگوییم ایشان منتسب به فلان است. مثلا دختر حضرت امام جزء اولین زنانی بوده که برای تشکیل حزب اقدام کرده‌اند. باید این را به عنوان یک تفکر در نظر گرفت و این یک رویکرد در جمهوری اسلامی است. حضرت امام اجازه می‌دهند؛ یعنی به طور عملی هم موافق حضور اجتماعی زن هستند

در مورد آقای رئیس جمهور هم بعضا مباحثی در حوزه زنان مطرح است که اگر بتوانیم رسانه‌ها و مردم را با خودمان همگام کنیم، نشان می‌دهد مسئولین جمهوری اسلامی ایران به طور عملی هم موافق حضور اجتماعی زنان‌شان هستند.

خانم دکتر علم الهدی در حوزه تخصصی خودشان، یعنی حوزه علوم تربیتی، جزء صاحب‌نظران و برترین‌ها هستند. شاید یکی از دلایلی که این امر خیلی بزرگ‌تر شده این است که برای اولین بار در عمر جمهوری اسلامی ایران است که از همسر رئیس جمهور چنین کنشگری‌هایی می‌بینیم. برای همه همسران رؤسای جمهور احترام قائل هستم و معتقدم زندگی با یک فرد سیاسی در این سطح سخت است. ولی به هر حال جنس کنشگری، تحصیلات و ظرفیت‌های شخصی ایشان متفاوت بوده و چون اولین بار است، یک مقدار برای مردم ما متفاوت است و شاید دوست دارند بدانند به چه دلیل ایشان اینقدر کار می‌کند ولی اگر کسی دنبال پاسخ واقعی است، اگر مراجعه‌ای به تألیفات و نوع سوابق ایشان داشته باشد، احتمالا بخشی از پاسخش را خواهد گرفت.

آزادی همزاد بشر است

تبلیغ

جامع‌ترین دوره کسب درآمد از اینستاگرام

کلیک کنید

در قانون اساسی آزادی به عنوان یکی از حقوق بنیادین ملت ایران به رسمیت شناخته شده است

به نظر شما «آزادی‌های اجتماعی»، خصوصا برای زنان، در دولت سیزدهم با چه چالش‌های مواجه بوده است؟

بحث «آزادی‌های اجتماعی» نه چیز جدید و نه چیز غریبی است. اساسا آزادی همزاد بشر است، ولی در اسلام توجه ویژه‌ای شده است. در نامه 31 نهج‌البلاغه یکی از کلید واژه‌های مورد تأکید حضرت امیر(ع) بحث این است که تو آزاد آفریده شده‌ای و بنده هیچ کسی نیستی. اما در قانون اساسی جمهوری اسلامی که با پیگیری حضرت امام و حضور خبرگان منتخب مردم در کوتاه‌ترین زمان ممکن نوشته شد، آزادی به عنوان یکی از حقوق بنیادین ملت ایران به رسمیت شناخته شده است.

در مورد زنان هم اصول متعددی وجود دارد و از جمله اصل 20 که همه افراد ملت اعم از زن و مرد را یکسان در حمایت قانون قرار می‌دهد که یک اصل پایه‌ای است. در واقع این طور نیست که زن را عقب‌تر از مرد یا جلوتر از مرد دیده باشد و به عنوان انسان همان آزادی‌هایی که برای مرد قائل است برای زن هم قائل است. یعنی هم در مقدمه قانون اساسی ما یک عنوان کلی«زن در قانون اساسی» دارد و هم به طور ویژه اصلی را برای زن تعبیه می‌کند.

نمی‌توانیم کرامت انسانی هیچ کسی را هتک و نقض کنیم؛ ولو مجرم باشد

شاید حاشیه‌هایی که برای موضوع حجاب پیش آمده بحث آزادی‌های زنان را در سال‌های اخیر به چالش کشیده است. نظر شما در خصوص برخورد سلبی در مسأله حجاب، خصوصا در یکی دو سال گذشته، و مواردی نظیر «حجاب‌بان» چیست؟ این مدل برخورد چقدر با آزادی‌های مصرح در قانون اساسی سازگار است و چقدر مغایرت دارد؟

شاید قبل از اینکه وارد بحث آزادی در مورد این موضوع شویم، بحث «کرامت انسانی» و نسبتش با امر به معروف و نهی از منکر است. من معتقدم که ما نمی‌توانیم کرامت انسانی هیچ کسی را هتک و نقض کنیم؛ ولو مجرم باشد.

به هیچ انسانی نمی‌شود چیزی را دیکته کرد

شما در مصاحبه با روزنامه شهرآرا گفته بودید که «زنان می‌خواهند حقوق‌شان را مطالبه کنند؛ نمی‌شود به آنها چیزی را دیکته کرد».

به هیچ انسانی نمی‌شود چیزی را دیکته کرد. یعنی حق‌هایی که به صورت فطری هست و در دین و قانون ما به رسمیت شناخته شده و دولت‌ها تعهد به شناسایی حق‌ها در قانون اساسی و احترام به حق دارند و تضمینش این است که در قوانین عادی و یا مقررات و حتی آیین‌نامه‌های وزارتی و هیأت دولت باید به گونه‌ای باشد که این حق دیده و رعایت شود؛ و در اجرا هم دولت‌ها باید نسبت به محقق شدن این حق‌ها صیانت داشته باشند.

در مورد حجاب، قانون به عنوان یک مقبول اجتماعی است